Hoe een gebroken dijbeen te behandelen

Experts zeggen dat, omdat het dijbeen zo cruciaal is om door je dagelijkse leven te lopen en te bewegen, het breken ervan vaak behoorlijk demoraliserend is. Een gebroken dijbeen kan een buitengewoon pijnlijk en lastig voorval zijn. Als u uw dijbeen heeft gebroken, zijn er enkele dingen die u kunt doen om op weg naar herstel te komen, te beginnen met een operatie. Studies tonen aan dat zodra de operatie is voltooid, u uw pijn met medicatie kunt beheersen, thuis voor een goede genezing kunt zorgen, uw been kunt revalideren met fysiotherapie en toekomstig letsel kunt voorkomen.

Stappen

Een deel een van 5: Een gebroken dijbeen behandelen met een operatie

1. een Begrijp de verschillende fasen van chirurgische behandeling en herstel. Er zijn drie fasen van chirurgische behandeling: acuut, herstel en onderhoud. De eerste prioriteit bij operaties is het uitsluiten van andere levensbedreigende verwondingen en het stabiliseren van het getroffen gebied.
   • Acute fase - chirurgische stabilisatie is op dit punt nodig, evenals het herstel van de uitlijning van de ledematen. Tractie wordt toegediend om de eerste stabilisatie te laten plaatsvinden. Intermedullair nagelen is de voorkeursbehandeling.
   • Herstelfase - het doel is hier om onmiddellijke tolerantie voor het dragen van gewicht, verbetering van het bewegingsbereik van heupen en knieën en versterking van het getroffen gebied aan te moedigen. In deze fase wordt looptraining en krukgebruik gedaan. Aërobe training voor de lage extremiteiten, zoals fietsen, zwemmen en het gebruik van een elliptische trainer, is noodzakelijk zolang dit wordt getolereerd.
   • Onderhoudsfase - in deze fase is het dragen van gewicht toegestaan ​​zodra volledige genezing is bereikt. Activiteiten die hier kunnen worden gedaan, zijn onder meer 30 tot 45 minuten fietsen op een vlakke ondergrond. Wandelen van 3 tot 5 mijl (4,8 tot 8,0 km) per week wordt ook aangemoedigd. Hardlopen kan na 3 weken worden gedaan en daarna geleidelijk terugkeren naar het normale trainingsregime.
     • Na de operatie is fysiotherapie, die hieronder wordt besproken, nodig om de functie van de dijen geleidelijk te herstellen. Meestal worden bewegingsoefeningen en rekoefeningen gedaan om kracht te geven aan het gebroken dijbeen. Een geleidelijke toename van fysieke activiteit wordt ook overwogen.
2. 2 Houd er rekening mee wanneer een operatie zal plaatsvinden. Als u lijdt aan een gesloten femurfractuur, zal de chirurg wachten tot u stabiel wordt voordat de operatie wordt uitgevoerd. Bij een open fractuur wordt echter onmiddellijk een spoedoperatie uitgevoerd om infectie te voorkomen.
   • Een operatie voor een gebroken dijbeen kan tot drie of vier uur duren.
3. 3 Kijk naar interne fixatie. Interne fixatie is de keuze voor een operatie die wordt uitgevoerd om een ​​gebroken dijbeen te behandelen. Bij dit type operatie wordt een snee gemaakt om de fractuur te openen, waarna een interne fixator of speciale metalen apparaten worden gebruikt om het bot op zijn plaats te houden. Daarna wordt een staaf of een grote spijker in het midden van het dijbeen geplaatst om het bot te ondersteunen totdat het geneest. Soms wordt er ook een plaat naast het bot geplaatst die met schroeven wordt bevestigd om de buitenkant van het been te omlijsten.
   • Metalen platen en schroeven verminderen het risico op verdere complicaties als gevolg van verplaatsing.
4. 4 Onderzoek externe fixatie om genezing te bevorderen. Voor externe fixatie zal de chirurg een opening doorsnijden om chirurgisch metalen pennen en schroeven in het bot boven en onder de fractuurplaats te plaatsen. De pinnen en schroeven zijn bevestigd aan een staaf buiten de huid. Deze staaf houdt de botten bij elkaar wanneer de huid en spieren zijn geblesseerd, om genezing te bevorderen.
   • Pinnen worden over het algemeen gebruikt als er geen verbindingen zijn.
5. 5 Overweeg intra-medullaire spijkers om het gebied te stabiliseren. Bij intramedullair nagelen worden metalen staven via een kleine incisie in het mergkanaal van de botten gestoken. Ze worden vervolgens aan beide uiteinden op het bot geschroefd. Deze procedure houdt het bot tijdens de genezing in de juiste positie.
   • Deze operatie zorgt voor een sterke, stabiele en volledige fixatie.
   Advertentie

Een deel 2 van 5: Behandeling van een gebroken dijbeen met medicatie

1. een Gebruik NSAID's om ontstekingen te verminderen. NSAID's bevatten pijnstillende, ontstekingsremmende en antipyretische eigenschappen. Deze medicijnen werken op bepaalde lichaamseigen chemicaliën om de voortgang van ontstekingen tijdens blessures te voorkomen.
   • Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg moedigen de inname van dit medicijn niet aan gedurende de eerste 48 uur van de verwonding, om het lichaam zijn natuurlijke genezingsproces te laten volgen.
   • De meest voorgeschreven medicijnen om pijn en zwelling te beheersen, zijn Celecoxib (Celebrex), Ibuprofen (Advil) en Naproxen (Aleve).
2. 2 Probeer pijnstillers als alternatief voor NSAID's. Deze medicijnen zorgen voor comfort en beheersen pijn en zwelling. Ze bevatten ook kalmerende eigenschappen die de stress van het omgaan met pijn kunnen verlichten.
   • Acetaminophen (Tylenol) is meestal het favoriete medicijn.
3. 3 Vraag pijnstillers op recept aan als de pijn van uw gebroken been ondraaglijk is. Bij een gebroken dijbeen kan de pijn hevig zijn en zijn NSAID's en andere lichte pijnstillers vaak onvoldoende. Zorgverleners pakken in het algemeen pijn en ontstekingen aan tijdens consulten. Geneesmiddelen op recept, zoals sterkere pijnstillers, kunnen worden gegeven om het gevoel van pijn te verzachten en de mate van ontsteking te verminderen.
   • Voorbeelden van voorgeschreven pijnstillers zijn codeïne en tramadol.
   • Deze pijnstillers worden alleen voorgeschreven als eenvoudige pijnstillers niet het gewenste niveau van pijnvermindering bereiken.
   • Sterkere soorten pijnstillers moeten in de juiste dosering worden ingenomen om verslaving en afhankelijkheid te voorkomen.
4. 4 Overweeg om antibiotica te gebruiken. Antibiotica kunnen nodig zijn om infectie te voorkomen. Vooral bij een open femurfractuur en direct na de operatie kunnen antibiotica worden gebruikt om infectie van de plek te voorkomen. De arts zal eerst een wondkweek verkrijgen door een monster wondafscheiding te nemen en dit te laten analyseren.
   • Als er een infectie wordt gevonden, zal de arts het juiste antibioticum voorschrijven.
   • Open femurfracturen kunnen optreden als gevolg van trauma veroorzaakt door huidopening in het wondgebied.
   Advertentie

Een deel 3 van 5: Het genezingsproces handhaven terwijl u thuis bent

1. een Pas goed op tijdens het douchen. Zorg ervoor dat u tijdens het douchen uw beugel of startonderbreker afdekt met een plastic zak om deze droog te houden. Pas ook op dat u niet valt of uzelf verder verwondt.
   • Als er geen startonderbreker aanwezig is, was de incisieplaats dan zorgvuldig met zeep en. Dep het daarna voorzichtig droog. Denk eraan om niet over de incisieplaats te wrijven of er een crème of lotion overheen te doen.
   • Voorkom vallen door tijdens het douchen op een kruk te gaan zitten.
   • Nooit in een badkuip of zwembad weken, tenzij anders geadviseerd door de arts.
   • Installeer handrails in de douche, bij het bad of naast het toilet.
   • Leg een antislipmat op de badkamervloer in de douche en zelfs in het bad.
2. 2 Verander de verbandincisie dagelijks om deze te controleren en op te frissen. Verander het verband dagelijks om de incisieplaats aan lucht bloot te stellen en te laten genezen. Zorg ervoor dat de wond er gezond uitziet en niet aan infectie lijdt.
   • Pas op voor roodheid, overmatige drainage en onnodig openen van de wond.
3. 3 Breng uw zorgteam op de hoogte van uw letsel. Laat uw huisarts en uw tandarts weten dat er staafjes en pinnen in uw been zitten. Hierdoor kunnen uw arts en tandarts rekening houden met alle mogelijke metalen in uw systeem wanneer zij u behandelen voor andere aandoeningen.
   • Houd er rekening mee dat antibiotica moeten worden ingenomen voordat er tandheelkundig werk wordt verricht, om het risico op infectie te verkleinen.
   • Antibiotica zijn een profylactische therapie die wordt uitgevoerd zolang er pinnen en staven in uw lichaam zitten.
4. 4 Laat uw bed zakken voor gemakkelijke toegang. Het bed waarin u slaapt, moet laag genoeg zijn zodat uw voeten de vloer kunnen raken. Hierdoor kunt u niet alleen in en uit bed stappen zonder uw dijbeen te belasten, het helpt ook om vallen en andere ongelukken te voorkomen.
5. 5 Richt uw woonruimte in om u te ontvangen. Zorg ervoor dat uw huis en de bezochte gebieden zo zijn ingericht dat u gemakkelijk toegang heeft en vallen voorkomt. Zorg er ook voor dat gevaren vrij zijn van verhandelde gebieden om ongelukken te voorkomen.
   • Verwijder losse koorden, draden en vloerkleden uit de gebieden waar u gewoonlijk loopt.
   • Houd geen kleine dieren omdat u er per ongeluk op kunt gaan staan.
   • Herstel oneffen vloeren.
   • Zorg voor goede verlichting.
6. 6 Bescherm uzelf tegen extreme hitte om bloeden te voorkomen. Individuen wordt geadviseerd contact met hoge temperaturen, zoals hete baden, sauna's en warmtepakken, te vermijden, omdat deze de bloedvaten kunnen verwijden en het aantal bloedingen kunnen toenemen. Hoewel warmte in het begin misschien goed aanvoelt, moeten de mogelijk schadelijke effecten worden vermeden.
7. 7 Immobiliseren van de ledemaat. De stabiliteit van het dijbeen moet worden gehandhaafd om extra schade aan het gebied en de omliggende weefsels te voorkomen. Immobilisatie kan worden bereikt door een spalk en verband op het getroffen gebied aan te brengen. Extreme activiteiten en het uitoefenen van te veel druk op het geblesseerde gebied moeten ook worden vermeden om verdere schade aan het getroffen gebied te voorkomen.
   • Vermijd massage en andere manipulatie van het getroffen gebied totdat de genezing is voltooid.
8. 8 Breng een koud kompres aan om het risico op bloeding en zwelling te verminderen. Een koud kompres kan meestal over het geblesseerde gebied worden geplaatst om vernauwing van de bloedvaten te bevorderen, waardoor het risico op bloeding en zwelling wordt verminderd. Compressie helpt ook bij het stimuleren van de stroom lymfevloeistof, die belangrijke voedingsstoffen naar de beschadigde weefsels rond de verwonding transporteert.
   • Lymfevloeistof verwijdert ook afval uit cellen en lichaamsweefsels die een belangrijk onderdeel zijn van het weefselregeneratieproces.
9. 9 Verhoog de aangedane ledemaat om de bloedsomloop te bevorderen. Het geblesseerde gebied moet boven het hart worden gehouden. Deze actie helpt bij een goede bloedcirculatie door een goede veneuze bloedtoevoer te bevorderen. Omdat de aderen werken om bloed naar het hart terug te voeren, zal het verhogen van het geblesseerde gebied de zwaartekracht mogelijk maken om de terugvoer van veneus bloed te bevorderen. Advertentie

Een deel 4 van 5: Een gebroken dijbeen herstellen met fysiotherapie

1. een Probeer fysiotherapie om na de operatie weer op krachten te komen. Personen met een gebroken dijbeen worden aangemoedigd om oefeningen te doen die kunnen helpen bij het versterken van het dijbeen en het herstellen van de normale functie. Deze oefeningen kunnen worden gebruikt om pijnsensaties af te leiden en een goede bloedcirculatie naar verschillende delen van het lichaam te reguleren, inclusief de aangetaste delen rond het dijbeen.
   • U dient de geschiktheid van alle oefeningen met uw fysiotherapeut te bespreken voordat u ze probeert.
   • Over het algemeen moeten de volgende oefeningen 3 keer per dag worden uitgevoerd, op voorwaarde dat ze niet bijdragen aan meer pijn:
2. 2 Maak heup- en kniebuigingen om de spieren te versterken. Door heup- en kniebuigingen te maken, vergroot u de flexibiliteit van uw quadriceps en hamstrings, waardoor de mobiliteit en functie worden hersteld.
   • Ga op een plat oppervlak liggen met het hoofd 30 tot 45 graden omhoog op een kussen.
   • Buig de aangedane knie voor zover mogelijk en comfortabel naar de borst.
   • Keer terug naar je startpositie.
   • Herhaal dit 10 tot 20 keer op voorwaarde dat er geen toename van de pijn is.
3. 3 Probeer statische samentrekking van de quadriceps. Dit is een oefening met weinig stress die goed is als startpunt voor krachttraining.
   • Ga op een plat oppervlak liggen met een handdoek onder het aangedane been.
   • Begin met het aanspannen van de voorste bovenbeenspieren (quadriceps) door de knie in een neerwaartse beweging in de handdoek te duwen. Houd 5 seconden vast.
   • Plaats de middelvinger en de wijsvinger op de binnenste quadriceps om het aanspannen van de spieren te voelen. Dit zorgt ervoor dat het goed wordt vastgedraaid.
   • Herhaal het aanspannen van de voorste dijspieren en houd ze 5 seconden vast gedurende 10 herhalingen.
4. 4 Weet dat lichaamsbeweging het genezingsproces helpt. Oefening en spierbeweging bevorderen een goede bloedcirculatie en zuurstofverdeling naar het getroffen gebied. Dit versnelt het herstel van het beschadigde weefsel rond het dijbeen. Dit komt omdat zuurstof essentieel is voor het handhaven van cellulaire integriteit, functie en herstel wanneer weefsels beschadigd zijn.
   • De meeste femurfracturen hebben vier tot zes maanden nodig om volledig te genezen.
   • Zelfs met de juiste behandeling hangt de duur van het herstel af van de ernst van de breuk en de aanwezigheid van andere verwondingen aan het lichaam.
   Advertentie

Een deel 5 van 5: Voorkom verder letsel

1. een Versterk je botten. Eet voedingsmiddelen die rijk zijn aan calcium, zoals groene bladgroenten, en maak er een gewoonte van om regelmatig melk te drinken. Gebruik vitamine D-supplementen om uw botten te versterken. Dit zorgt ervoor dat u uw dijbeen niet opnieuw breekt.
2. 2 Draag beschermende uitrusting. Vooral als je traint voor een groot evenement, draag dan beschermende uitrusting om ervoor te zorgen dat je geen bot breekt. Zorg er ook voor dat u tussen uw trainingsperiode korte pauzes inneemt om uw botten te helpen herstellen van de druk, spanning en uitputting.
3. 3 Overweeg crosstraining. Train niet te veel, want dit kan een te grote belasting van het dijbeen en ook uw andere botten veroorzaken. Wissel oefeningen af ​​zodat je botten een periode hebben om te rusten. U kunt hardlopen afwisselen met activiteiten zonder impact, zoals fietsen en zwemmen. Advertentie

Expert Q&A

• Vraag Moet ik zalf aanbrengen op de plek waar mijn hechtingen zijn verwijderd?Janice Litza, MD
  Gecertificeerde huisartsgeneeskunde Dr. Litza is een gecertificeerde huisarts in Wisconsin. Ze is praktiserend arts en doceerde 13 jaar als klinisch professor, nadat ze in 1998 haar MD had behaald aan de University of Wisconsin-Madison School of Medicine and Public Health.Janice Litza, MDBoard Certified Family Medicine Physician Expert Antwoord Het is het beste om het te laten genezen door schoon en droog te houden en blootstelling aan de zon op de frisse huid te vermijden. Soms kan het aanbrengen van vitamine E-olie of Aquaphor helpen bij genezing en jeuk van de korsten. Antibiotica en waterstofperoxide worden niet aanbevolen.