Omhoog kijken: veranderingen in zijn spel en team kunnen Federer positieve resultaten laten zien
Novak Djokovic is in de vorm van zijn leven geweest - en die vorm is al drie jaar consistent en loopt nu, met de Serviër op de vijfde plaats op de lijst aller tijden van de langst regerende nummer 1 van de wereld.
Hij is ook de regerend kampioen op de Australian Open en lijkt op schema om zijn zesde titel op de locatie. Federer heeft ondertussen geen Grand Slam meer gewonnen sinds 2012, toen hij de titel won op Wimbledon. Hij heeft ook niet de ideale start van het jaar gehad, nadat hij de finale van de Brisbane International, een voorloper van de Australian Open, had bereikt en de titel verloor van de op de 14e plaats gerangschikte Canadees Milos Raonic, die hij vorig jaar versloeg in de finale.
Bij een ander toeval werd Raonic toen gecoacht door de Kroatische baseline-specialist Ivan Ljubicic - die nu de mantel van het coachen van Federer heeft overgenomen nadat de Zwitser eind 2015 afscheid nam van Stefan Edberg.
Met 11 finales, 6 titels en twee Grand Slam-finales, was hij misschien niet de Federer van weleer, de Federer die routinematig Grand Slams won - maar dat is een onmiskenbaar sterk record voor elke tennisser.
shuttle-speler
Hij eindigde het jaar eindigende ATP World Tour Finals in de finale en verloor uiteindelijk van de oude aartsvijand Novak Djokovic; dat verlies vereffende het onderlinge record van het paar met 22 wedstrijden per stuk.
Federer heeft sindsdien echter een aantal belangrijke wijzigingen aangebracht - veranderingen die hem goed van pas zouden kunnen komen in 2016.
2016 is een Olympisch jaar - en Federer heeft gezegd dat hij zijn toch al rigoureuze oefening heeft opgevoerd om voor goud te gaan. Hoewel hij wel de hoofdprijs heeft op de Olympische Spelen, is het bij het dubbelspel - Federer en de huidige nummer 4 van de wereld, Stan Wawrinka.
Federer won zilver op de Olympische Spelen van Londen in 2012; hij gaat nu op jacht naar de hoofdprijs bij elk toernooi.
hoe tennisschoenen schoon te maken
Met al zijn tegenstanders die veel jonger zijn dan hij en Federer geen lentekip, heeft hij nog steeds geen tekenen getoond dat hij op een of andere manier minder energiek is dan zijn tegenstanders. Hij is ook geen onbekende op de hardcourtbanen van Melbourne - daar won hij een verbluffend vier keer
Draai je om en kijk naar de verandering
Hij heeft in 2014 ook een aantal grote veranderingen doorgevoerd - Stefan Edberg binnengehaald en samen met de lange termijn coach en vertrouweling Severin Luthi een wapen ontdekt dat zijn tegenstanders herhaaldelijk in de war heeft gebracht, een wapen dat Federer, nu beschouwd als zijn volgeling, tegenstanders over de hele linie heeft gezien proberen te emuleren, met weinig tot geen succes.
Novak Djokovic begon als een doorn in het oog van Federer en zorgde langzaam maar zeker voor een wurggreep op Grand Slams (en de meeste andere toernooien) voor de nabije toekomst.
Maar Federer, die geniale exponent van de serve-and-volley, de boer en meester van alle ambachten, is er altijd in geslaagd om een konijn uit een hoed te trekken wanneer hij het het meest nodig heeft. Deze keer zou dit konijn de vorm kunnen hebben van zijn nieuwe coach Ivan Ljubicic, die grotendeels wordt gecrediteerd met de snelle stijging van de beschermeling Raonic op de ATP-ranglijst.
In tegenstelling tot Edberg zal Ljubicic, slechts twee jaar ouder dan Federer, waarschijnlijk dichter bij de fitnessniveaus van de Zwitserse Maestro zitten - en dat zou op zichzelf een sleutelfactor kunnen zijn bij het begrijpen en verbeteren van problemen in zijn bestaande spel.
Bovendien heeft Edberg de vaardigheden aangeboord en aangescherpt waar Federer al bedreven in was. Zijn grootste rivaal op dit moment - Novak Djokovic - staat bekend om zijn agressieve basisspel en verdediging, iets waar Federer zich nooit specifiek op heeft gefocust, ondanks dat hij er bedreven in is. Het is een tactiek die veel van de nieuwere generatie gebruiken – waaronder Borna Coric, wiens spel erg doet denken aan de Serviër, een feit dat de nummer 1 van de wereld zelf heeft erkend.
Federer is zeker geen zwakkeling in de basislijn - hij versloeg specialist Lleyton Hewitt meerdere keren (hoewel hij in het begin van de carrière van de Australiër de Zwitser domineerde), maar zijn tegenstanders waren aanzienlijk beter - waaronder goede vriend en rivaal Rafael Nadal, die in zijn beste jaren enkele van de meest verbluffende winnaars van tennis vanaf de basislijn raakte, vooral op zijn favoriete ondergrond, gravel.
De kracht van de Zwitser heeft altijd gelegen in het door elkaar halen van zijn spel. Hij is misschien ouder dan de rest, maar zijn vermogen om voortdurend te veranderen, te ruien, nieuwere aspecten te brengen in een spel dat al meer dan veelzijdig is, is iets wat maar weinig tennissers hebben kunnen doen.
De introductie van een opgefrist, nieuw aspect aan zijn spel met de aanraking van een gloednieuwe coach zou nog een ander facet van de Zwitser naar voren kunnen brengen en zijn speelstijl kunnen veranderen. Een andere tactiek misschien om zijn tegenstanders mee te verrassen, om ze in een hinderlaag te lokken. Een Sneak Attack van Roger, alleen van een ander soort.
Op de Australian Open van dit jaar staan Federer en Djokovic op dezelfde helft, waardoor de kans op een finale-clash tussen het paar volledig teniet wordt gedaan. twee grootheden.
Federer en Djokovic zijn nu met elkaar verbonden in 22 wedstrijden per stuk, en hoewel het Djokovic is die jonger, in betere vorm en consistenter is, en ongetwijfeld een van de groten van het spel zelf, zijn er maar weinig in de geschiedenis van het spel die in staat is geweest om voortdurend te transformeren, aan te passen en vloeiend te bewegen terwijl zijn tegenstanders en oppervlakken net zo veranderen als Federer, kameleonachtig op een David Bowie-manier.
racketbalschoten
Hij is een all-court-speler, een all-shot-speler, allesomvattend van het spel, hoe je het ook snijdt.
Gesterkt dit jaar door het vooruitzicht van de Olympische Spelen en oefenen met een andere legendarische partner - de Zwitserse Miss Martina Hingis, en nog steeds aanzienlijk standhoudend tegen wat alleen kan worden omschreven als de brute kracht van een onstuitbare Djoker, de vloeiende, dynamische aard van zowel Roger Federer en zijn spel konden hem zien toevoegen aan zijn totaal van 17 Grand Slams.
Hij draagt de petten van tennisexpert, heer en vader allemaal met groot gemak - en net zo veelzijdig in zijn spel, heeft Federer nog steeds meer dan genoeg kracht en kracht om nog verder te gaan.
