Veel tennissers – en internationale sportsterren, punt uit – vermijden wedstrijden in Groot-Brittannië vanwege het unieke, overkoepelende financiële systeem van het land.
© AFP of licentiegevers
Toen tweevoudig kampioen uit Stuttgart, Matteo Berrettini, zijn rackets inpakte na het bereiken van de BOSS Open-finale op zondag, bleef hij in Duitsland om zijn grasseizoen voort te zetten in Halle, op de Terra Wortmann Open.
Het was een zet die enkele wenkbrauwen opriep, omdat het betekende dat de Italiaan niet zou spelen in de Queen’s Club in Londen, waar hij twee keer kampioen is geworden – eerst in 2021, hetzelfde jaar dat hij de finale van Wimbledon bereikte. Maar het was ook opmerkelijk omdat het betekende dat Berrettini zich aansloot bij een groeiende golf van topspelers die hun warming-up voor Wimbledon voltooien buiten het Verenigd Koninkrijk en kozen voor toernooien in Duitsland (Berlijn, Bad Homburg, Halle), Nederland ('s- Hertogenbosch) en Spanje (Mallorca) – terwijl trekkingen in Nottingham, Londen en Eastbourne moeite hebben om wereldsterren aan te trekken.
De cinch-kampioenschappen in Queen’s Club zijn misschien wel het beste voorbeeld van deze trend. Ondanks dat het slechts een halfuur rijden was van Wimbledon, bestond het toernooi op ATP 500-niveau uit slechts twee Top 10-vertegenwoordigers: Carlos Alcaraz en Grigor Dimitrov. De deelnemerslijst in Halle daarentegen is dat wel beladen met sterren , met zes Top 10-spelers, waaronder Jannik Sinner, nummer 1 van de wereld, Daniil Medvedev en Stefanos Tsitsipas.
Lees verder: Het prijzengeld van Wimbledon stijgt tot een recordbedrag van 50 miljoen pond, of ongeveer miljoen USD
pingpongtafeltennis
Deze kloof in sterrenkracht is ook duidelijk zichtbaar op de WTA Tour. Slechts drie Top 10-spelers zullen deze zomer de grasvelden in Engeland betreden, waarbij Ons Jabeur vorige week in Nottingham deelnam en Elena Rybakina en Jessica Pegula volgende week beide op het programma stonden in Eastbourne. De rest, inclusief megaster en voormalig nummer 1 Naomi Osaka, concurreert in het buitenland.
Wat zit er achter deze geweldige Britse drop-off? Hoewel het land van oudsher in verband wordt gebracht met tennis en het grasseizoen, mijden internationale atleten Groot-Brittannië al jaren – grotendeels dankzij het unieke, verreikende belastingstelsel van het land.
'Dit is heel moeilijk. Ik speel in Groot-Brittannië en verlies geld', over zijn beslissing om in 2012 tegen Halle te spelen in plaats van tegen Queen's Club.
© AFP of licentiegevers
Rafael Nadal, de kampioen van 2008 bij Queen's Club, was een van hen verschillende sportsterren die in de jaren 2010 de noodklok luidde, samen met sprinters als sprinter Usain Bolt, golfer Phil Mickelson en andere topsporters. De Spanjaard was een vaste klant in Londen, waar hij in 2006, 2007, 2008 en 2011 speelde, maar hij nam geen blad voor de mond toen hem werd gevraagd waarom hij het volgende seizoen niet terug zou zijn.
'De waarheid is dat je in Groot-Brittannië een groot belastingregime hebt', legde Nadal in 2011 uit. Geholpen door een royale vergoeding voor optredens, koos Nadal ervoor om in 2012 in Halle te spelen en keerde in 2015 nog maar één keer terug naar Queen's Club.
Hoewel elk land zijn eigen belastingregels heeft en elke speler aan zijn eigen financiële verplichtingen moet voldoen, is de situatie in Groot-Brittannië bijzonder vervelend voor mondiale atleten. Dat komt omdat internationale spelers niet alleen worden belast op de inkomsten die ze in het land verdienen, zoals prijzengeld verdiend bij toernooien, prestatiebonussen of optredens voor sponsorevenementen, maar ook op inkomsten van buiten het land, inclusief hun beeldrechten en sponsorovereenkomsten. en merkaanbevelingen.
Bekijk dit bericht op Instagram
“Toen je de finale van Wimbledon bereikte, heb je een X aantal dagen in Groot-Brittannië doorgebracht om je erop voor te bereiden”, zegt Max Eisenbud, vice-president bij IMG en ‘superagent’ voor topverdieners als Maria Sharapova, Li Na en Emma Raducanu. op een recente aflevering van Geserveerd met Andy Roddick . ‘En tegenwoordig zullen zij (HM Revenue & Customs) afhangen van uw Lacoste (deal) en hoeveel geld u aan Lacoste hebt verdiend, (gebaseerd op) het aantal dagen dat u in Groot-Brittannië was.
'Ze krijgen daar hun kleine stukje van. Dus uw belastingdienst moet daar bovenop zitten.'
Volgens GOV.uk , “een deel van de endorsement- of sponsorinkomsten is onderworpen aan de Britse belasting”, waarbij dat bedrag gebaseerd is op “hoeveel tijd u besteedt aan optredens en trainingen” in het land. Belastbare dagen Daartoe behoren uiteraard wedstrijddagen, maar ook mediadagen, oefendagen en hersteldagen tellen mee, evenals gymdagen en zelfs sponsorpromodagen. En anders dan bij eenmalige evenementen zoals de UEFA Champions League-finale van dit jaar of de Olympische Spelen van 2012 zijn er geen vrijstellingen voor tennissers op reguliere, jaarlijkse evenementen zoals Wimbledon, Queen’s Club of Eastbourne.
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Naomi Osaka🇭🇹🇯🇵
rams vs 49ers livestream gratis
Dat is misschien niet zo'n probleem voor de gemiddelde Top 100-speler met een standaard set racket-, kleding- en schoenendeals, of als hij comfortabel in de Top 50 leeft met de steun van een paar nationale of internationale merken. Maar zodra bekende merknamen als LVMH, Rolex, Gucci en Richard Mille in de mix terechtkomen, begint de balans al snel de tegenovergestelde richting op te slaan en kunnen de populairste spelers van de sport zelfs in het rood blijven staan.
Voor spelers die tijdens een mager deel van hun carrière meer op sponsors moeten vertrouwen in plaats van op prijzengeld, zoals Berrettini die terugkeert van een blessure, of Osaka uit zwangerschapsverlof Het is bijvoorbeeld financieel nog minder zinvol om in Groot-Brittannië te concurreren.
'Ze nemen van de sponsors, van Babolat, van Nike en van mijn horloges', legde Nadal in 2011 uit. 'Dit is heel moeilijk. Ik speel in Groot-Brittannië en verlies geld.
'Ik heb de afgelopen vier jaar veel meer betaald, maar het wordt steeds moeilijker om in Groot-Brittannië te spelen.'
Er is een reden waarom Federer zich nooit heeft voorbereid op Wimbledon in Groot-Brittannië. Max Eisenbud, vice-president van IMG
De belastingaanslagen voor internationale atleten beginnen astronomisch te worden naarmate ze langer in Groot-Brittannië concurreren – en hoe hoger ze komen Forbes lijst die ze bevatten.
Om te begrijpen hoeveel het kost, nemen we bijvoorbeeld een sterrentennisser die op weg is naar een comeback en een hele reeks steunbetuigingen heeft (laten we zeggen miljoen per jaar), maar die uiteindelijk verliest in de eerste ronde van Wimbledon.
tennis, spel voor spel
Zelfs niet het record van .000 in de eerste ronde prijzengeld zou een deuk betekenen voor het soort atleten dat valt onder de Britse 45%-norm extra belastingtarief . Begin met het toevoegen van meer tijd in het land voor tune-up-evenementen in Nottingham of Eastbourne, waar er nog minder prijzengeld wordt aangeboden, en het is gemakkelijk te begrijpen waarom de wiskunde gewoon niet klopt:
Wimbledon-belastingvoorbeeld| Prijzengeld (eerste ronde) | $ 76.000 |
| Reiskosten | -.000 |
Aanbevelingen: $ 15.000.000 | |
RTPD-toewijzing (15/300 x $ 15.000.000) | ($ 750.000) |
Totaal inkomen toegankelijk voor Britse belasting | $ 816.000 |
Bronnen: Forbes , Bloomberg-belasting , Kraai
De belastingaanslagen voor internationale sterren beginnen astronomisch te worden naarmate ze langer concurreren in Groot-Brittannië – en hoe hoger ze op de Forbes-lijst staan.
© AFP of licentiegevers
In feite is de jaarlijkse lijst misschien wel de beste voorspeller van de deelname van een speler aan Queen’s Club: geen enkele tennisser die in de Forbes De Top 10 heeft daar deelgenomen sinds Andre Agassi binnenkwam 2003 . Maar zelfs opzij zetten Het levenslange contract van Roger Federer met Halle , het patroon geldt nog steeds voor Nadal (die dat ook was Nr. 12 in 2011 ) en Novak Djokovic, die sinds 2014 in de Top 20 staat.
Onder de bestbetaalde vrouwen van het spel is het hetzelfde: Sjarapova speelde geen warming-up-evenementen op het gras nadat ze haar zevenjarige regeerperiode aan de top was begonnen. Forbes lijst van best betaalde vrouwen (2010-2016). Toen ze dat in 2019 deed, koos ze ervoor om naar Mallorca te gaan. Serena Williams koos op dezelfde manier voor rust, toen ze in 2022 voor het eerst deelnam aan een Brits grasevenement. dubbel in Eastbourne met Jabeur in de aanloop naar haar pensioen.
tennisbal massage voet
Lees verder: Iga Swiatek en Coco Gauff voeren de Forbes-lijst van 2023 aan van best betaalde vrouwelijke atleten
Helaas voor fans van het Britse tennis is de volgende generatie tennissterren hier al verstandig mee bezig, met nummer 1 van de wereld Iga Swiatek – momenteel de best betaalde WTA-speler – en Coco Gauff deze week beide in de trekkingen van Berlijn, en Sinner neemt zijn ontluikend goedkeuringsportfolio naar Halle in plaats van naar Queen's Club. En hoewel het schema van Osaka door de jaren heen fluctueert, is ze consequent gebleven in het vermijden van Britse evenementen daarna haar eigen opkomst op de Forbes lijst anno 2019.
De bestaande regels inzake goedkeuringsbelasting vormen een ernstig risico voor de status en groei van onze grote sportevenementen. Roger Draper, LTA-chef in 2012
“Het is geen geheim waarom alle tennissers in Monte Carlo en nu in Dubai wonen. Ze betalen geen inkomstenbelasting”, legt Eisenbud uit. “Maar als ze deze landen binnenkomen, wordt al het prijzengeld ingehouden, of worden ze alle belasting ingehouden. Ze moeten dus op alle verschillende (manieren) betalen...
“Er is een reden waarom de Fed zich nooit heeft voorbereid op Wimbledon in Groot-Brittannië. Hij heeft zijn hele carrière in Duitsland gespeeld.”
Hoewel atleten die hopen een lagere belastingaanslag te betalen niets nieuws is, zijn er twee grote verschillen tussen het tennislandschap van nu en begin 2010, toen spelers voor het eerst aan de bel trokken: er ligt meer steungeld voor het oprapen in de sport dan ooit. en spelers hebben nu meer opties als ze willen voorkomen dat ze in Groot-Brittannië spelen (en betalen).
In 2012 was de toenmalige LTA-topman Roger Draper waarschuwde dat “de bestaande regels inzake goedkeuringsbelasting een ernstig risico vormen voor de status en groei van onze grote sportevenementen.” Ironisch genoeg sleepte zijn zoon Jack Draper zijn eerste ATP-trofee in de wacht een grasveldevenement in Stuttgart vorige week.
Die waarschuwing werd in de wind geslagen en ruim tien jaar later stemmen internationale tennissterren nog steeds met hun voeten om zich voor te bereiden op Wimbledon, ver van Britse bodem.
