Justine Henin-Hardenne keert een schot terug naar Jennifer Capriati tijdens de halve finale van de US Open 2003
In de zomer van 2003, in een van de meest opwindende wedstrijden in het vrouwentennis, niet alleen in de geschiedenis van de US Open, maar ook in de geschiedenis van het spel als geheel, twee geweldige speelsters, Justine Henin-Hardenne uit België en Jennifer Capriati uit USA streden op de Flushing Meadows om een plaats in de finale van de US Open.
Als twee ervaren spelers van topkwaliteit, zoals deze twee, botsen, wordt van beiden uitstekend tennis verwacht, en dat is wat tennisfans die dag kregen.
Hoe vind je een tenniscoach?
De wedstrijd begon met een vertoon van goed tennis van Henin-Hardenne. Met consistente eerste service, krachtige forehand shots, geweldige plaatsing met de backhand en prachtige dropshots, was ze in staat om beter te presteren dan haar tegenstander en nam een voorsprong van 4-1 in de eerste set en zag er goed uit om de set te grijpen. Maar op de een of andere manier begon Capriati beter tennis te produceren dan ze in de beginfase van de set was, waarbij ze verschillende keren de dropshots van Henin-Hardenne oppikte, indrukwekkende forehandwinnaars opleverde en zich snel bewoog op het veld. Ze maakte een enorme comeback en verbaasde Henin-Hardenne door de set met 6-4 te winnen.
De tweede set begon totaal tegengesteld aan de eerste. Deze keer was het Capriati, met het momentum aan haar zijde en het thuispubliek achter haar rug, die de controle volledig onder controle had. Henin-Hardenne zag eruit alsof ze nog steeds niet hersteld was van de aanval van Capriati in de eerste set en stond in de tweede set met 3-5 achter.
De wedstrijd begon een fysieke tol te eisen van beide spelers, waarbij elke game met volle kracht werd gespeeld en verschillende games resulteerden in lange en vermoeiende rally's. Het was in deze fase dat Capriati tekenen van vermoeidheid begon te vertonen. Henin-Hardenne voelde het voordeel en vocht terug.
Betere opslagen, briljante backhand cross-courts en af en toe een daverende forehand langs de lijn, toonde ze tennis van de hoogste klasse. Het was Henin-Hardenne die de set met 7-5 van achteren pakte.
tafeltennis strategie
De wedstrijd werd op set gelijkgespeeld en de fans waren al getuige geweest van enkele van de mooiste momenten in de geschiedenis van het vrouwentennis. Ze verwachtten meer en al snel zouden ze precies dat krijgen.
De derde set begon met dezelfde kracht waarbij beide spelers elkaars vaardigheden testten.
Jennifer Capriati was nog nooit in een US Open-finale geweest en ze wilde graag een ligplaats bemachtigen. Ze was vastbesloten en opnieuw kwam ze dicht bij het bereiken van het. Capriati leidde de derde en laatste set met 5-2 en begon blijkbaar de overwinning te voelen.
Maar noem het haar overijver om de wedstrijd af te maken, verlies van focus of fysieke vermoeidheid, Capriati kon niet het soort tennis produceren dat nodig is om een strakke wedstrijd af te sluiten tegen een speler uit de klasse van Henin-Hardenne. Aan de andere kant begon Henin-Hardenne beter te spelen. Goede service, betere servicereturns, subtiele dropshots van halve volleys, haar tennis was van topklasse.
Het was niet zo dat Capriati niet goed speelde, maar Henin-Hardenne deed het iets beter en begon haar weg terug in de wedstrijd te kruipen. De wedstrijd was wederom getuige van ongelooflijk tennis van beiden.
Nadat Henin-Haedenne met succes een ontmoedigende comeback had gemaakt, eindigde de laatste set in een tiebreak. Het was op dit moment dat de geboeide menigte in het Arthur Ashe-stadion de twee spelers een passende staande ovatie gaf. Het komt zelden voor dat het publiek beide spelers salueert voor het einde van de wedstrijd, maar nogmaals, zulke wedstrijden zijn zeldzaam en de twee spelers verdienden het behoorlijk.
Vermoeide benen, een zenuwslopende slotset en nu was het eindelijk zover: een spannende tiebreak. Beide spelers ademden zwaar en de tiebreak ging over wie het langer vol kon houden, wie genoeg energie over had om te winnen.
Capritai verloor het eerste punt in de tiebreak en dat zou haar geest uiteindelijk kunnen schaden. Vanaf dat moment was het een inhaalwedstrijd voor haar. Uiteindelijk was het Justine Henin-Hardenne die zegevierde in de tiebreak met een 7-4 achterstand. Daarmee eindigde deze slopende en spannende wedstrijd op 4-6, 7-5, 7-6 [7-4] in het voordeel van de Belg.
kijk gratis naar Good Luck Charlie online
De wedstrijd had zo'n impact op de speelsters dat de winnaar Henin-Hardenne de persconferentie na de wedstrijd niet haalde omdat ze last had van uitdroging en een behandeling moest ondergaan.
De kwaliteit van de spelers en de kwaliteit van de wedstrijd maakt dit een echte klassieker.
