De kampioenschappen van 2024 zijn de eerste keer sinds 1996 dat noch Venus noch Serena Williams zullen deelnemen aan de loting voor het damesenkelspel: samen hebben de twee de titel twaalf keer gewonnen.
De gekkekoeienziekte veroorzaakte paniek in heel Groot-Brittannië. “Jagged Little Pill” van Alanis Morrisette was het album van het jaar. Benjamin Netanyahu werd verkozen tot premier van Israël, de Dallas Cowboys wonnen de Super Bowl, Tupac Shalkur werd dodelijk neergeschoten en op Wimbledon claimde Steffi Graf haar twintigste Grand Slam-titel door Aranxta Sanchez-Vicario te verslaan.
Het was 1996 en het was het laatste jaar – tot dit jaar – dat Venus en Serena Williams niet deelnamen aan de Wimbledon-trekking. Denk daar even over na: dat is 28 jaar Wimbledon, een volledig decennium langer dan de reeks van Roger Federer (18 jaar, 2003-2021). Dat is tien jaar langer dan Coco Gauff, twintig jaar oud, op deze aarde is geweest. Jeetje.
Het is verleidelijk om te beweren dat Wimbledon dit jaar zal worden ingekort, iets wat essentieel is. Voor sommigen zou dat de aanblik kunnen zijn van Venus die er koninklijk uitziet, haar vorstelijke houding versterkt door het aansprekende contrast tussen haar donkere huid, een sneeuwwitte jurk en het groene gras (alleen al om die reden mag Wimbledon nooit de ‘alles- witte kledingregel).
De eerste Wimbledon-finale die uitsluitend uit Williams bestond, vond plaats in 2002, toen Serena Venus' winstreak van twintig wedstrijden op SW19 verbrak.
© Getty-afbeeldingen
Voor anderen kan de herinnering auditief zijn: dat klinkt als tonnen grind die door een grote parachute naar beneden glijden die uit Centre Court komt terwijl Serena een service neerslaat die een wolk van witte talk even in de lucht laat hangen, samen met de woorden: 'Spel en eerste set, mevrouw Williams.
Dat zijn mooie, sentimentele constructies, maar hoe gedenkwaardig het Williams-tijdperk op Wimbledon ook voor ons is, en hoe onuitwisbaar die beelden en herinneringen ook zijn, Wimbledon zal verder gaan en we zullen de zusjes allemaal alleen op abstracte wijze missen. Hier komen Iga en Coco, Marketa en Jessica en Aryna en Elena enzovoort. Niets zal onze herinneringen of gevoelens over Venus en Serena wegvagen, maar onze ogen zullen ergens anders ronddwalen. We zullen helemaal opgewonden zijn en oooohing-en aaahing zoals we ooit deden over de zussen, maar de liefde zal voor iemand anders zijn.
Degenen die het kwalijk nemen of bekritiseren van de hoeveelheid lof en geld die op de topsterren van het spel wordt gestort, vergeten vaak hoe snel de justrein tot stilstand komt en de moderedacteuren en sportverslaggevers stoppen met bellen. Tennis is echt een sport waarbij het enige dat belangrijker is dan wat je gisteren deed, is wat je morgen doet, en als er geen morgen meer is, wordt de betekenis van gisteren aanzienlijk verminderd. Het reist van de voorpagina naar de papierprullenbak en wordt in een oogwenk gereduceerd tot een digitale Wikipedia-pagina.
Serena en Venus ontmoetten elkaar het jaar daarop in 2003 opnieuw in de finale, waarbij Serena haar titel in drie sets verdedigde.
© 2003 AFP
Maar dank God voor die pagina, en anderen vinden hem leuk. Het tilt een speler en haar carrière uit het nu en zorgt ervoor dat ze een hamster zonder wiel blijft. De statistieken zijn reëel. De geschiedenis is onveranderlijk en onbetwistbaar. Nee. Het gebeurt niet meer live en in-your-face en in realtime. De spanning is weg, maar het record niet, en op de lange termijn is dat belangrijker.
Hier gaan we:
Venus, 44 jaar oud, stelde op Wimbledon een record in het enkelspel samen van 90-19. Ze heeft daar meer wedstrijden verloren dan sommige eerlijke spelers van haar generatie hebben gewonnen. Williams won vijf van de negen Wimbledon-finales, de enige speler die niet Williams heette en haar versloeg in de finale was de onlangs gepensioneerde Garbiñe Muguruza in 2017. Het is eng om te bedenken wat Venus op Wimbledon zou hebben bereikt als Serena had besloten om te gaan ijsklimmen of strandklimmen. volleybal, in plaats van tennis.
Serena, 42 jaar oud, verloor slechts twee wedstrijden na het winnen van 100 wedstrijden op Wimbledon (98-14). Haar record in de finale is 7-4. De drie spelers die haar versloegen voor alle knikkers, behalve Venus, waren: Maria Sharapova, Angelique Kerber en Simona Halep. Gezien de impact van Serena op de carrière van Venus, is het vreemd dat ze daadwerkelijk de finale verloor van meer spelers.
Venus scoorde haar eerste Grand Slam-finale-overwinning op Serena in bijna zeven jaar toen ze in 2008 de kampioenschappen won van haar kleine zusje in twee sets.
© Getty-afbeeldingen
Dat zijn schitterende statistieken. Hall-of-Fame-nummers, en nog wat. Cijfers waarvan je denkt: “Ga terug naar de gekke stad met die zak belachelijke dingen!” Maar de meest opmerkelijke statistiek is er een die niets te maken heeft met de prestaties van de zussen. Het getuigt van de unieke aard van het Williams-zusterfenomeen in al zijn onwaarschijnlijke glorie.
De zussen zijn hand in hand gestegen naar de dominantie in een sport die notoir zwaar is voor broers en zussen. Ze bliezen de conventionele wijsheid op door ook zes Wimbledon-dubbeltitels binnen te halen. En hoewel dit over Wimbledon gaat, kan niet worden weggelaten dat ze 14-0 stonden in de finale van het Grand Slam-dubbelspel.
Dat is misschien wel de meest absurde statistiek van allemaal, maar het is ook degene die de pijl het dichtst bij de roos brengt als het gaat om de betekenis van de zussen. Ze vernietigden de ontvangen wijsheid op talloze manieren en openden daarmee de sluizen voor transformationele verandering in wie het spel speelde, en hoe en waarom. Die verandering zal op Wimbledon doorgaan, ook al kunnen de zussen dat uiteindelijk niet.
Serena won de laatste Wimbledon-finale die uitsluitend uit Williams bestond in 2009, maar de twee deelden in totaal zes overwinningen in het damesdubbel.
© Sport geïllustreerd via Getty Ima
