Het kan zijn dat u naarmate u jongvolwassen wordt, meer conflicten met uw ouders begint te krijgen. De meeste kinderen voelen zich op een of ander moment in het leven verkeerd begrepen door hun ouders. Ouders hebben ook moeite om hun kinderen te begrijpen en weten wanneer ze hen moeten steunen en wanneer ze moeten ingrijpen in wat zij denken dat slechte keuzes zijn. Gelukkig kunnen ouders en kinderen beter communiceren als beide partijen bereid zijn hun perspectief te delen en naar elkaar te luisteren.
Stappen
Een deel een van 3: Gesprekken beginnen met uw ouders
- een Weet wat je wilt van het gesprek. Om uw punt over te brengen, moet u weten wat dat punt is. Besteed enige tijd voordat het gesprek begint, na te denken over wat u hoopt te veranderen als resultaat van het gesprek. Als je denkt dat je moeite zult hebben om je punten te onthouden of om op koers te blijven in de hitte van het moment, schrijf dan een aantal duidelijk geformuleerde doelen op die je met het gesprek hoopt te bereiken. Je kunt ook proberen het gesprek voor de spiegel te oefenen.
- Veel mensen willen bijvoorbeeld dat hun ouders ze later buiten laten blijven, een andere naschoolse activiteit doen, van college veranderen, enz. Soms wil je misschien dat je ouders met minder oordeel naar je luisteren. Er kunnen meerdere van deze dingen spelen, dus schrijf ze op als een lijst. Bijvoorbeeld:
- Ik wil minder negatief oordelen over mijn beslissingen.
- Ik zou graag willen tennissen.
- Ik wil mezelf 's ochtends naar school rijden.
- Veel mensen willen bijvoorbeeld dat hun ouders ze later buiten laten blijven, een andere naschoolse activiteit doen, van college veranderen, enz. Soms wil je misschien dat je ouders met minder oordeel naar je luisteren. Er kunnen meerdere van deze dingen spelen, dus schrijf ze op als een lijst. Bijvoorbeeld:
- 2 Kies de juiste plek. De plaats die u kiest, kan het gesprek drastisch veranderen. Als je het bijvoorbeeld op het kantoor van je ouders ter sprake brengt, zullen ze waarschijnlijk gehaast zijn. Ze kunnen ook het gevoel hebben dat ze met ijzeren vuist moeten regeren om te voorkomen dat hun collega's denken dat ze te zacht voor je zijn.
- Probeer op een rustige, relatief besloten plek met je ouders te praten. Dit kan bij u thuis zijn, in de auto of zelfs tijdens een wandeling samen.
- 3 Prik een datum. Blokkeer wat tijd om dit gesprek te voeren. Vertel je ouders dat je wat quality time met ze moet doorbrengen, en plan dat op een avond na het eten te doen (of wat je schema ook toelaat). Door een tijd in te stellen, zorgt u ervoor dat beide partijen bereid zijn om tegelijkertijd op dezelfde plek te praten. Dit werkt beter dan gewoon je ouders bombarderen als ze binnenkomen.
- Vermijd momenten waarvan je weet dat ze stressvol zijn voor je ouders. Als je ouders tijdens het gesprek gestrest zijn, zullen ze minder snel naar je luisteren of nadenken over wat je zegt.
- 4 Houd de situatie kalm. Gevoelens zullen tijdens dit gesprek waarschijnlijk escaleren. Het is belangrijk om zo kalm mogelijk te blijven. Als je ouders het moeilijk vinden om kalm te blijven, neem dan een pauze of maak het gesprek gewoon op een andere dag af.
- Als je bijvoorbeeld woedend bent omdat je ouders niet hebben ingestemd om je later buiten te laten, begin dan niet te schreeuwen: 'Je laat me nooit iets doen!' Probeer in plaats daarvan iets als: “Ik heb het gevoel dat ik volwassen genoeg ben om tot 10 uur vrij te zijn, en ik hoop dat je er nog wat over nadenkt. Kunnen we volgende week weer praten? '
'Om een conflict op te lossen, moeten beide partijen bereid zijn om om de beurt naar elkaars perspectieven te luisteren.'
Liana Georgoulis, PsyD
Gediplomeerd psycholoog Dr. Liana Georgoulis is gediplomeerd klinisch psycholoog met meer dan 10 jaar ervaring, en is nu de klinisch directeur bij Coast Psychological Services in Los Angeles, Californië. Ze behaalde haar doctor in de psychologie aan de Pepperdine University in 2009. Haar praktijk biedt cognitieve gedragstherapie en andere evidence-based therapieën voor adolescenten, volwassenen en koppels. Liana Georgoulis, PsyD
Bevoegd psycholoog - 5 Breng uw zorgen ter sprake. Zodra u het gesprek op het juiste moment en op de juiste plaats begint, kunt u uw belangrijkste punten naar voren brengen. Probeer dit zo natuurlijk mogelijk te doen. Als je gewoon abrupt klachten en eisen begint te ratelen, kunnen je ouders het gevoel hebben dat ze in een hinderlaag zijn gelokt.
- Begin het gesprek door te praten over recente gebeurtenissen en koppel er vervolgens een aan uw belangrijkste punten. Zeg iets als “Ik heb een goede dag gehad op school vandaag. Ik reed daarna naar huis met John. Hij kreeg vorige week een parkeerkaart zodat hij naar school kon rijden. Het deed me beseffen hoeveel gemakkelijker het zou zijn om te rijden in plaats van met de bus. '
Een deel 2 van 3: Duidelijk communiceren met uw ouders
- een Praat regelmatig met je ouders. Vaak met je ouders praten is een geweldige manier om een sterke relatie op te bouwen. Het bouwt ook een goede verstandhouding op voor wanneer u een meer gevoelige kwestie moet bespreken. Als je ouders eraan gewend zijn dat je open en eerlijk tegen hen bent, zullen ze eerder luisteren als je het probleem aanpakt. Als u over het algemeen gesloten of oneerlijk bent, hebben ze misschien niet het gevoel dat ze alles kunnen geloven wat u hen vertelt.
- Maak er een punt van om met je ouders te praten over dingen die in je dagelijkse leven gebeuren. Houd ze op de hoogte van enkele van de dingen die in je leven gebeuren en ze zullen het meestal enorm waarderen.
- 2 Denk na over het standpunt van je ouders. Het is de taak van elke ouder ervoor te zorgen dat u een gelukkig en productief lid van de samenleving bent. Er bestaat geen duidelijke routekaart om je zonder hik van de geboorte naar de volwassenheid te brengen, en ze moeten vaak gewoon met hun buik omgaan. Probeer je voor te stellen dat je in de schoenen van je ouders staat en waar ze vandaan komen. Of probeer jezelf eens voor te stellen als een ouder met een kind dat je liefhebt en die je wilt beschermen, en alle moeilijkheden die daarmee gepaard gaan. Je ouders laten zien dat je hun dilemma begrijpt, kan een teken zijn van volwassenheid waardoor ze je meer vertrouwen.
- Misschien staan je ouders er bijvoorbeeld op dat je aan sport doet, maar breng je je tijd liever door in een band. Het kan helpen om iets te zeggen als: “Ik weet dat je zin hebt in een sport om me actief te houden, maar het is aangetoond dat het spelen van muziek de wiskundige vaardigheden verbetert. Bovendien kan ik na de bandtraining een paar dagen per week naar de sportschool. '
- Als u denkt dat uw ouders u verkeerd begrijpen, bedenk dan dat u hen misschien ook verkeerd begrijpt. Stel vragen over de redenering van uw ouders voor bepaalde dingen om vervolgens uw eigen standpunt beter uit te leggen om uiteindelijk tot een begrip te komen.
- Houd in gedachten dat verkeerd begrepen worden en oneens zijn, verschillend zijn. Je ouders begrijpen je misschien perfect, maar zijn het nog steeds oneens over wat de kwestie is.
- 3 Wees zo direct mogelijk. Als je vaag en algemeen bent tegenover je ouders, begrijpen ze misschien niet precies wat je probeert te veranderen. Dit kan frustrerend zijn en is meestal niet productief. Zet in plaats daarvan uw belangrijkste punten duidelijk uiteen (in uw hoofd of op papier) en kom meteen ter zake.
- Zeg geen algemene dingen als: 'Ik wil gewoon meer vrijheid.' Vertel je ouders in plaats daarvan precies wat je wilt door iets te zeggen als 'Ik zou graag de vrijheid willen hebben om zelf van en naar school te rijden'.
- 4 Ga op een verantwoorde manier om met onenigheid. Als je je verantwoordelijk gedraagt in de buurt van je ouders, zullen ze het moeilijker hebben om je zorgen als kinderachtig van de hand te doen. Door te jammeren, ruzie te maken en te weigeren een compromis te sluiten, kun je er niet uitzien als een volwassen, capabele volwassene, maar eerder als een peuter. Blijf kalm, bespreek je zorgen en wees respectvol als je ouders hetzelfde doen.
- Het gebruik van 'ik'-verklaringen kan je hier een heel eind brengen. Dingen zeggen als: 'Ik mag nooit iets beslissen. De ouders van mijn vriend lieten ze de hele tijd beslissen ”, is niet constructief. Geef anderen niet de schuld door in plaats daarvan dingen te zeggen als: 'Ik heb het gevoel dat ik minder in staat ben om mijn eigen beslissingen te nemen dan andere mensen van mijn leeftijd.'
Een deel 3 van 3: Volwassenheid tonen
- een Verantwoordelijkheid nemen. Anderen de schuld geven van uw problemen of fouten is kinderachtig gedrag. Als je wilt dat je ouders geloven dat je je beslissingen kunt vertrouwen, zullen ze je verantwoordelijkheid moeten nemen. Kom naar voren en bied aan om iets in huis te doen, en zorg ervoor dat je het toegeeft en repareert als je tekortschiet in wat je zei dat je zou doen.
- U kunt bijvoorbeeld een paar avonden per week gaan eten. Zet u in om het op bepaalde avonden te doen en doe het elke keer. Dit laat je ouders zien dat ze op je kunnen rekenen.
- 2 Vraag indien nodig advies. Verantwoordelijke volwassenen weten dat ze niet alle antwoorden hebben. Bovendien geeft het zoeken naar advies je de kans om te praten en een band op te bouwen met je ouders. Je hoeft niet elk gegeven advies op te volgen, maar luister goed en wees respectvol. Dit zal je ouders laten zien dat je goed over je beslissingen nadenkt en dat je nog steeds bereid bent om hun input te geven.
- 3 Geef geen schuld. De schuld geven is het tegenovergestelde van verantwoordelijkheid nemen. Als je iets niet hebt gedaan, had je dat moeten doen, dan is dat jouw schuld en die van niemand anders. Accepteer de fout en probeer de situatie zo goed mogelijk op te lossen. Dit laat je ouders zien dat je klaar bent om verantwoordelijkheden te aanvaarden.
- Als je ouders bijvoorbeeld vragen waarom het vuilnis niet naar buiten is gebracht, vermijd dan excuses als 'Ik wilde het eruit halen, maar ik had het zo druk met huiswerk en ik vergat het gisteravond. Toen had je vanmorgen geen ontbijt klaar en had ik haast om naar school te gaan, en had ik geen tijd. ' Accepteer in plaats daarvan je fout en bied je verontschuldigingen aan bij je ouders door te zeggen: 'Het spijt me dat ik de vuilnis gisteravond niet weg heb gekregen. Ik zal hem vanavond zeker uit de kast halen. '
- 4 Maken compromissen met jouw ouders. Dit hoort bij volwassen zijn. Maak uw zaak en pleit voor uzelf, maar schuw een goede deal niet. Als je ouders met je samenwerken, doe dat dan terug. Ze zullen het waarderen en in de toekomst meer met u blijven samenwerken.
- Stel dat uw huidige avondklok bijvoorbeeld 8:00 uur is, maar u vraagt: 'Mam, pap, mag ik tot 11:00 uur wegblijven?' Als ze antwoorden met: 'Nee, 11.00 uur is te laat, maar je wordt ouder en we vinden het prima dat je tot 10.00 uur wegblijft', accepteer dat antwoord en beschouw het als een succes.
- 5 Vind coping-mechanismen. Als je veel conflicten ervaart ondanks je inspanningen om goed te communiceren, heb je misschien een andere uitlaatklep nodig om je te helpen met de stress om te gaan. Zoek iets dat u graag doet, zoalsjournalingof naar muziek luisteren, en gun jezelf elke dag de tijd om te ontspannen door het te doen. Je moet er ook een punt van makendiepe, langzame ademhalingenwanneer u van streek of gestrest bent.
- 6 Creëer een ondersteuningssysteem. Het is een must om vrienden of andere familieleden te hebben waar je terecht kunt als het spannend is met je ouders. U moet mensen identificeren die u vertrouwt en met ze praten als u zich overweldigd voelt. Een breder ondersteuningssysteem is het beste; op die manier kunt u kiezen met welke persoon u over een bepaald probleem wilt praten.
- Je zou een van je grootouders in vertrouwen kunnen nemen als je een meningsverschil hebt met je moeder of vader. Als dit het geval is, kun je vaak gewoon naar hun mening over de situatie vragen door te beginnen met zoiets als “Papa en ik zijn het niet eens over de avondklok. Denk je dat 11.00 uur te laat is, of moet ik proberen hem te laten heroverwegen? ' Het hebben van deze extra input kan je helpen te rationaliseren hoe je je voelt over het meningsverschil.
Community Q&A
Zoeken Nieuwe vraag toevoegen- Vraag Ik en mijn ouders hebben altijd ruzie over studiekwesties. Ik weet wat ik moet studeren, waar ik moet studeren en wanneer ik moet studeren, maar mijn ouders onderbreken me voortdurend, bekritiseren me omdat ik pauzes neem, enz. Wat moet ik doen? Zoek een moment waarop je ouders je hun volledige aandacht kunnen geven. Bespreek je studiemethoden en vertel je ouders wat je van hun gedrag jegens jou vindt. Bedenk dan samen een oplossing voor het probleem.
- Vraag Wat kan ik doen als mijn ouders me beledigd hebben? Qamar Top Antwoordapparaat Praat er met hen over als u en uw ouders in een rustiger gemoedstoestand zijn. Bespreek wat je beledigde en hoe je je voelde (bijv. 'Toen je beloofde me woensdag te gaan winkelen en zei dat je het vandaag niet kon, voelde ik me gekwetst en overstuur. Ik heb het gevoel dat ik je beloften niet kan vertrouwen.') Net als wij, ouders maken fouten. Openstaan voor rustige communicatie daarover houdt de relatie gezond.
Advertentie
Tips
- Doe dit niet met broers, zussen of vrienden in de buurt.
- Onderbreek je ouders niet als ze op je reageren.
Advertentie
Waarschuwingen
- U krijgt misschien niet precies wat u wilt.
- Je zult waarschijnlijk in de problemen komen als je het gesprek laat escaleren tot een ruzie.
