Hoe de resultaten van de Lyme-test te lezen

Als u bent gebeten door een teek, is het normaal dat u zenuwachtig bent dat u de ziekte van Lyme heeft opgelopen. Er wordt door de CDC een tweestapsproces aanbevolen om op Lyme te testen. Het proces test uw bloed op tekenen van antilichamen die uw lichaam aanmaakt om spirochetenbacteriën te weerstaan, die de ziekte van Lyme veroorzaken. Uw zorgverlener zal eerst uw symptomen beoordelen. Afhankelijk van uw toestand krijgt u een eerste screening. De meer gedetailleerde 'Western blot'-test wordt gedaan als de eerste screening een positief resultaat aangeeft.

Stappen

Een deel een van 3: Symptomen analyseren

1. een Evalueer het transmissierisico in uw regio. Als u in een gebied woont waar Lyme vaak wordt gerapporteerd en er een hoog risico op overdracht bestaat, kan de diagnose bij u alleen worden gesteld op basis van uw symptomen, zonder bloedonderzoek.
   • Als u geen symptomatisch bent, kan uw arts nog steeds bloedonderzoek doen als u in een gebied met een hoog risico woont. Als u echter in een gebied met een laag risico woont waar Lyme niet vaak wordt gerapporteerd, kan uw arts u adviseren om op symptomen te letten in plaats van bloedonderzoek uit te voeren.
   • De CDC heeft kaarten van gemelde gevallen in de Verenigde Staten beschikbaar op https://www.cdc.gov/lyme/stats/maps.html .
2. 2 Let op uitslag rond de beet. Een aanzienlijke uitslag rond de bijtsporen is de belangrijkste indicatie dat u mogelijk de ziekte van Lyme heeft opgelopen. Meestal zal het gebied gezwollen zijn met een rode, ringachtige uitslag die zich uitbreidt door de beet.
   • Een uitslag kan binnen 24 uur na de beet optreden, of het kan enkele dagen duren voordat het verschijnt. De uitslag zal zich blijven uitbreiden, wat alarmerend kan zijn, dus raadpleeg zo snel mogelijk een arts als er uitslag optreedt.
   • In sommige gevallen verschijnt de uitslag pas 14 dagen nadat u de beet heeft gekregen.
   • Sommige mensen met de ziekte van Lyme krijgen nooit huiduitslag, dus de afwezigheid van uitslag betekent niet dat u geen ziekte van Lyme heeft.
3. 3 Raadpleeg onmiddellijk een arts als u griepachtige symptomen heeft. Koorts, spierpijn en andere griepachtige symptomen zijn een veel voorkomende indicatie van de ziekte van Lyme. Deze symptomen kunnen zelfs optreden als u geen uitslag heeft rond de beet.
   • Doorgaans verschijnen griepachtige symptomen die verband houden met de ziekte van Lyme pas 7 tot 10 dagen na de beet.
   • Als u in een gebied woont met een hoog transmissierisico en u huiduitslag en griepachtige symptomen heeft, kan uw arts de ziekte van Lyme diagnosticeren zonder bloedonderzoek. Als u al griepachtige symptomen ervaart, is een fout-negatief resultaat van bloedonderzoek waarschijnlijk.
4. 4 Documenteer eventuele zwelling van de gewrichten. De zwelling van grote gewrichten, zoals uw knieën, is een veel voorkomend symptoom van de ziekte van Lyme. Dit lijkt misschien eng, maar het is behandelbaar. Uw gewrichten kunnen ook stijf of pijnlijk zijn. De zwelling duurt mogelijk maar een paar uur of kan de hele dag aanhouden.
   • Als u zwelling van de gewrichten opmerkt, noteer dan de datum en tijd. Noteer hoe lang het geleden is dat u door een teek bent gebeten.
   • Als u ooit eerder problemen met uw gewrichten heeft gehad, bespreek dit dan met uw arts, zodat zij andere aandoeningen kunnen uitsluiten.
5. 5 Houd een dagboek bij om de symptomen op lange termijn te volgen. U bent mogelijk niet symptomatisch in de dagen of weken direct na een tekenbeet. Symptomen zoals vermoeidheid, gewrichts- en spierpijn of spijsverteringssymptomen kunnen echter maanden later optreden.
   • Symptomen op de lange termijn kunnen ook na de behandeling aanhouden. Er zijn neurologische symptomen, waaronder cognitieve stoornissen, geheugenverlies of stemmingswisselingen, die misschien moeilijker op te merken zijn zonder jezelf in de gaten te houden en consequent een dagboek bij te houden.
   • Er is geen test die kan bevestigen dat u genezen bent van de ziekte van Lyme, zelfs niet nadat u bent behandeld. Symptomen kunnen maanden of zelfs jaren na de eerste infectie aanhouden.
   Advertentie

Een deel 2 van 3: Een eerste screening krijgen

1. een Bespreek uw symptomen met uw arts. Als u met uw arts praat, laat hem dan precies weten welke symptomen u ervaart en voor hoelang. Laat uw arts de datum weten waarop u bent gebeten en hoe lang na de beet elk symptoom optrad.
   • Er zijn veel verschillende symptomen van de ziekte van Lyme, en het is mogelijk dat niet elke patiënt ze allemaal krijgt. Beschrijf eventuele verschillen in uw mentale of fysieke toestand sinds u door de teek bent gebeten, zelfs als u denkt dat het verschil niet gerelateerd is.
   • Zelfs als u geen symptomen heeft gehad, is het toch mogelijk dat u de ziekte van Lyme heeft opgelopen. Wees niet bang om aan te dringen op een eerste screening om het uit te sluiten als u zich zorgen maakt.
2. 2 Laat bloed afnemen. De standaard initiële screeningstest is een enzymgekoppelde immunoassay (ELISA) bloedtest. Het meet antilichamen die door uw immuunsysteem worden aangemaakt om schadelijke stoffen te bestrijden. Deze test is vergelijkbaar met bloedtesten die u zou doen om allergieën te identificeren.
   • Uw bloedmonster wordt naar een laboratorium gestuurd en het bloed wordt in een testoplossing gebracht. Als de antilichamen die worden geproduceerd om de ziekte van Lyme te bestrijden aanwezig zijn, zal de oplossing van kleur veranderen.
3. 3 Bespreek uw resultaten met uw arts. Afhankelijk van hoe ver uw arts uw bloed moet afgeven om te testen, kunt u uw resultaten binnen een dag krijgen. De test zal positief, negatief of 'onbepaald' zijn.
   • Als het resultaat negatief is, heb je waarschijnlijk geen ziekte van Lyme. Uw arts kan echter verdere tests bestellen als u symptomatisch bent.
   • Als het resultaat positief is, zal de arts aanvullend bloedonderzoek bestellen om het resultaat te bevestigen.
   • Een onbepaald resultaat kan ook verdere testen vereisen, vooral als u symptomatisch bent.
   Advertentie

Een deel 3 van 3: Interpretatie van Western Blot-testresultaten

1. een Bespreek uw testresultaten met uw arts. Als uw arts een Western-blot-test bestelt, nemen zij contact met u op wanneer zij uw resultaten hebben ontvangen. Uw arts zal de resultaten interpreteren en beslissen of hij bij u een diagnose met Lyme zal stellen. Het kan echter zijn dat u de resultaten zelf wilt kunnen lezen en begrijpen.
   • Wees niet bang om uw mening te geven als u het niet eens bent met uw arts over hun interpretatie van uw testresultaten. Vraag hen om hun diagnose te verduidelijken of om u meer informatie te geven over waarom ze tot die conclusie kwamen.
   • Als u en uw arts het nog steeds niet eens zijn, wilt u misschien een second opinion vragen.
2. 2 Identificeer banden die specifiek zijn voor de ziekte van Lyme. De Western blot-test gebruikt elektriciteit om bloedantigenen in banden te scheiden. Bepaalde banden zijn door onderzoekers geïdentificeerd als specifiek voor de ziekte van Lyme.
   • Er zijn 9 banden die verband houden met de ziekte van Lyme: 18, 23, 24, 25, 31, 34, 37, 39, 83 en 93.
3. 3 Controleer het aantal en de locatie van banden in uw testpatroon. Uw testresultaat ziet eruit als een streepjescode, met streepjes in sommige banden en niet in andere. De locatie van de donkere balken in uw testresultaat bepaalt of u waarschijnlijk de ziekte van Lyme heeft.
   • Staven in de genummerde banden die verband houden met de ziekte van Lyme, betekenen dat u mogelijk de ziekte van Lyme heeft. De Amerikaanse Centers for Disease Control (CDC) hebben maten in 5 banden nodig voordat een zelfverzekerde diagnose van de ziekte van Lyme kan worden gesteld. Uw arts kan de ziekte van Lyme echter met minder positieve banden diagnosticeren, afhankelijk van uw symptomen en andere factoren.
4. 4 Bekijk het responsniveau dat is aangegeven door de laboratoriumtechnicus. Voor elke band analyseert de laborant of dat antilichaam aanwezig is. Een '+' is een positieve immuunrespons, terwijl een 'IND' (onbepaald) moet worden beschouwd als een zwakke positieve immuunrespons.
   • Als u meerdere onbepaalde reacties heeft, kan het zijn dat uw arts u binnen een paar weken terug wil laten komen voor een nieuwe test. Soms kan het even duren voordat uw lichaam deze antilichamen aanmaakt als reactie op de bacteriën. Dit is vooral waarschijnlijk als u onlangs bent gebeten.
   • Mogelijk ziet u ook '++' of '+++' staan ​​voor zeer sterke reacties. Bij Lyme-patiënten zijn deze reacties echter zeldzaam, omdat uw immuunsysteem al is aangetast.
5. 5 Neem extra niet-specifieke banden op in uw interpretatie. De aanwezigheid van balken in andere banden in uw rapport kan de diagnose van de ziekte van Lyme versterken. Hun aanwezigheid is echter niet absoluut specifiek voor Lyme-bacteriën en kan duiden op een reactie op iets anders.
   • Deze banden omvatten 22, 28, 30, 41, 45, 58, 66 en 73. Staven in deze banden kunnen ook aangeven dat u ook bent geïnfecteerd met een andere ziekte, die vaak voorkomt bij Lyme-patiënten.
   • Praat met uw arts over het gebruik van een testdienst die alle banden rapporteert. Dit moet doorgaans worden aangevraagd door uw arts.
   Advertentie

Community Q&A

Zoeken Nieuwe vraag toevoegen Stel een vraag 200 tekens over. Voeg uw e-mailadres toe om een ​​bericht te ontvangen wanneer deze vraag is beantwoord. Verzenden
Advertentie

Tips

• Als u in een bosrijke omgeving kampeert of wandelt, draag dan tekenafweermiddel encontroleer op tekendagelijks. Ga zo snel mogelijk douchen nadat u van buiten bent binnengekomen.
• Als je gebeten bent door een teek, zorg er dan voor dat jeverwijderenhet correct. Reinig het gebied (en uw handen) met ontsmettingsalcohol, gevolgd door water en zeep.

Advertentie

Waarschuwingen

• De diagnose van de ziekte van Lyme is doorgaans gebaseerd op uw medische geschiedenis en huidige symptomen, niet op de resultaten van uw bloedtest. De bloedtest kan echter helpen bij de diagnose of helpen bij het bevestigen van een diagnose.
• Verschillende laboratoria kunnen verschillende criteria gebruiken voor het interpreteren van uw testresultaten, dus het is mogelijk om een ​​positief testresultaat te krijgen van het ene laboratorium en een negatief resultaat van een ander.
• De meeste patiënten met de ziekte van Lyme hebben co-infecties van andere ziekten, die hun eigen test- en diagnostische procedures hebben. Praat met uw arts over co-infecties, vooral als u wijdverbreide of diverse symptomen heeft.

Advertentie