Jelena Ostapenko viert het verslaan van Timea Bacsinszky in Parijs
Jelena Ostapenko zegt dat ze trouw zal blijven aan haar stijl wanneer ze Simona Halep ontmoet in de finale van de Franse Open op zaterdag.
De 20-jarige uit Letland zit net in haar vierde carrièrefinale - ze moet nog een titel winnen en zou de eerste speler kunnen worden die haar eerste trofee op een grand slam wint sinds Gustavo Kuerten in Parijs op de dag dat Ostapenko werd geboren in 1997.
Een nieuwe grand-slam-kampioen wordt gekroond op Roland Garros, met pre-toernooi favoriet Halep die door was geracet naar de kwartfinales voor een epische comeback tegen Elina Svitolina en nog een ding-dong tegen Karolina Pliskova in de laatste vier.
En nadat ze in haar halve finale overwinning op Timea Bacsinszky 50 winnaars had weggekaapt, zegt Ostapenko dat ze op de voorgrond zal blijven tegen een tegenstander die de nummer één-ranglijst in het vizier heeft als extra motivatie.
'Ik sta al in de finale en Simona is een geweldige speelster', vertelde Ostapenko op een persconferentie.
'En in de wedstrijd tegen haar moet ik natuurlijk agressief blijven en mijn spel spelen. Maar het wordt een zware wedstrijd en ik moet er klaar voor zijn.
Jelena Ostapenko eindigt met een krachtige backhand! #RG17 pic.twitter.com/peiLUbzJid
- WTA (@WTA) 9 juni 2017
Olympisch kampioen Monica Puig, eenmalig grand slam-winnares Sam Stosur en voormalig nummer één van de wereld Caroline Wozniacki vielen allemaal voor Ostapenko's voeten voordat ze Bacsinszky verdreef, maar de Letse zegt dat ze haar zenuwen nog niet volledig heeft overwonnen.
Ze legde uit: 'Eigenlijk was ik gisteren [tegen Bacsinszky] in de tweede set een beetje nerveus.
'Misschien kon je dat niet zien, maar van binnen was ik een beetje nerveus. Maar vandaag voel ik me prima, want morgen is de finale. Dus ik ga me gewoon voorbereiden en morgen genieten van de finale.'
Ostapenko's prestaties hebben schijnbaar de aandacht getrokken in haar thuisland, met een opmerkelijke Letse figuur onder haar weldoeners.
'Het is echt leuk. Gisteren [ik had] veel telefoontjes uit Letland, zelfs de president van het land belde. Dus het was erg leuk de aandacht van mijn land.
'Hij heeft eigenlijk mijn moeder gebeld. Dus dat is wat ze me vertelde. Ik bedoel, omdat niemand mijn telefoon kent.
'Maar ja, het was echt leuk, want de president belde. Dat betekent al veel.'