Plus: de balans opmaken van Emma Navarro, Elena Rybakina, Jessica Pegula en Naomi Osaka.
Het Grand Slam-seizoen is afgelopen. Maar terwijl de laatste majors van dit jaar achter de rug zijn, blijven veel WTA-gerelateerde verhaallijnen in beweging. Hier zijn er vijf die het waard zijn om verder te overwegen .
Het tijdperk van Aryna is aangebroken
De laatste ranglijst laat het niet zien, maar er bestaat geen twijfel over dat de nummer 1 speler ter wereld Aryna Sabalenka is. De vuurkracht is er altijd geweest, maar de afgelopen twee jaar heeft de Wit-Rus grote vooruitgang geboekt, eerst op het gebied van mentale kracht en ten tweede op het gebied van het subtiele metgezelstuk van tennis, bekend als puntenopbouw.
Sabalenka begon het jaar met een titelrun op de Australian Open. Nu heeft ze dat geboekt door deel te nemen aan de US Open.
“Ik bedoel, ik probeer me eerlijk gezegd niet te concentreren op het klassement”, zei Sabalenka na de finale. “Het is niet zo dat ik na het toernooi aan het kijken ben waar ik zal zijn. Ik probeer me gewoon op mezelf te concentreren, en ik weet dat als ik op elk toernooi mijn beste tennis kan spelen en ik deze vechtlust in elke wedstrijd kan overbrengen, ik in staat zal zijn om te worden opnieuw nummer 1 van de wereld.”
Na haar overwinning in Melbourne vroeg ik me af hoe het zou verlopen als Sabalenka en nummer 1 Iga Swiatek elkaar zouden ontmoeten bij gelegenheden waarbij de inzet hoog was. Helaas speelden deze twee dit jaar niet één keer tegen elkaar op een major. Swiatek won hun twee wedstrijden op gravel, waaronder een schitterende finale in Madrid. Meer recentelijk versloeg Sabalenka Swiatek in de halve finale van Cincinnati op weg naar de titel. Hoewel ze elkaar dit najaar misschien weer zullen ontmoeten, moeten we, zoals ik het zie, wachten tot 2025 om getuige te zijn van hun belangrijke gevechten.
Ongeacht wat de computer zegt, de geschiedenis zal Sabalenka als de topspeler van 2024 beschouwen.
Als Iga Swiatek ten onder gaat, gaat ze hard ten onder.
badminton scoren
© Matt Fitzgerald
Wat is de toekomst voor Swiatek, Gauff na Bummer Summers?
Toen de zomer begon, stonden Swiatek en Coco Gauff op de eerste en tweede plaats in de wereld. Alle borden wezen naar boven. Maar in New York verlieten elk van deze voormalige US Open-kampioenen veel eerder dan verwacht. Swiatek werd in de kwartfinales verslagen door Jessica Pegula, en voor de tweede opeenvolgende major verloor Gauff in de ronde van 16 van haar landgenoot Emma Navarro.
Verontrustender was de manier waarop deze verliezen plaatsvonden. Swiatek faalde herhaaldelijk slecht, terwijl Gauff 19 dubbele fouten maakte. Van zenuwen tot service, elk van deze geweldige spelers heeft veel om over na te denken.
Wanneer Swiatek verliest, ziet ze er vaak hulpeloos uit en is ze niet in staat alternatieve tactieken te vinden en toe te passen, zoals haar ondersteuningsteam op nogal grimmige wijze getuigt. Voor Gauff zijn er technische problemen. Sprekend over haar service na de Navarro-wedstrijd zei Gauff: 'Ik denk dat het ook gewoon een mentale hindernis is die ik moet overwinnen als het daarmee gepaard gaat... Ik wil dit soort wedstrijden niet meer verliezen.'
Swiatek is pas 23, Gauff 21. Misschien heeft iedereen, na ruim een half decennium lang zo ondergedompeld te zijn geweest in het professionele leven, een pauze nodig om op adem te komen, rekening te houden met alles wat is bereikt en geleerd, en strategisch te plannen voor de volgende grote fase.
Pegula & Navarro: gebouwd, niet geboren
Er zijn mensen die denken dat atletische prestaties eenvoudigweg het resultaat zijn van natuurlijk talent, vaardigheden die genetisch net zo duidelijk zijn overgedragen als de kleur van de ogen of de grootte van de voeten. De rest van ons gelooft in werk. Daarom waren de US Open-runs van Jessica Pegula en Emma Navarro zo inspirerend.
De dertigjarige Pegula is al lange tijd de klassieke laatbloeier in het tennis. Zelfs toen ze twee jaar geleden de Top 10 bereikte, bleef Pegula worstelen als Sisyphus, met een 0-6 overwinning in de kwartfinales van de Grand Slam voordat ze dit jaar eindelijk doorbrak in New York. Een hoogtepunt in Pegula's poging om de finale te bereiken waren de komkommerachtige overwinningen op Swiatek in de kwartfinales en – na een grote achterstand – op Karolina Muchova in de halve finale.
“Mijn beweging en mijn service zijn een beetje beter geworden”, zei Pegula na de US Open-finale. 'Dus ik denk dat er bepaalde onderdelen zijn die misschien een beetje consistenter zijn dan vroeger.'
Voor de 23-jarige Navarro was de weg naar een eerste Slam semi veel sneller. Toch is haar beklimming bepaald niet willekeurig, maar het resultaat van een langdurig programma voor het opbouwen van vaardigheden dat ze al bijna tien jaar samen met coach Peter Ayers heeft opgezet.
In een briljant interview, uitgevoerd door de ervaren journalist Christopher Clarey, zei Ayers:
“We moesten opnieuw definiëren wat een fout is. Voor sommigen betekent het het net raken, de bal wijd slaan of de bal lang slaan, en dat had misschien te veel invloed op haar. Ik zou soms zeggen dat de bal die je midden op het speelveld slaat, een ergere fout is dan de bal die een beetje lang mist. Je verliest hoe dan ook het punt, maar je staat de speler toe om op het veld te verschijnen, een winnaar te kraken, zijn vuist te pompen en een goed gevoel over zichzelf te hebben.
‘Terwijl je het punt verliest als je achter het schot aan gaat en het vijftien centimeter mist. Maar je laat niet toe dat al die andere dingen gebeuren en welk effect dat op hen heeft, dat verloren gaat.”
Of het nu gaat om tennis of een andere onderneming, Pegula en Navarro geven iedereen hoop.
De prestaties van Karolina Muchova zijn net zo gevarieerd als haar spel: ze bereikte de halve finales op de Australian en US Opens, eindigde als tweede op Roland Garros (vorig jaar) en haalde tweemaal de kwartfinale op Wimbledon.
© Matt Fitzgerald
Opnieuw toont een Tsjech de ware betekenis van spelersontwikkeling
Voor de tweede major op rij toonde een vrouw uit Tsjechië een uitzonderlijk eclectisch scala aan snelheden, spins en tactieken. Hoewel Muchova de prestatie van haar landgenote Barbora Krejcikova om de titel te winnen niet kon evenaren, had haar oogverblindende spel op alle terreinen bij het bereiken van de halve finale van de US Open (voor het tweede jaar op rij) aanzienlijke gevolgen voor de ontwikkeling van spelers. Waarom cultiveer je niet een slice-backhand? Effectiever de volley leren inzetten? Netto rendement halen?
“Als ik agressief ben op het veld en de winnaars langs de lijn raak, en naar het net ga als ik er vertrouwen in heb om dat te doen,” zei Muchova na haar overwinning in de kwartfinale op Beatriz Haddad Maia, “geven ze me eigenlijk, ja, de goed gevoel op het veld, en dan vertrouw ik op mijn schoten en ik zou zeggen dat het dan een soort van mijn spel creëert.
regels voor tennis
Al deze zogenaamd ‘creatieve’ technieken en tactieken kunnen vanaf jonge leeftijd worden geleerd en beoefend. Als het gaat om lesgeven, wordt het tijd dat instructeurs de uitdrukking ‘variatie toevoegen’ achterwege laten en in plaats daarvan deze term gebruiken: ‘het spel onderwijzen’.
Bekijk dit bericht op Instagram
Stock Watch: Elena Rybakina en Naomi Osaka
Rybakina's terugtrekking uit de US Open was de zevende keer dit jaar dat ze zich terugtrok uit een toernooi vanwege ziekte of blessure. Toegevoegd aan de mix was dat Rybakina, vlak voor de US Open, afscheid nam van haar al lang bestaande coach, Stefano Vukov.
Het wachten is op een nieuwe verklaring van deze zeer bekwame speler. Gezien Rybakina’s zwijgzame karakter zal het waarschijnlijk veel luider uit haar racket komen. Laten we echter hopen dat haar verschillende gezondheidsproblemen tot het verleden behoren en dat ze kan blijven strijden.
Wat Osaka betreft, mijn verwachting was dat ze tijdens de US Open haar topvorm zou bereiken. Een bemoedigend teken kwam op Roland Garros, waar ze fantastisch tennis speelde en een matchpoint had tegen de gravel-savant Swiatek. In de twee majors werd Osaka echter beide keren verslagen in de tweede ronde, eerst door Navarro op Wimbledon en daarna door Muchova in New York.
In beide verliezen was Osaka's machtsspel niet genoeg om twee vaardige tegenstanders in te halen. In de komende maanden zal het interessant zijn om te zien hoe Osaka meer consistentie blijft vinden en misschien een paar tactische rimpels toevoegt.
“Ja, ik heb gewoon het gevoel dat ik dit jaar zoveel nieuwe dingen ervaar”, zei Osaka aan de vooravond van de US Open. “Ik heb zeker veel meer toernooien gespeeld dan voorheen.
'Ik weet het niet. Het is heel interessant omdat ik hier trainingen heb gehad waarbij ik het gevoel heb dat ik een stuk beter word, en ik besef dat er zoveel dingen zijn die ik het hele jaar door kan doen waardoor ik een betere tennisser zou worden. Ik hoop dat ik zo kan blijven leren.”
