Djokovic won zijn 15e Grand Slam van het decennium van 2010 op Wimbledon 2019
De Grote 3 van het mannentennis - Novak Djokovic (15), Rafael Nadal (13) en Roger Federer (5) in die volgorde - veroverde het grootste deel van de Grand Slam-titels die werden aangeboden in het decennium dat van 2010 tot 2019 was.
tennisracket van hoge kwaliteit
Djokovic's epische overwinning op Federer in de Wimbledon-finale van 2019 vanaf punten in het kampioenschap markeerde de 15e Grand Slam-titel van de Serviër in deze periode, wat Federer's record van 15 Grand Slam-titels in de jaren 2000 evenaarde.
Misschien vind je het ook leuk: was Federer van de jaren 2000 een dominantere speler dan Djokovic van de jaren 2010?
Maar het was het andere lid van de beroemde Big 3-trifecta van het tennis, Nadal, die het record van de beste Grand Slam-wedstrijd won (160-16, 91%) tijdens het decennium van 2010. Nadal breidde zijn recordaantal titels op de French Open uit naar 12 in 2019.
Federer evenaarde ondertussen het record van de Spanjaard voor de meeste Grand Slam-finales op een toernooi door een 12e titelwedstrijd te behalen op Wimbledon 2019.
Afgezien van de Big 3 behaalden alleen Andy Murray (3), Stan Wawrinka (3) en Marin Cilic (1) Grand Slam-titels tijdens het decennium van 2010. Wawrinka werd 3/3 in zijn eerste 3 Slam-finales voordat hij ten onder ging aan Nadal in de finale van de Franse Open van 2017, terwijl Murray de eerste speler werd die 0/5 werd in de finale van de Australian Open toen hij verloor van Djokovic in de titelwedstrijd van 2016.
Gedurende het decennium waren er drie finales op de Australian Open, geen enkele op de French Open en twee op Wimbledon en de US Open. Laten we wat dat betreft eens kijken naar de vijf meest memorabele Grand Slam-finales van het decennium dat van 2010 tot 2019 was.
#5 Wimbledon 2014: Djokovic versloeg Federer met 6-7 (9), 6-4, 7-6 (4), 5-7, 6-4
Djokovic versloeg Federer voor zijn tweede Wimbledon-titel in 2014
Djokovic bereikte zijn derde Wimbledon-finale in vier jaar en stond tegenover zevenvoudig kampioen Roger Federer in de titelwedstrijd van 2014. Het was Federer's eerste poging tot de titelronde op een Grand Slam in precies twee jaar, aangezien de Zwitsers een record-gelijkwaardige zevende titel wonnen op SW19.
In een competitieve openingsset redde Federer twee setpunten voordat hij een 9-7 tiebreak won en het eerste bloed nam in zijn negende Wimbledon-finale. De Zwitserse maestro verloor vervolgens zijn opslag voor pas de tweede keer in het toernooi toen Djokovic brak om de pariteit per set te herstellen.
Ook de derde set kende, net als de eerste, geen servicepauzes. In de daaropvolgende tiebreak was het de Serviër die het meest klinisch was van het duo, aangezien hij een cruciale twee sets op één voorsprong nam.
Met een 2-1 voorsprong in de vierde brak Djokovic voor een 3-1 voorsprong. Federer brak vervolgens Djokovic voor de eerste keer in de wedstrijd om weer op service te komen, maar verloor zijn eigen service in de volgende game.
De Serviër consolideerde zijn break voor een 5-2 voorsprong en stond een wedstrijd verwijderd van de titel. Maar Federer reageerde met een serie van vijf wedstrijden om een beslisser af te dwingen, tot grote vreugde van het Wimbledon-publiek dat erop gebrand was om Federer een record achtste titel op het toernooi te zien winnen.
officiële regels van tafeltennis
Federer slaagde er echter niet in zijn momentum te rijden in de vijfde en slaagde er niet in een breakpunt om te zetten op 3-3. Hij redde twee breakpoints om 4-4 vast te houden, en stuurde vervolgens een ongebruikelijke overhead smash in het net die hem een 15-30 opening op de Djokovic-service zou hebben gegeven.
Djokovic hield 5-4 vast en zette de eerste van twee kampioenschapspunten om in de volgende game op Federer's service. In het proces werd hij de 11e speler in de Open Era die meerdere Wimbledon-titels won, en de eerste sinds Nadal (2008, 2010).
