Hoe ver kan de kampioene van Montreal gaan na haar opmars in Cincinnati woensdag, in wat misschien wel de grootste maand van haar carrière tot nu toe is?
CINCINNATI, Ohio—Toen Jessica Pegula woensdag wegliep voor haar interview na de wedstrijd in Centre Court hier, begon Alicia Keys' 'This Girl is On Fire' uit de luidsprekers te schallen. De songkeuze lag erg op de neus.
Pegula komt uit een WTA 1000-titelloop in Montreal, waarin ze wereldkampioen nummer 1 Iga Swiatek versloeg. Ze is te zien in een glinsterende spread in ijdelheidsbeurs, samen met veel van haar mede-Amerikaanse spelers. En nu haar thuisstaat Slam, de US Open, nadert, is ze misschien beter gepositioneerd dan ooit tevoren om een major te winnen. Bovendien voelde Pegula vandaag de hitte in Cincy, samen met alle anderen, op een klassiek vochtige augustusdag in het middenwesten.
Maar 'in brand' was om een andere reden gepast, en een ongebruikelijke. Het grootste deel van de eerste set deed Pegula alsof ze haar racket in brand wilde steken. Toen schot na schot in het begin over de basislijn vloog, bonkte ze op haar snaren en schudde haar hoofd. Ze verwisselde het ene frame voor het andere en schakelde ze later een game terug. Ze staarde naar de kop van haar racket, draaide het toen om en staarde naar het handvat, alsof ze wilde vragen: 'Wie ben jij eigenlijk?'
Uiteindelijk, nadat hij de eerste set op Martina Trevisan had laten vallen, sloeg Pegula de stick naar de baan, pakte hem op en sloeg hem opnieuw. Schijnbaar vastbesloten om volledig te slopen, legde ze er twee handen op en sloeg er nog een keer op. Dit was op het randje van ongekend gedrag van de even kiel Pegula, maar ze leek niet in staat om haar hart er volledig in te leggen. Tegen de tijd dat het racket met een klap op het veld terechtkwam, was ze een beetje afgezakt en eindigde het frame met slechts een kleine breuk. Ondanks dat Pegula er niet in slaagde het uit te wissen, voelde Pegula zich later slecht.
'Ik moet sorry zeggen tegen mijn racket,' zei ze.
Pegula heeft acht van de eerste negen wedstrijden gewonnen tijdens de hardcourt swing in Noord-Amerika.
© AP
Het offer was het waard. In de tweede set begon Pegula een ritme te vinden. Nadat ze al vroeg had geworsteld om zich aan te passen aan de snelle banen en snelle ballen - 'ze zijn zo ongeveer kaal', zei ze - stopte ze met zeilen en begon ze te scheuren in plaats van ze aarzelend over het veld te leiden.
Toch kon ze Trevisan niet helemaal van zich afschudden, die elk ontwrichtend idee gebruikte dat ze maar kon bedenken: moonballs, forehands met zware topspin, tweehands-slices, backhands met een korte hoek. Pegula had de ondermaatse Italiaan dit seizoen al twee keer verslagen, maar ze geeft toe dat ze niet graag tegenover haar staat. Onderweg dwong Trevisan Pegula om op belangrijke punten met de goederen te komen. Trevisan ging omhoog met 15-30 met Pegula die serveerde bij 3-2 en opnieuw 15-30 bij 4-3. Elke keer groef Pegula zich in en vond een winnende ground stroke wanneer ze die absoluut nodig had. Het is het kenmerk van een zelfverzekerde speler.
'Fysiek en mentaal voel ik me goed, maar de omstandigheden zijn absoluut anders [van Montreal]', zei Pegula. “Het voelt heel anders dan vorige week. Dus ik denk dat ik trots ben dat ik me vandaag enigszins heb kunnen aanpassen en er mijn weg doorheen heb kunnen vinden.
'Het voelt alsof je gespannen bent omdat je niet echt zeker weet wat de ballen gaan doen.'
tennisservicelijn
Bekijk dit bericht op Instagram
Kijkend naar de langere termijn, heeft Pegula op dit moment Slam-winnend vertrouwen? De 29-jarige heeft de kwartfinales van alle vier de majors gehaald, waaronder de Australian Open en Wimbledon dit jaar, maar moet nog verder gaan. Ze is stabiel genoeg om zowat iedereen te verslaan, maar heeft tot nu toe geen volgende versnelling ontwikkeld waarmee ze in die evenementen kan concurreren met de sluggers voor haar, Iga Swiatek, Aryna Sabalenka en Elena Rybakina bij de Slams. Zonder reddingsoperatie of moordende forehand kan Pegula niet op goedkope punten vertrouwen zoals ze kunnen. Ze kan zich niet uit een rotdag redden.
Het dilemma, vertelde Pegula vandaag aan Tennis Channel, is het vinden van de balans tussen stabiel blijven en naar voren stappen.
'Ik kan zoveel wedstrijden winnen door gewoon solide te zijn op de basislijn', zei ze. Het is een kwestie van: 'Wil je meer riskeren?'
Tegelijkertijd kent ze haar atletische grenzen.
'Ben ik zoals Iga?' zei ze toen haar werd gevraagd of ze probeerde te sliden op hardcourts, zoals Swiatek dat doet. 'Absoluut niet... Het lijkt meer op de echt snelle mensen, en ik weet het niet, ik heb niet veel snelle zenuwen.'
Toch heeft Pegula zich dit seizoen langzaam op weg naar twee overwinningen op Swiatek. Met het juiste racket, wie weet wat ze de komende maand kan doen, wat misschien wel de grootste van haar carrière tot nu toe is.
