Hyderabad-jongen Ashwin Vijayaragavan deed wonderen met het racket en begon het jaar met het behalen van de dubbeltitel en het bereiken van de halve finales van het National Grass Court Tennis-toernooi. Op 14-jarige leeftijd wist hij dat tennis zijn roeping was en na een zwaar 2013 geplaagd door blessures, kwam hij dit jaar sterk terug om zijn moed te bewijzen. Ashwin, afgestudeerd aan de Universiteit van Texas, was de nummer één speler in het team en had veel succes in zowel enkel- als dubbelspel. Vorig jaar kreeg hij de broodnodige doorbraak toen hij werd geselecteerd om India te vertegenwoordigen in de Davis Cup. In een exclusief interview met Sportskeeda deelt de inspirerende tennisster zijn dromen, ambities en wat er nodig is om de top te bereiken.
Ashwin Vijayaraghavan met zijn ouders
Vraag: Wie was als jongere je grootste inspiratie/rolmodel?
Als kind was mijn grootste rolmodel mijn vader, aangezien hij zelf een sportman was en een Arjuna Awardee in basketbal was in het jaar 1977. Ik keek altijd naar hem op omdat hij zeer succesvol was in zowel de academische wereld als de sport. Ik heb veel van hem geleerd, zoals de manier waarop hij zich gedragen.
waar kan ik Survivor bekijken?
Vraag: Hoe verliep uw reis naar de doorbraak van de Davis Cup vorig jaar?
In januari 2013 werd ik geselecteerd voor het Davis Cup-team. Het was te danken aan mijn consistente prestaties in 2012. Het was een ongelooflijke reis omdat ik helemaal opnieuw begon en een aantal geweldige overwinningen op mijn naam had. Ik kreeg met veel spelers te maken, wat een verhulde zegen was en ik had het geluk om deel uit te maken van het Davis Cup-team, wat een van mijn dromen was.
Vraag: Wat is volgens u de belangrijkste factor die ervoor heeft gezorgd dat u serieus met tennis bent begonnen?
Mijn broer was een tennisser. Ik zag hem altijd naar de baan gaan met een tennisracket en ik vond het leuk om naar de wedstrijd te kijken. Hoewel mijn eerste liefde cricket was, ging ik op een dag meestal met mijn broer naar de rechtbank en besloot te spelen. Ik ontwikkelde een speciale liefde voor de sport en wilde het daarna niet meer verlaten.
Vraag: Wat zijn volgens jou de grootste uitdagingen voor veel jongeren die professioneel willen tennissen?
Tegenwoordig, wanneer je de leeftijd van 16 of 17 bereikt, beginnen ouders en je familieleden te praten over de toekomst en wat er moet gebeuren om vooruit te komen in het leven. Soms vergeten ze dat hun kinderen genieten van wat ze doen (dat is tennissen). Dus tenzij het kind daar bovenaan staat en op 16-jarige leeftijd een herentitel wint of iets groots, nemen de ouders hun sport niet zo serieus. Het eerste grote dat de junioren moeten overwinnen, is de druk van de ouders. Je komt thuis nadat je een wedstrijd hebt verloren en de eerste vraag die ze zouden stellen is 'waarom heb je niet gewonnen?' Ouders hebben onvoldoende begrip van de moeilijkheidsgraad van deze spellen omdat ze er geen deel van uitmaken. Tennis is een individuele sport, je speelt alleen en er wint maar één speler. Zodra je een bepaald niveau bereikt, spelen sponsors een belangrijke rol. Het is een sleur en het is verschrikkelijk als je niet wint, maar wat nog erger is, is de druk waarmee je thuis te maken hebt.
Vraag: Na een bepaalde leeftijd wordt het voor een jongere erg moeilijk om professioneel te gaan sporten vanwege de druk van de ouders. Vertel ons wat je hiervan vindt.
Druk van ouders is een van de belangrijkste redenen voor veel tennissers om halverwege te stoppen. Ik ken persoonlijk veel mensen die hieraan zijn bezweken. Ze krijgen een bepaalde tijd om een bepaald niveau te bereiken en als dat niet mogelijk is, is er geen twijfel dat de speler moet stoppen. Je kunt niet verwachten dat je je doelen meteen bereikt. Dit spel is een van de moeilijkste en je moet jezelf wat tijd gunnen. Ik hoop dat ouders meer begrip hebben en hun kinderen de tijd geven en in hen geloven.
Vraag: Hoe ondersteunend was uw familie op persoonlijk vlak bij het nastreven van uw carrière?
Ik heb het geluk gehad geweldige ouders te hebben, ze steunden me in elke fase en ze lieten me altijd mijn droom najagen. Ze zijn als mijn vrienden geweest en ze waren er voor mij tijdens de moeilijkste momenten. Ik heb veel geluk en ben ze veel verschuldigd. Wat ik vandaag ook ben, komt door hen. Er is nog één persoon, mijn broer, die mijn beste vriend is geweest en de moeilijkste tijden gemakkelijk heeft gemaakt door me te steunen en er voor me te zijn.
V: Wat is je langetermijndoel als tennisser?
Mijn doel op lange termijn is om de top 100 van de ATP te halen, zodat ik in een Grand Slam kan komen.
Vraag: Tennis is een groeiende sport in India. Hoe rooskleurig denkt u dat de toekomst van het Indiase tennis is?
Als ik nu naar de dingen kijk, denk ik dat de toekomst rooskleurig is en het zal me niet verbazen als we de komende jaren nog een paar Somdevs zien. Misschien word ik een van hen.
Vraag: Vertel ons over je dubbeloverwinning en je prestaties op het National Grass Court Tennis-toernooi in januari van dit jaar.
Het was geweldig om de dubbeltitel te winnen en het jaar te beginnen. Na een zwaar 2013 was het een goede manier om weer op te krabbelen. Ik ging de competitie in en keek er naar uit om het goed te doen in het enkelspel. Daarin bereikte ik de halve finale. De overwinning in het dubbelspel was een extra bonus. Over het algemeen was het een geweldige ervaring.
Vraag: Enkele bemoedigende woorden voor de jongeren die willen gaan tennissen.
Eenvoudig advies aan de jongeren die er zijn - geniet gewoon van het spel. Ja, het is gemakkelijk om commentaar te geven en mensen zullen het je moeilijk maken, inclusief je ouders, maar de enige uitweg is om van de uitdaging te genieten en je droom te leven. Je ziet misschien veel moeilijke barrières, maar je zult als winnaar uitkomen. En voor de ouders die er zijn, steun alstublieft uw kinderen. Laat ze hun droom leven en doen waar ze van houden. Uiteindelijk is het hun geluk dat telt.
