Alcaraz's cinch Championships-titel bracht hem terug naar nummer 1, liet zien dat hij een snelle studie op gras is en nam alle zorgen weg na zijn vertrek uit Parijs. Maar hij weet ook 'Novak komt naar Wimbledon.'
pingpong-tafeltennisspellen
BEKIJK: Alcaraz won zondag zijn eerste grastitel op de Queen's Club.
Wat een verschil kunnen vijf dagen maken in het leven en de toekomstperspectieven van een tennisser.
Dinsdag leek het erop dat de eerste ervaring van Carlos Alcaraz bij Queen's Club, evenals zijn voorbereiding op Wimbledon, helaas van korte duur zou zijn. Hij verloor de eerste set van zijn openingswedstrijd van de 83ste gerangschikte Arthur Rinderknech, en hij deed het niet veel beter in de tweede. Dit was Alcaraz' derde professionele grastoernooi in zijn carrière, en het zag er naar uit. Na twee maanden op gravel was zijn voetenwerk op dit gladdere oppervlak onzeker, was zijn grondslagritme niet goed en gaf Rinderknech's serve-and-volley-druk hem geen kans om te pronken met zijn brede scala aan aanvalswapens.
Terwijl hij worstelde om in het toernooi te blijven, dacht ik erover een column te schrijven met de vraag: 'Is het tijd om onze verwachtingen voor Carlos Alcaraz in toom te houden?'
Al bijna drie jaar wordt hij alom - en terecht, zo leek het - de toekomst van het mannentennis genoemd. Op 19-jarige leeftijd was hij al nummer 1, won hij een grote titel en versloeg hij Novak Djokovic en Rafael Nadal. Hij was de meest energieke atleet - als beweger en balspits - die velen van ons ooit op een tennisbaan hadden gezien. Maar door een paar recente gebeurtenissen vroeg ik me af of de kroning niet een beetje voorbarig was.
Cowboys vs Redskins livestream gratis
Bekijk dit bericht op InstagramEen post gedeeld door Carlos Alcaraz Garfia (@carlitosalcarazz)
In Rome was Alcaraz uit het toernooi getrommeld door de 135e geplaatste Fabian Marozsan. Zorgwekkender was zijn optreden op Roland Garros, waar hij zichzelf en alle sportfans had 'teleurgesteld' door halverwege een potentieel klassieke halve finale met Djokovic verkrampt te raken. Alcaraz heeft duidelijk de fysieke vaardigheden om de volgende grote speler te worden, maar dit verlies, dat hij toeschreef aan de 'spanning' van het moment, leek het bewijs te zijn dat hij nog dingen te leren heeft over het omgaan met zijn emoties, en - zo somber als het klinkt misschien - concurreren met iets minder van zijn gebruikelijke flair en een beetje meer koelbloedige efficiëntie. Alcaraz heeft bewezen dat hij een winnaar is, maar hij kan de reis naar de overwinning langer en moeilijker maken dan nodig is.
Toch is winnen uiteindelijk waar het om gaat, en dat is wat er voor hem toe deed in Queen's. Op dinsdag, net toen het erop leek dat Rinderknech hem opnieuw een verrassende nederlaag zou toedienen, sloop hij erdoor in een tiebreak in de derde set. Vanaf daar vond Alcaraz snel zijn voeten op het grasveld. In zijn volgende vier wedstrijden versloeg hij vier solide spelers - Jiri Lehecka, Grigor Dimitrov, Sebastian Korda en Alex De Minaur - zonder meer dan vier games in een set te laten vallen.
In de finale tegen De Minaur op zondag liet Alcaraz zien dat hij ook op deze ondergrond geleerd heeft een wedstrijd te managen.
De kansen veranderen niet veel... Ik bedoel, Novak komt naar Wimbledon. Carlos Alcaraz
hoe je tennisdubbel speelt
In plaats van te wachten om punten vanaf de basislijn te winnen, of veel dropshots in te voeren zoals hij gewoonlijk doet, stormde hij naar voren en verkortte rally's. Alcaraz had eigenlijk minder winnaars dan De Minaur (15 tegen 18), maar had zes azen meer en won een hoger percentage van de eerste maalt-punten. Hij greep de weinige kansen die hij had, wat een sleutel is tot gras, twee voor twee op breakpoints, terwijl De Minaur nul voor twee was. Alcaraz leunde ook op zijn opslag op een manier die hij op gravel niet nodig heeft. Geconfronteerd met een breekpunt in de eerste set, vuurde hij een 137-m.p.h. ace. Met 0-30 achter in de laatste wedstrijd van de wedstrijd en strak kijkend, sloeg hij vier opeenvolgende opslagen die De Minaur niet terug kon krijgen op de baan.
'Op dit moment voel ik me beter dan aan het begin van de week, dat is duidelijk', zei Alcaraz, die met de overwinning de toppositie heroverde en volgende week de nummer 1 zal zijn bij de All England Club. 'De nummer 1-positie herstellen voor Wimbledon, het geeft je extra motivatie, het geeft je extra vertrouwen.'
Had ik het mis toen ik me afvroeg of we onze verwachtingen voor Alcaraz moesten temperen? Deze week was een geruststellende week. Hij toonde zijn gebruikelijke jeugdige enthousiasme voor de uitdaging van gras en het vermogen zich eraan aan te passen. Hij zei dat beweging aan de oppervlakte de sleutel voor hem is, en dat hij video's van Roger Federer en Andy Murray heeft bekeken en aantekeningen heeft gemaakt over hun voetenwerk. Djokovic, niet zo veel.
'Ik heb het niet over Djokovic, want Djokovic glijdt als gravel, en dat is niet mijn geval', zei hij.
beste badmintonspellen
Of Alcaraz Djokovic nu wil evenaren of niet, hij weet dat hij niet van hem weg kan komen.
'De kansen veranderen niet veel', zei Alcaraz toen hem werd gevraagd of hij volgende week de beste reekshoofd zou zijn. 'Ik bedoel, Novak komt naar Wimbledon.'
Het is veilig om te zeggen dat we onze verwachtingen hoog kunnen houden voor de toekomst van Alcaraz. Of hij nu al de beste speler ter wereld is, of hij van ATP-wacht is veranderd, of klaar is om Djokovic van zijn voetstuk te stoten? We zijn er nog niet, en Alcaraz weet het als geen ander.
