Maria Sharpaova tijdens haar eerste ronde wedstrijd op de Wimbledon-kampioenschappen 2014
Engeland heeft altijd van wit gehouden. Het is bijna alsof de mensen geloven dat wit een soort koninklijke kracht brengt in alles wat ze doen, en ze kunnen niet stoppen om diezelfde mentaliteit bij iedereen in de sportwereld bij te brengen.
Wit en Engeland zijn altijd hand in hand gegaan. Kijk naar Test cricket: de traditie van volledig blanken begon in de tijd dat onze grootvaders nog kinderen waren, of misschien nog niet eens geboren waren, en vandaag is de traditie nog steeds sterk. Het nationale voetbalteam draagt wit en het rugbyteam ook.
Maar de situatie wordt een beetje hachelijk als het om tennis gaat. Wanneer het jaarlijkse Wimbledon-toernooi plaatsvindt op het weelderige gras van de All England Tennis Club komt elk jaar de volledig witte dresscode scherp in beeld. Maar nu zijn de officials een stap verder gegaan door daadwerkelijk te beschrijven hoeveel kleur is toegestaan in de outfits van de spelers, tot in hun ondergoed .
Volgens Wimbledon-woordvoerder Jon Friend is er een volledige waslijst (geen woordspeling bedoeld) met regels waaraan spelers zich moeten houden op Wimbledon. Een gekleurde bies op hun outfit is toegestaan, maar alleen zolang deze maximaal 1 cm breed is en aan de uiterste rand van het kledingstuk. En de hemel verhoede dat een gekleurd kledingstuk, waar het ook wordt gedragen, tijdens het spelen zichtbaar wordt door transpiratie. Als de rode onderbroek die een speler draagt op enig moment tijdens de wedstrijd zichtbaar wordt, wordt hij of zij naar het scheidsrechtersbureau gestuurd om zich om te kleden!
Het idee om wit en alleen wit te dragen intrigeert me niet alleen, maar maakt me ook ongerust over bepaalde andere neveneffecten van de regel.
Nu heb ik absoluut geen problemen met het idee van wit, maar zelfs een zweem van een andere kleur die wordt toegestaan, maakt het een serieus probleem. Kun je je voorstellen wat voor effect dit kan hebben op kinderen die nog naar school gaan en elke dag het verdomde uniform moeten dragen? Ik ben bang voor de dag dat scholen een aanwijzing krijgen van de Wimbledon-functionarissen en hun kinderen vragen om helemaal in het wit te dragen, zelfs in de mate dat ze controleren of de leerlingen witgekleurde onderkleding hebben gedragen!
Vorig jaar keken tientallen Britten geschokt toe toen spelers als Serena Williams en Maria Sharapova het veld betreden met gekleurde paddings. De ambtenaren zagen toen dat hun tradities en principes een serieuze kans kregen om door de goot te stromen en besloten het heft in eigen handen te nemen.
Ik vraag me soms af of de Britten een soort van onverklaarbare obsessie hebben met de kleur wit, zozeer zelfs dat ze niet eens een zweem van een andere kleur kunnen verdragen. Maar noem het obsessie, waanzin of liefde, het fenomeen is tot grote hoogten gestegen in het tennisspel. Als je Londen bezoekt om de finale te bekijken en je ziet zelfs maar een kleurtje op de rand van het T-shirt van een speler of de beha van een vrouwelijke speler, wees dan niet verbaasd als het volgende moment dat de overtredende speler wordt opgeroepen naar de scheidsrechterskantoor, waar geschikte alternatieve kleding wacht.
Maar de waanzin zal vroeg of laat moeten stoppen, niet omdat we niet van wit houden of mensen die wit dragen, maar omdat we niet houden van de geschiedenis en het elitisme dat ermee verbonden is. We houden er niet van, omdat Wimbledon een van de meest bekeken toernooien ter wereld is, wat de mentaliteit van het wereldwijde publiek kan beïnvloeden. Het is heel goed mogelijk dat die arme mensen die naar de wedstrijden kijken, die niet eens zouden weten hoe ze een racket moeten vasthouden, plotseling met geweld de verwaande eliteclub van 'alle blanken' worden binnengesleept.
En terwijl ik dit zeg, herinner ik me opeens een tweet die ik ergens las waarin stond: 'Wimbledon kijken herinnert me er gewoon aan hoe vies mijn witte shirt is.
Het is een benauwde, beperkende traditie en we zijn beter af zonder.
