Ze wonnen elk één cruciale wedstrijd voordat ze de tenniswereld weer op orde brachten.
NEW YORK – Wat een verschil kan één spel maken. Vraag het maar aan Coco Gauff en Novak Djokovic. Beiden leken vrijdagavond op weg om te verliezen tegen geïnspireerde tegenstanders. Beiden braken halverwege de service. En beiden draaiden de wedstrijd daarna 180 graden in hun richting, en hadden de rest van de weg geen problemen.
Voor Gauff kwam de wedstrijd uit op 3-3 in de tweede set in haar derderondepartij met Elise Mertens. Tot dat moment was Mertens de agressor en de kalmere en efficiëntere speler. Ze had geen spoor van zenuwen tijdens de nachtelijke sessie getoond toen ze zich tegen de rechtbank leunde en Gauff terugduwde. Gauff had gereageerd door voor te veel te gaan en verschillende weggestopte schoten centimeters te veel te raken.
hoe tennis beginners te spelen
Zoals Mary Carillo in het commentaarhokje zei, was de blonde, rustig vastberaden Mertens ‘gewoon een beetje aangenaam dreigend’.
Coco Gauffs coach Brad Gilbert vertelde haar: 'Je moet de intensiteit van [Mertens] evenaren.'
Ze bedreigde Gauff tijdens de eerste set en tijdens de eerste vijf games van de tweede, tot het punt waarop ze een forehandwinnaar sloeg en met 30-15 op 3-3 stond. Dat is het moment waarop de coach van Gauff, Brad Gilbert, tegen haar zei: 'Je moet haar intensiteit evenaren.' Misschien nog wel belangrijker: dat was ook het moment waarop Mertens een dubbele fout maakte.
Het was een van de weinige misstappen die ze had gemaakt in een verder onberispelijk optreden, maar het zou niet de laatste zijn. Twee punten later stuurde ze een backhand lang. Op breakpoint sloeg ze een forehand naast. Mertens was eindelijk een mens en Gauff was eindelijk opgewonden. Toen ze op 4-3 een breakpoint redde met een netsnoerwinnaar, was ze vrij en zou ze geen wedstrijd meer verliezen in een 3-6, 6-3, 6-0 overwinning.
'Ze is het type speler waar ze tussenkomt, als je haar iets te kort geeft, vooral aan de backhandkant', zei Gauff over Mertens. 'Ze deed het op dat vlak goed in de aanval.'
“Ik denk dat ik na de 2-3 wedstrijd meteen doorging. Ik denk dat ik mijn spelplan heb opgesteld... Ik probeerde haar terug en van haar achterste voet te laten spelen, en kwam ook een beetje meer binnen, zodat ze wist dat ik niet elke keer dat ze verdedigend speelde, achter zou blijven.
De cruciale wedstrijd van Gauff kwam midden in haar wedstrijd, net als die van Djokovic. Net als Coco stond hij tegenover een schijnbaar zenuwloze underdog-tegenstander, Laslo Djere, die ver boven zijn normale niveau speelde. Djere versloeg Djokovic feitelijk de eerste twee sets, waarbij hij low-lining forehands en tweehandige backhands van hoek naar hoek gooide en nauwelijks miste.
“Hij raakte zijn plekken zo goed”, zei Djokovic over zijn landgenoot, waarbij hij opmerkte dat de bal in de nachtelijke omstandigheden lager stuiterde dan normaal. “Alles bevond zich in zijn aanvalszone, het was voor mij erg moeilijk om een oplossing te vinden.”
Nadat hij zichzelf “een kleine peptalk in de spiegel” had gegeven tijdens zijn gebruikelijke toiletpauze toen hij twee sets achter stond, vond Djokovic uiteindelijk de oplossing in de tweede game van de derde. Hij groef een beetje dieper, begon de bal met een beetje meer urgentie te raken, en, het meest opvallend, begon hij na elk schot te grommen. De rally's werden langer en je voelde dat Djokovic harder werkte dan hij in de verdediging was geweest. Djere leek het ook te voelen, want hij begon voor het eerst te persen. Met een voorsprong van 40-30 miste hij een makkelijke forehand in het net. Down breakpoint, na een zware rally, zette hij nog een forehand in het net.
Om 01.30 uur lokale tijd voltooide Djokovic zijn comeback van vijf sets.
© Getty-afbeeldingen
De menigte barstte los, Djokovic hief zijn armen boven zijn hoofd... en Djere, nadat hij eruitzag alsof hij de onrust van het jaar zou kunnen wegnemen, was plotseling en onbetwistbaar geroosterd. Djokovic zou nog zestien wedstrijden winnen, en Djere slechts vijf.
hoe tennis te spelen
'In de derde tilde ik mezelf een beetje op', zei Djokovic. “Het publiek ging erin mee. Toen ik eenmaal de break kreeg in de derde, dacht ik: ‘Oké, ik heb een kans.’ Ik speelde wat agressiever.”
Als Djokovic en Gauff de titels op de US Open van dit jaar blijven winnen, vergeten we misschien de derde-ronders van vrijdagavond. We zullen vergeten dat elk van hen voorbestemd leek om te verliezen, totdat ze één cruciale wedstrijd wonnen en de wereld weer op het goede spoor zetten.
