De twee Amerikanen behaalden mijlpaal overwinningen in Houston en Charleston. Zal dat hen instellen voor het succes van de lente?
© Getty -afbeeldingen
Dit is een goede week-soms is het de enige week-voor Amerikaanse spelers om een klei-court-titel op hun cv te plaatsen. Charleston en Houston zijn de enige plaatsen waar professionele vuil-bal naar de Verenigde Staten komt. Wanneer deze toernooien voorbij zijn, begint de lange slog door Europees vuil. Voor Amerikaanse spelers is dat een plek waar eens promotende seizoenen de neiging hebben vast te komen te zitten in de modder.
In 2024 haalden Ben Shelton en Danielle Collins het beste van deze week door respectievelijk te winnen in Houston en Charleston. Nu hebben nog twee Amerikanen, Jessica Pegula en Jenson Brooksby, hetzelfde gedaan. Het is een eerste overwinning in klei-court voor beide, en zelfs als geen van beide dit voorjaar een andere wint, voelde deze voor elke speler op verschillende manieren als belangrijke mileposts.
Proost! Jessica Pegula krijgt eindelijk haar cocktail na de overwinning van Charleston
Pegula's kampioenschap in Charleston, die op zondag werd afgesloten met een 6-3, 7-5 overwinning op Sofia Kenin , was een show van blijvende kracht. De laatste vijf weken zijn enkele van de drukste en beste van haar carrière geweest. Ze begon maart met haar eerste titel van 2025, in Austin. Ze eindigde de maand door haar eerste finale te bereiken op de Miami Open. Zonder pauze na die inspanning van twee weken leek een titel op een nieuw oppervlak in Charleston een lange schot. Maar ze overleefde nog vijf wedstrijden, waaronder twee drie setters, en eindigde met een laatste uitbarsting van energie. 1-5 in de tweede set naar Kenin won ze de laatste vijf wedstrijden.
'Ik zei tegen mezelf dat ik echt moe was, en het hielp me bijna een beetje te ontspannen,' zei Pegula tegen tenniskanaal. 'Ik denk dat ik een beetje beter begon te spelen, een beetje beter geserveerd was en het kon afsluiten.'
De omstandigheden waren windstoot en je kon het zien in de streakiness van elke speler. Runs van winnaars werden meteen gevolgd door runs of fouten, toen het momentum om de paar wedstrijden heen en weer ging. Uiteindelijk was het Kenin die haar bereik verloor toen ze voorop was in de tweede set en het nooit meer terug kreeg.
'Ik wist dat ik het momentum terug had en ik wilde het zo lang als ik kon vasthouden,' zei Pegula over haar stretch run.
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door tennis (@tennischannel)
Inmiddels, na 17 overwinningen in 19 wedstrijden en een tour leidende 25 overwinningen dit seizoen, heeft Pegula de kalmte die gepaard gaat met duurzaam succes. In de kwartalen haalde ze een 6-1 eerste set verlies van Collins op. In de halve finale piepte ze langs Ekaterina Alexandrova met 7-5 in de derde. Op maandag passeert ze Coco Gauff om weer de top van de Amerikaanse vrouw te worden en keert terug naar een carrière-hoog nr. 3 ter wereld.
We hebben Pegula een soortgelijke sterke run zien maken als afgelopen zomer, toen ze Canada won, en de finale behaalde in Cincinnati en New York. Dat was op haar favoriete oppervlak, harde rechtbanken; Deze keer zal ze proberen haar hete streep levend op klei te houden. Zoals ik hierboven al zei, dit is waar veelbelovende Amerikaanse seizoenen sterven. Maar Pegula heeft de finale gemaakt in Madrid en de kwartalen in Parijs en Rome in het verleden.
Ik wist dat ik het momentum terug had en ik wilde het vasthouden zolang ik kon. Jessica Pegula
De vraag op langere termijn aan mij betreft haar rangorde en haar manier van denken daarover. De laatste keer dat ze nr. 3 was, in 2022, kreeg ik niet het gevoel dat ze dacht dat ze het Swiatek-Sabalenka Duopoly op nummer 1 en 2 kon kraken. Kan ze zichzelf ertoe brengen te geloven dat ze ze deze keer kan veroveren? Pegula 6-13 tegen de top 2, maar ze versloeg Swiatek vorig jaar in de US Open Semis. Inmiddels, na vier jaar in de top 10 en een Grand Slam Final -verschijning, zou Pegula geen twijfel moeten hebben dat ze thuishoort in die ijle lucht, en dat ze kan strijden om elke titel, tegen tegenstander, op elk oppervlak, op elk continent. De volgende zes maanden zullen interessante voor haar zijn.
Een overwinning die dicht bij huis is voor Jessica Pegula 👏 🥹 #Charlestonopen pic.twitter.com/n4dowvjogt
- Tennis Channel (@tennischannel) 6 april 2025
Hoewel Pegula's overwinning in Charleston een test van uithoudingsvermogen was, hoefde ze niet zoveel dood tartende momenten te overleven als Brooksby in Houston. Als je hem afgelopen zaterdag had verteld, omdat hij in zijn eerste kwalificatiegedstrijd tegen Federico Augustin Gomez werd geconfronteerd tegen Federico Augustin Gomez, dat hij acht dagen later het toernooi zou winnen, zou hij waarschijnlijk hebben ... nou, ik weet niet wat hij zou hebben gedaan, maar ik betwijfel of hij je had geloofd.
Brooksby zou nog twee keer matchpunten opslaan, tegen de derde seed, Alejandro Tabilo en het topzaad, Tommy Paul. Tussendoor had hij een relatieve cakewalk over Aleksandar Kovacevic; Het ging slechts naar 6-4 in de derde. In al die wedstrijden liet Brooksby zijn kenmerkende vasthoudendheid zien; zijn snelheidsveranderingen; zijn onorthodoxe backhand drop shot en volley met twee handen; en zijn vermogen om plotseling de M.P.H.S en geweer een forehand in een strak raam langs de lijn te verhogen.
Tegen de tijd dat hij op zondag aankwam, en een finale tegen Frances Tiafoe, werd de 24-jarige volledig ingebeld. Hij schoot de poort uit met een vlaag van winnaars en won de eerste vier wedstrijden. Terwijl Tiafoe er laat in het eerste en vroeg in de tweede wedstrijd van maakte, eindigde Brooksby zo sterk als hij begon. Een krullende backhand-pas, sloeg op de volledige run, gaf hem een pauze voor 4-2 en hij keek daar niet terug.
Na het opslaan van wedstrijdpunten in twee overwinningen, haalde Brooksby routinematig Tiafoe 6-4, 6-2 eruit.
© 2025 Andrew Wevers
'Helemaal van kwalificatie, Point Point Down,' zei Brooksby tegen zijn team tijdens de trofee -ceremonie. 'Dat is behoorlijk intens, dus bedankt dat je je eraan houdt, elke wedstrijd, elke dag hier voor mij.'
Brooksby, die in 2022 een hoogtepunt van nr. 33 bereikte, heeft een schorsing en schouderoperatie doorstaan en is dit seizoen teruggekeerd met een nieuw team. Hij toonde positieve tekenen in Indiase putten, maar deze week bracht hij het allemaal samen met zeven overwinningen, twee van hen boven de top 20 landgenoten, Tiafoe en Paul. We zeggen het tegenwoordig ongeveer elke week, maar je kunt nog een Amerikaan toevoegen aan de lijst met spelers om te bekijken in de komende maanden en jaren.
Dat gaat het dubbele van Brooksby, die vooral en vreemd, kijkbaar is. Zijn spel is funky, zijn serve is niet spectaculair snel, en elegantie is geen woord dat je hoort of denkt, wanneer hij speelt. Desondanks is hij een opwindende, koppige concurrent die volledige inspanningen levert en op de een of andere manier bijna net zoveel verbluffende schoten per wedstrijd maakt als de veel elegantere supersterren van de game. Het seizoen van Brooksby is gewoon veel veelbelovend geworden; Laten we eens kijken hoe ver hij het kan nemen.
