Door te geloven in een carrière zonder grenzen, een waarin 'alles mogelijk is', heeft Djokovic van zichzelf de Grand Slam-koning gemaakt door overal en op elk oppervlak te winnen - in een tijdperk met twee andere groten aller tijden.
BEKIJK: Novak Djokovic spreekt met Tennis Channel na het verslaan van Casper Ruud in de kampioenswedstrijd van Roland Garros 2023.
Wat is het minst subtiele signaal dat een geweldige, 36-jarige tennisser kan geven over zijn toekomstplannen? Tom Brady naast zijn vrouw laten zitten tijdens de finale van Roland Garros, zegt u?
Novak Djokovic maakte het zondag waar. Brady, met grijze stoppels en al, was daar om getuige te zijn van de belangrijkste prestatie van de Serviër tot nu toe: een 7-6 (1), 6-3, 7-5 overwinning op Casper Ruud die hem zijn 23e Grand Slam-overwinning opleverde.
tennisschoenenrek
Na bijna twee decennia zijn Big 3-rivalen, Roger Federer en Rafael Nadal, achtervolgd te hebben, was Djokovic hen eindelijk - en waarschijnlijk permanent - gepasseerd in hun drievoudige hoofdtitelrace. Maar de aanwezigheid van Brady, die op 43-jarige leeftijd de laatste van zijn zeven Super Bowls won, doet het lijken alsof Djokovic niet gelooft dat hij binnenkort zal stoppen met toevoegen aan dat record.
Er was zondag geen bewijs dat hij iets anders zou moeten geloven. De 23e van Djokovic was op zijn manier net zo overtuigend als alle voorgaande. Hij stond deze keer niet tegenover Federer of Nadal en hij hoefde geen van zijn gepatenteerde Houdini-acts met vijf sets uit te voeren. Maar hij baande zich wel een weg door drie veel jongere spelers in de Top 11, waaronder nr. 1 Carlos Alcaraz en nr. 4 Casper Ruud. Hoewel Alcaraz door krampen in de halve finale niet volledig kon meedoen, werd zijn toestand mede veroorzaakt door de aanwezigheid van Djokovic aan de andere kant van het net.
'Het is niet makkelijk om tegen Novak te spelen, weet je', gaf Alcaraz toe. “Natuurlijk een legende van onze sport. Als iemand zegt dat hij zonder zenuwen de baan opkomt om tegen Novak te spelen, dan liegt hij.'
De inspanningen van Ruud inspireerden Djokovic alleen maar om weer een vintage optreden te geven op een van de vier grootste podia van tennis.
© Stéphane kardinaal
Ruud leek in de finale niet te lijden onder dezelfde ontzagwekkende spanning. Hij kwam eruit en raakte de bal netjes en bracht Djokovic zelfs even in de war door hem te dwingen te springen vanwege zijn hoog stuiterende grondslagen. Uiteindelijk inspireerden de inspanningen van Ruud Djokovic echter alleen maar om weer een vintage optreden te geven op een van de vier grootste podia van tennis.
De meeste kenmerken van een belangrijke overwinning van Djokovic waren aanwezig.
Er was de vroege scherpte. In de eerste set snoof en pufte Djokovic, greep naar zijn benen, viel neer, bewoog langzaam tussen de punten en voerde aan dat de stoelscheidsrechter de spelers meer tijd tussen de wisselingen moest geven.
Er was vindingrijkheid in de overlevingsmodus. Met een achterstand van 4-5, 0-30, twee punten na het verlies van de eerste set, vond hij een manier om te overleven door naar het net te komen en de rally's te verkorten. Hij won vier opeenvolgende punten en hield stand voor 5-5.
Er was 'lockdown-modus' in de tiebreak van de eerste set. Na ongeveer 70 minuten niet goed te hebben gekeken, was Djokovic plotseling, en typisch, foutloos in de tiebreak. Hij begon met een forehandwinnaar met een geweerschot langs de lijn; won een punt met briljante verdediging; won er een met een backhand-pass; en eindigde met een servicewinnaar en nog een forehandwinnaar.
Er was de geleidelijke maar onvermijdelijke vernedering van zijn tegenstander. Toen Djokovic eenmaal een set op zak had, ontspande hij zich en begon hij Ruuds baseline-aanval af te breken, met name zijn backhand. Dat schot, dat in de beginfase een zwaar topspin-wapen was geweest, verslechterde langzaam tot een plak die in de bodem van het net belandde.
In de derde set hield Ruud stand op 5-4 en leek even uit zijn mid-match funk te zijn gekomen. Hoe reageerde Djokovic? Hij won 12 van de volgende 13 punten.
© Getty-afbeeldingen
Er was de mentaliteit van de dichter. In de derde set hield Ruud stand op 5-4 en leek even uit zijn mid-match funk te zijn gekomen. Hoe reageerde Djokovic? Hij won 12 van de volgende 13 punten, waarvan vele met de krachtigste en meest zelfverzekerde grondslagen die hij de hele dag had geslagen, om de titel te claimen.
scoort bij tennis
'Ik wist dat toen ik het toernooi inging, vooral vandaag, dat er geschiedenis op het spel staat, maar ik probeerde mijn aandacht en mijn gedachten te richten op de voorbereiding van deze wedstrijd op de best mogelijke manier om te winnen zoals elke andere wedstrijd. ' zei Djokovic. 'We hebben, denk ik, geweldig werk geleverd door gewoon in het huidige moment te blijven en zo goed te presteren als we wilden.'
Ten slotte was er zijn vermogen om de gelegenheid aan te pakken, iets wat hij met de jaren heeft verbeterd. In de eerste 16 Grand Slam-finales van Djokovic was hij 8-8; in de 18 sindsdien is hij 15-3. Tot nu toe heeft hij dit jaar drie titels gewonnen, waarvan twee majors; het zou niet verwonderlijk zijn als Wimbledon en de US Open de enige twee evenementen zijn die hij de rest van het jaar wint.
Djokovic had ook een matig gravelseizoen en zag er tijdens de eerste week op Roland Garros niet zo robuust uit als gewoonlijk. In de kwartfinales nam Karen Khachanov de eerste set van hem over en duwde de tweede naar een tiebreak. Een verlies in die breker zou Djokovic achter de achtbal hebben gezet. En dat is precies het moment waarop hij zijn standpunt innam, het met 7-0 won en nooit meer achterom keek. Djokovic domineert niet meer overal; hij wint gewoon als het ertoe doet. Pas als hij daarmee stopt, kunnen we zeggen dat hij in verval is.
Djokovic heeft van zichzelf de Grand Slam-koning gemaakt door overal te winnen, op elke ondergrond, in een tijdperk met twee andere groten aller tijden.
© Stéphane kardinaal
Daarna, Djokovic, wie is de eerste man die alle vier de Grand Slam-titels drie keer won , sprak over wat het betekende om het record te breken bij de major waar hij relatief gezien het minst succesvol was.
“Het is op een bepaalde manier symbolisch dat ik mijn historische 23ste hier op Roland Garros heb gewonnen. Het is natuurlijk niet om iets weg te nemen van het winnen van een andere Slam, maar alleen Roland Garros is voor mij de hoogste berg die ik moet beklimmen in mijn carrière. Daarom geeft het nog meer voldoening.”
Djokovic heeft van zichzelf de Grand Slam-koning gemaakt door overal te winnen, op elke ondergrond, in een tijdperk met twee andere groten aller tijden. Hij deed het, zoals hij vaak heeft gezegd, en wat hij vandaag herhaalde, door te geloven in een carrière zonder grenzen, een waarin 'alles mogelijk is'.
Hoe snel van een tenniselleboog af te komen
Na de wedstrijd feliciteerde Nadal, de man die Djokovic vandaag passeerde, Djokovic met een tweet die gedeeltelijk luidde: '23 was een getal waar je een paar jaar geleden niet aan kon denken, en je hebt het gehaald!'
Er was één persoon die zeker geloofde dat het mogelijk was: Novak Djokovic. Hij weet dat er nog veel meer kan zijn.
