In de afgelopen 10 dagen herinnerde Kvitova ons eraan hoe effectief haar linkshandige mix van kracht en nauwkeurigheid kan zijn.
Iets meer dan een jaar geleden kwam de ranking van Petra Kvitova overeen met haar leeftijd. Op 8 maart 2022 was ze 32 geworden. Dertien dagen later begon ze aan de Miami Open met hetzelfde nummer naast haar naam. Dit was niet het soort terrein dat een speler met de geschiedenis en het kaliber van Kvitova naar verwachting zal bezetten.
Of was het? Twaalf maanden geleden leek Kvitova tenslotte in de eerste plaats een hoog aangeschreven voorloper te zijn van het hedendaagse merk van baseline-kracht dat recenter en krachtiger werd getoond door huidige sterren als Iga Swiatek, Aryna Sabalenka en Elena Rybakina. Als tweevoudig Wimbledon-kampioen zou Kvitova haar momenten misschien blijven hebben, maar zou ze opnieuw grote titels kunnen winnen? Nauwelijks waarschijnlijk in Miami, waar Kvitova's beste inspanningen in 12 eerdere optredens een kleine drie reizen naar de kwartfinales waren.
Maar de afgelopen 10 dagen herinnerde Kvitova ons eraan hoe effectief haar linkshandige mix van kracht en nauwkeurigheid kan zijn. Kvitova's vaardigheid was levendig in de finale van vandaag, toen ze er een uur en 42 minuten over deed om Rybakina te verslaan met 7-6 (14), 6-2. Het was Kvitova's 30e titel in het enkelspel in haar carrière en plaatst haar voor het eerst sinds 21 september weer in de Top 10. Met haar 33 jaar is ze de oudste vrouw die de Miami Open heeft gewonnen sinds Serena Williams in 2015.
'Ik denk dat ik het gewoon heel positief opvat dat ik me nog steeds kan meten met de besten', zei Kvitova. “De tenniswereld is gewoon erg snel en ik kan niet de hele tijd naar deze trofee kijken, maar ik moet natuurlijk vooruit, zoals iedereen zou doen. Het betekent veel voor mij dat ik zelfs op mijn leeftijd nog een groot toernooi kan winnen. Dat is het belangrijkste.”
Van de 102 minuten van de wedstrijd namen 80 van hen plaats op de achterbank van de 22 die de eerste set-tiebreak vormden. Inderdaad passend dat bokslegende Mike Tyson aanwezig was om deze twee van teen tot teen te zien gaan. Kvitova en Rybakina speelden voorbeeldig first-strike-tennis, waarbij elke speler regelmatig het ononderhandelbare uitgangspunt bewees dat de twee belangrijkste schoten in tennis de service en de return zijn.
Rybakina's eerste drie servicepunten van de tiebreak waren azen. Alles bij elkaar zou ze vijf setpunten hebben in de tiebreak. Elke keer had Kvitova het antwoord, ze deinsde nooit terug van de grond of met haar opslag - vooral de brede in de ad court die meestal de baan opent voor een dodelijke forehand. Met haar eigen vijfde setpoint bij het serveren op 15-14 nam Kvitova de leiding over een baseline-rally die goed genoeg was om een gesaldeerde Rybakina-forehand eruit te halen.
'Het was als een minipauze en toen nog een en we gingen gewoon door met serveren', zei Kvitova. 'Ik bedoel, ik verloor totaal de controle over wie serveert en wie niet, wanneer we van kant wisselen, enzovoort.'
Dit was de eerste tiebreak in acht pogingen die Rybakina het hele jaar had verloren. 'Het kostte me tijd om aan Petra's ballen te wennen', zei Rybakina. 'Bovendien speelt ze erg laag, en het is niet gemakkelijk tegen haar. En ook om te proberen de service te lezen, ze is linkshandig, dus het is al een voordeel, want de vorige wedstrijd speelde ik met een rechtshandige, dus het was niet gemakkelijk. En ze speelde heel goed.'
tennisracketquiz
Kvitova won in de finale maar liefst 75% van de punten voor tweede service tegen Rybakina.
alleen tennissen
© 2023 Getty-afbeeldingen
Terwijl ze zich een weg baant door de gelederen, heeft Rybakina een bovennatuurlijke mate van kalmte getoond, een schijnbaar onmenselijk niveau van evenwicht en emotionele kalmte. Maar toen de tweede set van start ging, gebeurde hetzelfde met Rybakina dat een groot aantal tennissers van alle niveaus overkomt. Nadat ze een krappe eerste set had verloren, zakte haar energie weg. Voor een speler die voornamelijk vertrouwt op dynamische balaanvallen in plaats van terughalen of variaties in snelheid en spin, kan dat buitengewoon fataal zijn. Zo kwam het dat Kvitova al snel met 3-0 op voorsprong kwam en de wedstrijd openbrak.
Het enige potentiële obstakel in Kvitova's sprint door de tweede set kwam toen ze serveerde op 2-0, 30-40. Kvitova vocht op een zeldzame manier voor deze wedstrijd tegen dat breekpunt. Beide spelers bereikten het net, maar Kvitova bleek vaardiger, een schuine backhand-volley bracht Rybakina in een forehand-volleyfout. Hoewel Rybakina af en toe redelijke vaardigheden heeft laten zien in het voorste deel van het veld, zal het interessant zijn om te zien hoe ze haar netspel verbetert en inzet in de komende jaren. Met een 3-1 voorsprong won Kvitova 12 van de 13 punten, waarmee ze de wedstrijd afsloot op haar eerste kampioenschapspunt toen een forehand van Rybakina lang vloog.
Het wordt over het algemeen als een succesvolle poging beschouwd wanneer een speler meer dan 50 procent van de tweede servicepunten wint. Maar terwijl Rybakina een lovenswaardige 52 procent won, was Kvitova met 75 procent off-the-charts.
'Ik denk dat de tweede set over het algemeen niet gemakkelijk was na de eerste set', zei Rybakina. “Ik denk dat ze ten tweede ook vrijer was om te slaan, om misschien wat meer te riskeren. Ja, ik denk dat ik in de tweede helft gewoon niet gedisciplineerd bleef en een beetje haastte.'
'De jongeren komen de hele tijd naar boven', zei Kvitova. “Het is moeilijk om ze de hele tijd echt onder ogen te zien. Het is erg vermoeiend.”
Zo kwam het dat Rybakina één overwinning tekort kwam om de vijfde vrouw te worden die de 'Sunshine Double' won (de anderen zijn Stefanie Graf in '94 en '96, Kim Clijsters '05, Victoria Azarenka '16 en Swiatek vorig jaar). Beginnend met haar titelloop op Wimbledon vorig jaar, is Rybakina uitgegroeid tot een belangrijke mededinger, nu en in de toekomst.
Maar vandaag kwam het verleden nog een keer in de schijnwerpers.
