De 26-jarige heeft nieuwe triomfen als stapstenen gebruikt. “Ik heb er gewoon veel meer vertrouwen in dat ik het opnieuw kan doen.”
© Matt Fitzgerald
NEW YORK – Een week die begon met torenhoge verwachtingen in de Amerikaanse tennisloopgraven eindigde zondag ontnuchterend in het Arthur Ashe Stadium, toen hij de eerste Amerikaan was die aan een US Open-finale deelnam sinds Andy Roddick in 2006. oude Taylor Fritz, werd stevig verslagen door de 23-jarige Jannik Sinner.
De wedstrijd verliep vlot en werd in twee uur en 51 minuten afgehandeld. De score van 6-3, 6-4, 7-5 weerspiegelde de manier waarop Fritz, een relatief trage starter gedurende de veertien dagen, steeds meer gewend raakte en zich door het onbekende landschap van zijn eerste Grand Slam-finale heen werkte – evenals het naadloze spel van Sinner.
Helaas voor Fritz bestaat Grand Slam-tennis uit best-of-five sets, en niet uit zeven of meer.
Maar zelfs meer tijd had misschien geen verschil gemaakt voor de uitkomst. Fritz werd op vrijwel alle afdelingen overschaduwd door Sinner, met name in de breekpuntconversie, waarbij Sinner goed maakte op 6 van de 12, terwijl Fritz slechts twee van de zeven veroverde. De meest veelzeggende statistiek: Fritz won slechts vijf van de 43 punten door de service van Sinner terug te geven (12 procent), terwijl de winnaar 17 van de 53 claimde voor 32 procent.
drop hieronder jouw favoriete ons open moment ⤵️ #TheBreakTC | #USOpen pic.twitter.com/90N4OQ4On4
— Tenniskanaal (@TennisChannel) 8 september 2024
“Op dit moment ben ik behoorlijk teleurgesteld in veel dingen op het veld, hoe ik speelde en hoe ik bepaalde schoten sloeg. Het is klote”, zei Fritz op een met pathos gevulde persconferentie na de wedstrijd, waarin hij vaak monotoon naar de juiste woorden zocht, met neergeslagen ogen.
tennisracket vasthouden
Hij zweeg even en vervolgde: ‘Ik zeg niet dat het noodzakelijkerwijs een verschil zou hebben gemaakt. Ik heb het gevoel, ik weet het niet, ik heb het gevoel dat de fans, Amerikaanse fans, al heel lang een herenkampioen willen. Ik ben behoorlijk boos over hoe ik speelde. Ik heb het gevoel, ik weet het niet, ik heb het gevoel dat ik bijna veel mensen in de steek heb gelaten.
De comedown was bijzonder ernstig omdat Fritz, na het winnen van een maagkrampende, goedbevochten halve finale tegen Frances Tiafoe, zijn vriend en rivaal, een enorme zucht van verlichting slaakte. Die gelegenheid was een ouderwetse, met sterren bezaaide New Yorkse happening, gevuld met een ongemakkelijke hoeveelheid druk voor de favoriet Fritz.
Na het winnen van een maagkrampende, goedbevochten halve finale tegen Frances Tiafoe, zijn vriend en rivaal, slaakte Fritz een enorme zucht van verlichting.
© Matt Fitzgerald
Toen die wedstrijd eenmaal was beslist, had Fritz het gevoel dat hij de finale met vertrouwen en vrije hand kon spelen. Hij onderschatte Sinner niet bepaald, maar ze hadden hun enige eerdere ontmoetingen opgesplitst en, zei Fritz vrijdag, “hij slaat de bal groot, hij is een heel sterke balaanvaller, maar ik heb het gevoel dat ik de bal altijd heel mooi van buitenaf sla. zijn bal.”
Niet op deze zondag. Fritz voelde zich prima voor de wedstrijd: losjes, ontspannen en gretig. Terwijl hij in het begin de lange wandeling naar zijn stoel op Ashe maakte, terwijl het gebrul van de menigte om hem heen stroomde, omarmde Fritz de sfeer.
“Ik ging op in het moment. Daar heb ik mijn hele leven van gedroomd”, zegt hij. “Ik werd er bijna emotioneel van, maar ik was gewoon heel blij en klaar om van het moment te genieten.”
Alle eer aan @Taylor_Fritz97 voor een uitstekend toernooi 👏 #USOpen pic.twitter.com/9mwjEjeRYV
— Tenniskanaal (@TennisChannel) 8 september 2024
Fritz rekende erop dat de opluchting na de halve finale hem erdoorheen zou helpen. Hij vocht tegen het besef dat hij, terwijl hij scherp en slim tennis speelde, zich niet echt op de hoogte had gevoeld.
'Ik speelde solide, maar niets bijzonders', zei hij. “Ik heb mijn backhand niet zo goed geslagen als ik zou willen, ik heb niet zo goed geserveerd als ik zou willen. Gelukkig kon ik er nog steeds mee wegkomen en vasthouden.
Tegenwoordig komt alles wat minder is dan de A-game van een elitespeler niet eens in de buurt van goed genoeg tegen Sinner. De Italiaan, die nu de eerste en laatste majors van het jaar heeft gewonnen, is een sterk verbeterde versie van de onhandige rookie Fritz die hij in het voorjaar van 2022 met gemak overhandigde bij Indian Wells. Volgens Fritz is de grootste verbetering in het spel van Sinner geweest zijn service. In de finale produceerde Sinner dezelfde gemiddelde serveersnelheid (190 km/u) als Fritz, die bekend staat om zijn donder.
Ik ben behoorlijk boos over hoe ik speelde. Ik heb het gevoel, ik weet het niet, ik heb het gevoel dat ik bijna veel mensen in de steek heb gelaten. Taylor Fritz
Het toernooi mag dan op een dissonante toon zijn geëindigd voor fans van het Amerikaanse tennis, maar het thuisland zorgde voor de tweede plaats in beide finales van het enkelspel (Jessica Pegula verloor zaterdag van nummer 2 Aryna Sabalenka), iets waar geen enkele andere major ook maar in de buurt kwam. passend.
De teleurstellingen van het laatste weekend overschaduwden ook het feit dat beide Amerikanen ver boven hun gewichtsklasse presteerden: Pegula kwam op de zesde plaats, terwijl Fritz op de twaalfde plaats stond. Strikt genomen was Pegula dus op zijn best een potentiële kwartfinalist, zo verwachtte Fritz. een verliezer in de vierde ronde of erger.
Met een paar dagen of weken om te ontspannen en opnieuw te beoordelen, zullen zowel Pegula als Fritz waarschijnlijk trots, hernieuwde hoop en motivatie voelen.
“Ik ging op in het moment. Daar heb ik mijn hele leven van gedroomd”, zei Fritz zondag over de sfeer in het Arthur Ashe Stadium. “Ik werd er bijna emotioneel van, maar ik was gewoon heel blij en klaar om van het moment te genieten.”
© Matt Fitzgerald
Fritz probeerde aan het einde van zijn persconferentie al zijn ogen naar de positieve kant te richten. Hij zei dat hij het gevoel heeft dat er nog “veel” ruimte is voor verbetering. En hij merkte – nauwkeurig – op dat hij geleidelijk het ene vakje na het andere had aangevinkt om op weg naar boven te komen, van het verdienen van een ATP-rankingpunt tot het winnen van een klein toernooi, tot het claimen van een Masters-titel en nu het verschijnen in een Grand Slam-finale. . Hij heeft nieuwe triomfen als stapstenen gebruikt.
'Ik heb altijd gezegd dat als ik iets één keer heb gedaan', zei hij, 'ik er gewoon veel meer vertrouwen in heb dat ik het opnieuw kan doen.'
Dat zal welkom nieuws zijn voor Amerikaanse tennisfans, wier honger naar een kampioen op dit evenement enigszins is gestild, ook al is hun eetlust gewekt.
