Bestandsfoto: Nirupama Vaidyanathan
Het zou je vergeven zijn als je de start van de Indiase vrouwentennisscene associeerde met Sania Mirza. Zeven jaar voordat Mirza haar grote doorbraak Down Under maakte, werd Nirupama Vaidyanathan de eerste Indiase vrouw die ooit een hoofdtoernooi won op een Grand Slam (op de Australian Open van 1998) en piekte helemaal op nr. 121 op de wereldranglijst.
The Indian heeft nu een nieuw boek uit, toepasselijk getiteld The Moonballer en Sportskeeda heeft haar ingehaald voor een kort praatje.
Niet veel mensen weten dat je de eerste Indiase vrouw was die in 1998 een hoofdtoernooi won in een Grand Slam. Heb je het gevoel dat je niet genoeg erkenning hebt gekregen voor je prestaties in het Indiase tennis?
Welnu, het is normaal dat sporters worden vergeten voor wat ze 10-15 jaar geleden hebben bereikt. Maar het is een goed gevoel dat ik de weg naar het proftennis in India heb ingeslagen.
Je boek heet 'The Moonballer'. Wat is de reden erachter en weerspiegelt het je speelstijl?
Het moet een bescheiden begin betekenen. Ik begon met tennissen als vijfjarige en moonballed veel (hoge ballen slaan). Maar toen ik proftennis speelde, was ik een all-courtspeler, die graag naar het net kwam.
De naam is om jonge kinderen van tegenwoordig te laten begrijpen dat je bescheiden kunt beginnen, maar geweldige dingen kunt bereiken in het leven. De sleutel is om het vol te houden.
Wat is je beste herinnering aan je speeldagen?
Ik speelde graag toernooien in Australië. Het was zo'n mooi land en de mensen waren zo hartelijk. Ik speelde daar ook goed onder winderige omstandigheden.
Wat is uw mening over het vrouwentennis van vandaag in India?
Er kan veel gedaan worden. Het potentieel is er, maar het is nog onbenut. Niemand lijkt bereid te zijn om hen correct te begeleiden.
Sania Mirza – pionier of onderpresteerder?
Voorloper zeker. Ze liet iedereen zien dat een Indiaan de top 50 van de wereld zou kunnen zijn in de vrouwenranglijst.
Je maakte een comeback in 2010 op 33-jarige leeftijd. Wat was de aanleiding voor die comeback?
Ik zag dat India me op dat moment nodig had. Ik had ook het gevoel dat ik de junioren in India kon helpen. Maar ik moest aan iedereen bewijzen dat ik nog steeds kon spelen.
Hoe besteed jij je tijd deze dagen? Ben je nog bezig met de sport?
Ik heb een tennisacademie in de VS genaamd Nirus Tennis Academy. Ik geef les aan meer dan 250 kinderen en heb daar vier centra. Ik werk ook aan mijn volgende boek Parenting a Wimbledon Champ.
