De voormalige kampioen speelde de 56e vijfde set van zijn carrière - de meeste van alle actieve spelers - maar viel dapper tegen Thanasi Kokkinakis.
Bijna twee en een half uur na wat dit jaar een tweede opeenvolgende vijfsetter op Roland Garros bleek te zijn, oefende de 38-jarige Stan Wawrinka de troef uit die hem naar de International Tennis Hall of Fame zal stuwen: zijn benen . Tegen Thanasi Kokkinakis, een Australiër die elf jaar jonger was dan hij, stond Wawrinka met twee sets achter. Na het verlies van de derde set verliet hij de baan. Toen Wawrinka terugkeerde naar Court Simonne-Mathieu, boog hij zijn knieën en sprong op en neer. Bij het vasthouden van de service om de vierde set te starten, sprintte Wawrinka om van kant te wisselen.
Als het op tennistechniek aankomt, zijn de benen het over het hoofd geziene werkpaard. Er wordt veel aandacht besteed aan de armen, handen en polsen, die delicate fijne motorische spieren die de kers op de tennistaart lijken te geven als aanraking en spin. Ondertussen zwoegen de benen, grotendeels onbezongen - net zoals Wawrinka gedurende een groot deel van zijn carrière had gedaan. De legende is inmiddels het verhaal van hoe Wawrinka zijn landgenoot, Roger Federer, bezette en uiteindelijk tevoorschijn kwam om drie Grand Slam-titels te behalen, allemaal gewonnen na de leeftijd van 28. Die resultaten zijn veel te danken aan Wawrinka's benen, een paar sterke, flexibele en krachtige zuigers die de drijvende kracht zijn geweest voor zijn magnifieke backhand met één hand; benen zijn waarschijnlijk nog belangrijker voor het succes van dat schot dan de tweehanders die het hedendaagse tennis domineren.
Welke plaatsen Wawrinka's benen hebben hem door 888 ATP Tour-wedstrijden gebracht, waaronder 56 vijfsetters, het meeste van alle actieve spelers.
© Getty Images
Opnieuw in Parijs brachten Wawrinka's benen hem naar de verte. In de loop van een 80 minuten durende vierde set werkte Wawrinka hard om de wedstrijd gelijk te trekken. Negen keer in die set had hij een breakpunt in handen. Negen keer lukte het hem niet. Dit was weer een voorbeeld van de inmiddels bekende woorden van Samuel Beckett die Wawrinka jaren geleden op zijn linkeronderarm had getatoeëerd: 'Ever geprobeerd. Ooit gefaald. Maakt niet uit. Probeer het nog eens. Alweer gezakt. Faal beter.”
Wawrinka serveerde op 4-4 in de vierde en vocht terug van love-30 en brak punt naar beneden om aan de leiding te blijven. Bij 6-6 speelde hij een waterdichte tiebreak en won snel de eerste vijf punten. Bij 6-4 brak Wawrinka zijn kenmerkende schot af, een onaantastbare up-the-line backhand, om het in een vijfde te sturen. Wawrinka zei: “Mensen weten dat ik 38 jaar oud ben en dat dit het einde van mijn carrière is. Ik denk dat ze met volle teugen proberen te genieten, en ze zijn blij me te zien. Zo genieten we samen.”
beste elleboogbrace voor tendinitis
Court Simonne-Mathieu zat vol op een vlekkeloze dag in Parijs.
© Getty Images
Voor de 16e keer op Roland Garros stond Wawrinka in een vijfde set. Hij had er elf gewonnen. Maar niet deze. Hoewel Wawrinka al vroeg met 6-3, 4-2 had geleid, kwam uiteindelijk Kokkinakis als overwinnaar uit de bus, 3-6, 7-5, 6-3, 6-7 (4), 6-3. Zelfs in de laatste set, zijn benen inmiddels veel zwakker, vocht Wawrinka terug. Met Kokkinakis die op 4-0 serveerde, brak Wawrinka en hield vast. Gisteren heeft een andere veteraan, de 36-jarige Gael Monfils, was hersteld van een vergelijkbaar tekort. Kan Wawrinka?
Er kwam nog een zucht. Bij 5-3 bereikte Kokkinakis 40-love. Wawrinka bracht de wedstrijd in evenwicht en vocht toen nog een matchpunt af met een verzengende crosscourt-backhandpass die een volleyfout opleverde. Maar bij deuce vocht Kokkinakis goed om een rally met 17 schoten te winnen en behaalde hij de overwinning met een servicewinnaar.
'Stan is een legende', zei Kokkinakis. 'Dat is hij natuurlijk nog steeds, maar hij was vandaag een legende op de baan. Hij was erg aardig, erg respectvol. Ja, petje af voor hem. Het publiek werd gek voor hem, maar het is een leuke sfeer. Daar speel ik graag tegen, dus het was geweldig.”
Wat een wedstrijd! @TKokkinakis verslaat Wawrinka met 3-6, 7-5, 6-3, 6-7(4), 6-3 in ruim 4,5 uur 🤯
— Tenniskanaal (@TennisChannel) 31 mei 2023
Geweldig om de sportiviteit tussen deze twee te zien 🙌 pic.twitter.com/jZv1IjHioX
“Het einde van de wedstrijd was ongelooflijk qua sfeer. Het was als een Davis Cup-sfeer”, zei Wawrinka. “Dit geeft natuurlijk veel emoties. Het helpt dus om het verlies te accepteren. Het helpt om verder te gaan en deze verliezen te overwinnen.”
Penhold tafeltennisbatje
Wawrinka's eerste ronde had 4 uur en 35 minuten geduurd. Deze duurde drie minuten langer. In twee wedstrijden had Wawrinka 9 uur en 13 minuten ingelogd.
Toen de wedstrijd van vandaag voorbij was, terwijl het gejuich door Court Simmone-Mathieu stroomde, gooide Wawrinka handdoeken uit zijn tas naar de tribune, tekende handtekeningen, zwaaide naar het publiek en verliet de major waar hij 20 jaar geleden de junioren had gewonnen en maakte Novak van streek Djokovic in de finale van 2015. Op welke plaatsen hebben de benen van deze man hem gebracht, door 888 ATP Tour-wedstrijden, waaronder 56 vijfsetters, het meeste van alle actieve spelers.
Hij was vandaag een legende op de baan. Hij was erg aardig, erg respectvol. Ja, petje af voor hem. Het publiek werd gek voor hem, maar het is een leuke sfeer. Thanasi Kokkinakis
Een intrigerend voorbeeld van Wawrinka's passie en toewijding kwam in 2013. Halverwege april van dat jaar had hij al deelgenomen aan zes van de zeven continenten ter wereld. De enige waarop hij niet had gespeeld, was Antarctica.
Betrek de fantasiegeest en het is gemakkelijk om Wawrinka voor te stellen, zijn stevige benen die hem naar de overwinning op de Zuidpool dragen. Natuurlijk zou nog een van zijn sterke punten ook alle obstakels op de bevroren toendra wegsmelten: een enorm hart - een aanwinst die misschien zelfs sterker is dan die krachtige benen. Zei Wawrinka, “het is om deze emoties te beleven die ik blijf spelen. Dus ik kan alleen maar blij zijn met wat er op het veld is gebeurd, ondanks dat ik teleurgesteld ben door het verlies en waarom ik verloor.”
Beckett, een tennisliefhebber uit Frankrijk die verhalen schreef die vaak over het verstrijken van de tijd gingen, zou waarschijnlijk genieten van de manier waarop Wawrinka nieuwe en meeslepende verhalen blijft weven op Roland Garros.
'Maar als ik het grote plaatje bekijk', zei Wawrinka, 'is er veel trots om tot het einde te vechten en het grote plezier om in zo'n sfeer te spelen, met het publiek, zoveel emoties te beleven, ondanks de vier uur en 30 gevechten, en het belang van de wedstrijd en om dit te kunnen beleven, het is altijd een puur plezier.
