Zijn drie overwinningen, meer dan de 55e gerangschikte Jordan Thompson, de 13e geplaatste Tommy Paul en de 70e gerangschikte Max Purcell, zijn allemaal drie sets gegaan.
CINCINNATI, Ohio - Aan het begin van de Western & Southern Open ging Carlos Alcaraz naar buiten om te oefenen op een afgelegen zijbaan. Een grote menigte trok naar buiten om naar hem te kijken, en toen hij door de poort liep, stonden velen op om te juichen en te juichen en hun liefde te beloven. Alcaraz wierp zijn vertrouwde brede, spontane glimlach toe en zwaaide met zijn racket in hun richting. Terwijl hij opwarmde, gilden fans na elke keer dat hij een harde forehand trok of een delicaat dropshot uithakte.
Het was gewoon weer een dag in het gecharmeerde leven van Carlitos, zo leek het. Maar na ongeveer 10 minuten slaan was de glimlach van Alcaraz grotendeels verdwenen, vervangen door een blik van milde frustratie en bezorgdheid. Hij had moeite om enige consistentie te vinden, vooral met zijn meest agressieve swings.
Het grootste deel van deze week heeft Alcaraz gespeeld zoals hij die dag had geoefend. Niets is gemakkelijk voor hem gegaan. Zijn drie overwinningen, meer dan de 55e gerangschikte Jordan Thompson, de 13e geplaatste Tommy Paul en de 70e gerangschikte Max Purcell, zijn allemaal drie sets gegaan. Hij is langzaam begonnen, maar zelfs als hij het schip recht lijkt te zetten en klaar lijkt om naar de overwinning te ravotten, zal hij weer beginnen te missen. Hij had moeite met de tempowisselingen van Thompson en de plotselinge netaanvallen, het gespierde basisspel van Paul en de service en volley van Purcell. Zijn coach, Juan Carlos Ferrero, is luidruchtiger dan normaal in zijn pogingen om hem wakker te schudden.
Het meest frustrerend voor Alcaraz was zijn onvermogen om de grote kans op breakpoints te maken. Hij is 14 van de 49 op hen in zijn drie wedstrijden. Als je zijn drie ook wankele wedstrijden in Toronto vorige week bij elkaar optelt, is hij 20 van de 67. Veel van die punten zijn verloren door fouten, vooral ballen die in het net worden geslagen, alsof hij krap wordt en niet vrij rondzwaait op de belangrijke momenten. .
Alcaraz is nu door naar de halve finale bij 10 van de 12 toernooien die hij in 2023 heeft gespeeld.
© AP
Misschien is het een natuurlijke afknapper na zo'n hoogtepunt op Wimbledon. Of misschien moet hij zich nog aanpassen aan verschillende banen en moeilijke omstandigheden. Of misschien is hij gewoon niet voorbestemd om zo meedogenloos te domineren als de Big 3. Maar na het beklimmen van de bergtop van de sport door Novak Djokovic te verslaan in een van de grote finales in de Grand Slam-geschiedenis, zag Alcaraz er deze maand tot nu toe sterfelijk uit. Hij heeft flitsen van woede getoond, een racket gegooid en geïrriteerd geraakt door de regenachtige en winderige omstandigheden die zijn wedstrijden hebben vertraagd en zijn schoten hebben verwoest. Het heeft waarschijnlijk niet geholpen dat de banen hier sneller zijn dan waar dan ook, en de spelers klagen dat de ballen te snel onder controle zijn.
Natuurlijk hebben de tegenstanders van Alcaraz er alles aan gedaan om hem het leven moeilijk te maken. Het siert hen dat geen van hen is omgerold of een gebrek aan zelfvertrouwen heeft getoond op de baan, en ze zijn allemaal binnengekomen met een duidelijk spelplan dat zijn vruchten heeft afgeworpen. Misschien is het de leeftijd van Alcaraz en het relatieve gebrek aan ervaring, maar zijn tegenstanders hebben niet de neiging om hetzelfde gevoel van ontzag voor hem te tonen - althans nog niet - dat de tegenstanders van de Big 3 zo lang toonden. In plaats daarvan hebben ze energie gekregen van de mogelijkheid om de nummer 1 van de wereld onder ogen te zien en in de schijnwerpers te staan die hem overal volgen.
Alcaraz heeft het gemerkt.
verschillende soorten tennisservies
'Ik voel de tegenstanders, als ze tegen mij spelen, ik ga zeggen, nou, ze spelen een beetje beter', zei hij na het verslaan van Purcell, die begon te lijken op de tweede komst van zijn Australische landgenoot Pat Rafter .
Paul bevestigt dat hij geniet van de Alcaraz-ervaring.
'Ik speel graag tegen iemand die een grote uitdaging is', zei hij. 'Hij is duidelijk, op dit moment, de beste speler ter wereld. En als je die wedstrijden op Centre Court hebt, sta je altijd op Centre Court als je tegen de nummer 1 van de wereld speelt, en ik geniet er echt van om die wedstrijden te spelen. Dus ja, ik zou zeggen dat het leuk is.
Bekijk dit bericht op InstagramEen post gedeeld door Carlos Alcaraz Garfia (@carlitosalcarazz)
Underdogs zullen zeggen dat ze niets te verliezen hebben, maar dat is alleen waar totdat ze een aanwijzing krijgen - dan hebben ze wel iets te verliezen. In die zin is de reputatie van Alcaraz een tweesnijdend zwaard. Hoewel het zijn tegenstanders in het begin kan inspireren, kan het ze krap maken als ze voorliggen of als het vooruitzicht om te winnen reëel wordt. Thompson had moeite om sets tegen hem uit te serveren, het niveau van Paul zakte laat in de derde en Purcell speelde misschien wel zijn slechtste wedstrijd van de wedstrijd met 4-4 in de derde. De kampioen knock-out slaan is nooit gemakkelijk.
Wat Alcaraz betreft, hij lijkt geduldig met zichzelf te blijven. Het is moeilijk voor te stellen dat hij op dit moment iets van zijn zelfvertrouwen verliest.
'Ik heb het gevoel dat ik goed speel', zei hij vrijdag. 'Natuurlijk niet mijn beste. Natuurlijk kan ik mijn niveau verhogen.”
Als het uiteindelijke doel is om de US Open te winnen, is het moeilijk te zeggen hoeveel zijn optredens in Toronto en Cincy ertoe zullen doen. Hij verloor vorig jaar vroeg op beide evenementen en won toch de Open. Best-of-five past misschien beter bij zijn waaghals, up-and-down-stijl; het geeft hem meer tijd om door een grillige patch te gaan en zijn bereik weer te vinden. Het goede aan Cincy is dat hij, ondanks de ups en downs, in de halve finale staat, waar hij het zaterdag opneemt tegen Hubert Hurkacz.
Alcaraz is misschien nooit immuun voor dalen en dalen. Hij is geen man, zoals zijn landgenoot Rafael Nadal, die elke ongedwongen fout of verspild breakpoint zweet. Gelukkig voor hem is de grote, ambitieuze, 'swing-for-the-hekken'-stijl die hem in de problemen kan brengen, precies wat hem er weer uit kan halen.
