De 128e editie van Wimbledon werd gisteren met een glorieuze noot afgesloten met een herenfinale die velen een vervolg noemen op de Greatest Match Ever Played (Finale van Wimbledon 2008). In een grappige speling van het lot werden Novak Djokovic en Petra Kvitova, respectievelijk de winnaars van het heren- en damesenkelspel van dit jaar, ook in 2011 tot kampioen gekroond! Dit jaar zagen ook enkele nieuwe gezichten hun stempel drukken op het toernooi, zowel aan de mannen- als aan de vrouwenkant.
Het waren twee weken van glorieus tennis, en hier zijn enkele van de belangrijkste punten van het kampioenschap van dit jaar:
Een verhaal van twee finales
Djokovic brak uiteindelijk zijn sombere run in de Grand Slam-finales door 7-voudig Wimbledom-kampioen Roger Federer te verslaan in vijf dicht bevochten sets waar iedereen naar adem snakte en op het puntje van hun stoel zat. Hoewel hij de deal had kunnen sluiten in de vierde set, waar hij met 5-2 voorstond en met 5-4 kampioenspunt had, zorgde een plotselinge uitbarsting van sterk spel van de Zwitserse maestro ervoor dat de wedstrijd tot een beslissing kwam. Het is de verdienste van de Serviër dat hij zijn zenuwen in bedwang hield en volhardde in zijn spel.
Novak Djokovic bij de bal na Wimbledon
Djokovic is een begaafd atleet en maakte deel uit van enkele van de meest memorabele wedstrijden van dit tijdperk. Met deze overwinning heeft hij nu zeven Grand Slam-titels en staat hij weer op de nummer 1 van de wereldranglijst. Wat nog belangrijker is, hij heeft zijn vertrouwen herwonnen om opnieuw Majors te winnen, aangezien hij vijf van zijn vorige zes finales voorafgaand aan deze wedstrijd had verloren. Zijn service, terugkeer van de service en het vermogen om van richting te veranderen op het veld behoren tot de beste op tour en het was een zeer verdiende overwinning.
In tegenstelling tot de mannen eindigde de finale van de vrouwen ver voordat men van game, set en match kon spreken. De verwachtingen waren hooggespannen, aangezien zowel Kvitova als Bouchard in goede vorm waren om de finale in te gaan en agressief te spelen vanaf de baseline. Hoewel de eindstand van 6-3, 6-0 in het voordeel van Kvitova haar tegenstander, de 20-jarige Eugenie Bouchard uit Canada, weinig recht doet, is het belangrijk op te merken dat deze laatste niet slecht speelde.
hoe te dienen bij racquetball
Petra Kvitova
Genie, zoals de Canadees liefkozend wordt genoemd, maakte slechts vier ongedwongen fouten, maar kwam niet op gang met de Tsjech die goed serveerde en duidelijke winnaars sloeg. Kvitova is een enorm talent en velen, waaronder tennislegende Martina Navratilova, geloofden dat ze meer Grand Slams zou winnen na haar doorbraak in 2011. Blessures en inconsistenties hebben haar carrière geteisterd, maar deze overwinning zou haar weer op koers moeten zetten voor meer succes; ze is veel te bekwaam om geen grotere plons te maken in het vrouwentennis.
Wat nu voor Roger Federer?
Alleen Roger Federer kan deze vraag beantwoorden. Met bijna 33 jaar en met een groeiend gezin op sleeptouw, wordt het alleen maar moeilijker voor de Zwitserse legende, gezien de atletische eisen van de sport. Voor de meeste fans lijkt de wens om Roger nog een Grand Slam te zien optillen een bindende factor geworden. Voor de speler zelf heeft de wens om door te gaan met het spelen van de sport waar hij zo van houdt en die op zijn beurt de afgelopen tien jaar van hem hield, al het andere.
Niet veel mensen dachten dat Federer het in zich had om Djokovic naar vijf sets te duwen, en geen van beide spelers speelde op zijn best. Toch bewijst de mentale standvastigheid die tijdens de terugslag in de 4e set werd getoond, dat Federer nog steeds op het hoogste niveau wil spelen. Zijn beste kans om aan zijn totaal van 17 Slams toe te voegen, is op Wimbledon - zijn tweede thuis. Maar als hij blijft bijsturen en gezond blijft, is een verrassing op hardcourts (US Open of Australian Open) ook mogelijk. De uiteindelijk mislukte poging van Federer gisteren laat echter zien hoe moeilijk het is om in dit tijdperk een Grand Slam te winnen.
Opkomst van nieuw talent
Bij elke Slam veroorzaken een paar spelers overstuur, maken een merk en verdwijnen dan in de vergetelheid. Wimbledon van dit jaar was anders omdat het spelers in de schijnwerpers zette die het hele seizoen consistent zijn geweest en over talent beschikken dat in staat is om meer te veroorzaken dan alleen een flits in de pan.
Grigor Dimitrov
Van de bijnaam 'Baby Federer' tot het snoepje van Maria Sharapova, Grigor Dimitrov heeft het moeilijk gehad om het potentieel te vervullen waarvan iedereen dacht dat hij het had. Dit jaar maakte hij de belofte waar door zijn eerste Grand Slam-halve finale te bereiken en versloeg daarbij de Brit Hope Andy Murray volledig in straight sets. Van de single-handed backhand tot de variatie in zijn groundstrokes, het is duidelijk waarom de Bulgaar wordt vergeleken met Federer, en we hopen dat hij een toekomstige kampioen wordt in plaats van de Richard Gasquet-weg te volgen.
De 23-jarige rijzende ster en nu wereldnummer 6 Milos Raonic was ook een succesverhaal. De goed dienende Canadees bereikte ook zijn eerste Slam-halve finale en gaf een goed beeld van zichzelf in zware wedstrijden tegen Kei Nishikori en Nick Kyrgios. Over Kyrgios gesproken, de 19-jarige wildcard uit Australië veroorzaakte de moeder van alle schokken toen hij 14-voudig Slam-kampioen Rafael Nadal versloeg in de vierde ronde. Met een bloeiende service en een houding die weerspiegelt hoe de jongere generatie onverschrokken is, zou hij wel eens het volgende grote ding in tennis kunnen zijn.
De vrouwenkant van de loting bevestigde de status van Simona Halep en Eugenie Bouchard als rijzende sterren van de WTA. Bouchard heeft dit jaar het beste Slam-record van alle spelers, met de halve finales in Melbourne en Parijs en de finale hier op Wimbledon. Ze komt nu voor het eerst in haar carrière in de top 10 en lijkt op weg naar verdere grootsheid. Een kleine zorg - met adverteerders en merken die over zichzelf struikelen om bij de Canadees te tekenen, valt nog te bezien of 'Brand Eugenie' uiteindelijk de tennisser overschaduwt.
De 22-jarige Roemeense en nummer 3 van de wereld, Simona Halep, heeft de beste 12 maanden van haar carrière achter de rug en bereikte ook de finale van de Franse Open, waar ze verloor van Maria Sharapova in een fantastische wedstrijd. Velen, waaronder Boris Becker, hebben haar beweging vergeleken met die van Djokovic, waarbij ze haar defensieve vaardigheden toeschreef. Nu Radwanszka, Kerber en dergelijke niet in staat zijn om door de laatste barrières bij Slams te breken, hopen we dat deze twee heldere sterren de trend veranderen.
