Hoe gemakkelijk is het geweest om te vergeten dat Paul Fritz versloeg in de finale van de Roland Garros juniorkampioenschappen van 2015, lang vóór al hun succes in Rome.
© AFP of licentiegevers
“Eigenlijk ben ik opgegroeid met klei. Dat was het enige waarop ik speelde, zelfs voordat ik hardcourttoernooien ging spelen. De groene klei, niet de goede dingen.”
Tommy Paul, nadat hij gisteren op rode klei doorging naar de halve finales van de Rome Masters, waarmee hij het succes van landgenoot en Rome-kwartfinalist Taylor Fritz verbeterde.
Tenniselleboog snel behandelen
Het was deze week in Rome fascinerend om te zien hoe de Amerikaanse mannen de geneugten en geheimen van tennis ontdekten, en in sommige gevallen herontdekten, op ‘de goede dingen’, ook wel rode klei genoemd. Hoe gemakkelijk is het geweest om te vergeten dat Paul Fritz versloeg in de finale van het Roland Garros juniorenkampioenschap van 2015.
Deze week zijn ze allebei diep in de trekking van Rome verdiept, en Paul is nog niet klaar. Hij heeft vanavond een uitstekende kans in zijn halve finale met de Chileen Nicolas Jarry, die nr. 6 reekshoofd Stefanos Tsitsipas van streek maakte. Op papier is Paul de favoriet, geplaatst op nummer 14 na Jarry's nummer 21.
In 2015 grinnikten en droogden kleiliefhebbers hun handen bij het vooruitzicht dat de VS er eindelijk uit zou zien alsof het waardige opvolgers zou kunnen worden van Roland Garros-kampioenen in het enkelspel, Michael Chang, Jim Courier (tweevoudig winnaar in Parijs) en Andre Agassi. . Laatstgenoemde was de laatste Amerikaan die op Roland Garros de enkelspeltrofee in de wacht sleepte. Was het echt vóór de eeuwwisseling? (Oké, 1999, maar toch...)
bekijk cowboys spel live online gratis
BEKIJK: Tommy Paul schakelt Hubert Hurkacz uit om de halve finales van Rome te bereiken! | MATCHPUNT
De hoop is nooit uitgekomen. Jonge Amerikanen werden weggelokt door het sirenenlied van hardcourt en de US Open. Voor de elitespelers van het land was er geen overweldigende financiële prikkel om in Europa te spelen. Sommigen van hen genoten gewoon niet van lange periodes op het continent. Voor anderen waren de subtiliteiten van het kleispel frustrerend. Al dat glijden. Al die rally's. Al die services (een Amerikaanse specialiteit) die, in plaats van langs rivalen te vliegen voor azen, met enthousiasme werden teruggegeven...
Het is nog te vroeg om dat te zeggen, maar de standaardhouding kan veranderen dankzij de twee leidende Amerikaanse veteranen. Paul heeft zeker geprofiteerd van de ontwikkeling van zijn spel op klei (zij het de groene, Noord-Amerikaanse variant die sneller is, zozeer zelfs dat er vergelijkingen zijn getrokken met rolschaatsen op knikkers). Maar zijn benadering van de kleiswing dit jaar is minstens evenzeer verantwoordelijk voor zijn succes.
“Ik had veel tijd om me voor te bereiden op de klei. Het was een beetje alsof je helemaal opnieuw moest beginnen”, zei Paul, verwijzend naar de enkelblessure die hem dwong met pensioen te gaan tijdens zijn wedstrijd in de eerste ronde op de Miami Open. Zijn herstel zou hem buiten spel zetten tot de Madrid Open, een pauze die hem in staat stelde een trainingsblok uit te werken – en zijn lei schoon te vegen voor de rode dirt-evenementen.
“Ik begon mijn praktijk letterlijk op één been... elke dag een beetje meer en een beetje meer”, vertelde Paul aan verslaggevers in Rome. “Ik voelde me echt op mijn gemak op de klei. Mijn hele team heeft geprobeerd om mij vroeg in het gravelseizoen niet te laten spelen. Dit jaar werd ik er een beetje toe gedwongen. Ik ben blij dat het is gebeurd.”
Ik ben al heel lang toegewijd aan deze swing op het gravel... De generatie daarvoor zouden veel Amerikanen niet de hele swing willen spelen, anders slaan ze Monte-Carlo over, wat dan ook. Voor mij is klei een groot deel van het seizoen. Taylor Fritz
Het spel van Paul heeft in Rome verblind, zelfs meer dan zijn gele Tweety Bird-kleding. Hij lijkt een mooie balans te hebben gevonden tussen agressief spelen vanaf de basislijn. Hij is vlot en creatief geweest met zijn racketwerk. Cruciaal is dat hij het risico dat hij neemt, heeft verminderd door instinctief te ver het veld op te sluipen op het verkeerde moment of tegen de verkeerde tegenstander.
Fritz, de speler die Paul bijna acht jaar geleden in de juniorenfinale in Parijs versloeg, heeft ook een hernieuwde trek in rode klei gevonden. Als Paul profiteerde van een pauze in de wedstrijd, heeft Fritz een indrukwekkend seizoen neergezet door een hele hoop vuil op zijn rug te nemen. Hij speelde vier opeenvolgende toernooien na een vroege nederlaag in Miami, waaronder de drie zeer competitieve Masters 1000-evenementen.
'Ik heb me al een hele tijd toegewijd aan deze swing op het gravel', vertelde Fritz aan verslaggevers in Rome nadat hij in de vierde ronde de nr. 8 geplaatste Grigor Dimitrov had verslagen. 'Ik denk dat de generatie vóór mij veel Amerikanen niet de hele swing zouden willen spelen, anders zouden ze Monte Carlo overslaan, wat dan ook.'
voorbespannen tennisracket
Fritz zegt dat hij geniet van de uitdaging die het oppervlak biedt, omdat het hem in staat stelt elementen van zijn spel te gebruiken die misschien niet zo groot zijn in zijn hardcourt-plannen.
© 2024 Getty-afbeeldingen
Fritz, een student van het spel, zei dat hij in de nabije toekomst all-in zit op de klei-swing. Hij vond het leuk om uit te zoeken wat voor hem werkt op klei. Hij geniet van de uitdaging die het oppervlak biedt, omdat het hem in staat stelt elementen van zijn spel te gebruiken die misschien niet zo groot zijn in zijn hardcourtplannen.
tennis serveervorm
Beweging zal altijd een uitdaging zijn voor Fritz, maar sommige spelers die minder dan fleetspelers zijn, hebben veel succes gehad op klei vanwege de extra tijd die ze door het korrelige oppervlak krijgen om hun schoten op te zetten en uit te voeren. Op 26-jarige leeftijd kan de tijd die Fritz in klei investeert de komende jaren zijn vruchten afwerpen.
“Voor mij is gravel een groot deel van het seizoen,” zei Fritz. “Hoe kan ik ooit de topspeler worden die ik wil zijn als ik tijdens het gravelseizoen geen resultaten kan boeken? Ik ben niet zo goed als ik overal anders ga domineren. Ik dacht altijd: ‘Als ik een Top 10-speler wil worden, moet ik resultaten op gravel neerzetten.’”
Dat is een realistische evaluatie van Fritz’ eigen situatie. Maar het geldt evenzeer voor zijn Amerikaanse collega's. Paul heeft de boodschap zeker omarmd, en jonge spelers als Sebastian Korda en Ben Shelton lijken er ook meer voor open te staan.
Een Amerikaanse renaissance op klei na de lange droge periode zou een welkome ontwikkeling zijn.
