Andy Murray uit Groot-Brittannië won in 2012 de Olympische gouden medaille voor tennis tegen Roger Federer uit Zwitserland
In 1896 organiseerde Athene de eerste Moderne Olympiade, waarmee de droom werd vervuld van baron Pierre de Coubertin, de oprichter van het Internationaal Olympisch Comité in 1894. Hij geloofde dat de moderne Olympische Spelen een platform zouden bieden voor vriendschappelijke competitie waarin alle verschil van status, religie, politiek en ras zouden worden vergeten.
Tennis maakte deel uit van het programma van de Olympische Zomerspelen vanaf de inaugurele Olympische Zomerspelen van 1896, maar werd na de Olympische Zomerspelen van 1924 geschrapt vanwege geschillen tussen de International Lawn Tennis Federation en het Internationaal Olympisch Comité over het toestaan van amateurspelers om te concurreren. Na twee optredens als demonstratiesport in 1968 en 1984, keerde het terug als een volledige medaillesport op de Olympische Zomerspelen van 1988 en is sindsdien bij elke editie van de Spelen gespeeld.
In 1896, 1900, 1904, 1988 en 1992 deelden de verliezers van de halve finale bronzen medailles. In alle andere jaren werd een play-off wedstrijd voor de bronzen medaille opgevoerd.
Oorsprong van tennis op de Olympische Spelen
Tennis was een van de oorspronkelijke negen Olympische sporten in Athene 1896. De Ierse John Boland versloeg Dionysios Kasdaglis en werd de eerste Olympische tenniskampioen, terwijl vier jaar later, in Parijs, de Groot-Brittannië's Charlotte Cooper Helene Prevost versloeg en de eerste vrouw ooit werd die won een Olympische medaille.
De sport bleef tot 1924 op de Spelen worden gehouden, met Laurie Doherty, Suzanne Lenglen en Helen Wills tot de meer opvallende winnaars, maar tennis trok zich na 1924 terug uit de Olympische Spelen. Na een eenmalige demonstratie/tentoonstelling in Mexico City 1968 , keerde het terug als een demonstratie-evenement van 21 jaar en jonger in Los Angeles 1984, en deze keer was het hier om te blijven.
De comeback volgde op een vastberaden campagne van de toenmalige ITF-president Philippe Chatrier, ITF-secretaris-generaal David Gray en ITF-vicepresident Pablo Llorens, met grote steun van IOC-president Juan Antonio Samaranch. Het succes van het evenement was overweldigend en het IOC besloot tennis opnieuw te introduceren als een volledige medaillesport in Seoul 1988.
Sinds zijn terugkeer is het tennisevenement steeds sterker geworden. In Londen 2012, gespeeld op de grasvelden van Wimbledon, trok de competitie recorddeelname van de topspelers en trok het volle publiek voor elke sessie.
Veel van de grootste namen in de sport hebben medailles gewonnen op de Spelen, waaronder Stefan Edberg, Boris Becker, Andre Agassi, Goran Ivanisevic, Roger Federer, Rafael Nadal, Steffi Graf, Gabriela Sabatini, Arantxa Sanchez Vicario en Venus en Serena Williams.
Hier is een overzicht van de winnaars in het herenenkelspel op de respectieve Olympische Spelen:
lang tennissen
| Jaar | Spellen | Atleet | Land |
| 2012 | Londen | Andy Murray | Groot Brittanië |
| 2008 | Peking | Rafael Nadal | Spanje |
| 2004 | Athene | Nicolas Massu | Chili |
| 2000 | Sydney | Eugueni Kafelnikov | Rusland |
| 1996 | Atlanta | André Agassi | TOEPASSINGEN |
| 1992 | Barcelona | Marc Rosset | Zwitserland soort tennisracket |
| 1988 | Seoel | Miloslav Mecir | Tsjecho-Slowakije |
| 1924 | Parijs | Vincent Richards | TOEPASSINGEN |
| 1920 | Antwerpen | Louis Raymond | Zuid-Afrika |
| 1912 | Stockholm | Charles Lyndhurst Winslow | Zuid-Afrika |
| 1908 | Londen | Josiah George Ritchie | Groot Brittanië |
| 1904 | St. Louis | Beals Coleman-Wright | TOEPASSINGEN |
| 1900 | Parijs | Hugh Lawrence Doherty | Groot Brittanië |
| 1896 | Athene | John Boland | Groot Brittanië |
Hier is een overzicht van de winnaars van het damesenkelspel op de Olympische Spelen:
| Jaar | Spellen | Atleet | Land |
| 2012 | Londen | Serena Williams hoe tennisballen schoon te maken | TOEPASSINGEN |
| 2008 | Peking | Elena Dementieva | Rusland |
| 2004 | Athene | Justine Henin-Hardenne | België |
| 2000 | Sydney | Venus Williams | TOEPASSINGEN |
| 1996 | Atlanta | Lindsay Davenport | TOEPASSINGEN |
| 1992 | Barcelona | Jennifer Capriati | TOEPASSINGEN |
| 1988 | Seoel | Steffi Graf | Bondsrepubliek Duitsland |
| 1924 | Parijs | Helen Wills | TOEPASSINGEN |
| 1920 | Antwerpen | Suzanne Lenglen | Frankrijk |
| 1912 | Stockholm | Margriet Broquedis | Frankrijk |
| 1908 | Londen | Dorothy Katherine Chambers | Groot Brittanië |
| 1900 | Parijs | Charlotte Cooper | Groot Brittanië |
Serena Williams won zowel het damesenkelspel als het damesdubbelspel
In het damesprogramma leidt de VS met een enorme marge met vijf Olympische titels. Serena Williams was de meest recente winnaar nadat ze Maria Sharapova uit Rusland versloeg in de finale van de Olympische Spelen in Londen. Haar zus Venus won de Olympische Spelen van 2000 in Sydney en voor haar wonnen Lindsey Davenport, Jennifer Capriati en Helen Wills respectievelijk de Spelen van Atlanta, Barcelona en Parijs.
Olympische Spelen van Londen 2012
Het speeloppervlak varieerde tussen de Olympische Spelen. Het werd sinds 1984 voor elke keer op hardcourt gespeeld, behalve tijdens de Olympische Spelen van Barcelona in 1992, waar het op een gravelbaan was en tijdens de Olympische Spelen van 2012 op een grasveld (Wimbledon). De verandering in het speeloppervlak geeft bepaalde spelers voor- en nadelen die niet worden gezien in de meeste andere Olympische sporten.
Londen 2012 heeft het Olympisch Tennis Event naar een nieuw niveau getild. Gespeeld op de heilige grasbanen van de All England Lawn Tennis Club, de thuisbasis van de Wimbledon-kampioenschappen, kwamen 's werelds beste spelers opnieuw bijeen, met Serena Williams en Andy Murray die de krantenkoppen stalen door de gouden medailles in het enkelspel te winnen, terwijl ze ook succes genoten op de dubbel hof.
Williams was volledig dominant en veegde alles voor haar met groot gemak aan de kant. De Amerikaanse verloor slechts 17 wedstrijden op weg naar de titel, waaronder een uitgebreide 60 61 overwinning op de Russische Maria Sharapova in de finale. Williams, vers van het winnen van haar vijfde Wimbledon-titel, liet haar service slechts één keer vallen tijdens het toernooi.
Serena werkte ook samen met haar zus Venus om met succes de gouden medaille voor het damesdubbel te verdedigen na het verslaan van de Tsjechische Andrea Hlavackova en Lucie Hradecka 64 64. Door dit mijlpaalresultaat werden de Amerikanen de enige tennissers die ooit vier gouden medailles wonnen, na hun eerdere Olympische Spelen successen in Sydney en Peking.
Murray verrukte de Britse fans door de Zwitserse Roger Federer in straight sets aan de kant te schuiven om de gouden medaille voor het herenenkelspel te claimen. Slechts vier weken nadat hij verloor van dezelfde tegenstander in de Wimbledon-finale, draaide de nummer 4 van de wereld de rollen om en won 62 61 64 in 1 uur 56 minuten. Het was een verbazingwekkende verandering van fortuin voor Murray, die in de voorgaande jaren zo vaak de tweede viool had gespeeld na Federer, Novak Djokovic en Rafael Nadal. De Schot werd de eerste Britse tennisser die een gouden medaille in het enkelspel won sinds majoor Josiah Ritchie deze prestatie meer dan een eeuw eerder behaalde in Londen 1908.
soorten elleboogbraces
Murray was daar ook nog niet klaar. Samen met tiener Laura Robson kwam het Britse duo binnen een mum van tijd het mixed doubles-evenement te winnen en verloor uiteindelijk van de nummer 1 zaden Victoria Azarenka en Max Mirnyi 16 63 [10-8]. Het was een historisch moment voor het Wit-Russische paar dat de allereerste gouden tennismedaille van hun land claimde. Het was ook een historisch moment voor het evenement gemengd dubbel, dat voor het eerst sinds Parijs 1924 als een volledige medaillesport op de Olympische Spelen werd betwist.
De gouden medaille bij het herendubbel ging naar de tweelingbroers Bob en Mike Bryan, die al lang smachten naar de hoogste olympische prijs. De Amerikanen, als nummer 1 geplaatst, versloegen de Franse Michael Llodra en Jo-Wilfried Tsonga 64 76 (2) om de titel te winnen en verbeterden hun bronzen medaille-finish in Peking 2008.
Tennis is weer helemaal terug in de Olympische familie. En als je de vreugde en trots ziet op de gezichten van tennissers, zoals Federer, die de eer hebben gehad om de Olympische vlag van hun land te dragen tijdens de openingsceremonie, is het duidelijk dat, zelfs in een sport waar de topspelers dit kunnen doen, goed financieel, de vijf ringen zijn iets heel bijzonders.
