Sinds een directe deelname aan de Australian Open van 2023 hem motiveerde om een paspoort te gaan halen, lijkt Shelton verliefd te zijn geworden op Europa en zijn gravelbanen – en nu lijkt het continent ook van hem te houden.
© 2024 Ian MacNicol
Eerlijk gezegd was dit een behoorlijk geweldige sfeer. Dit is de eerste keer dat ik naar een tenniswedstrijd ga en een band op de tribunes op mijn veld zie spelen, dus ik denk dat dat best bijzonder was. Ben Shelton, na zijn overwinning op Roland Garros in de eerste ronde op de Fransman Hugo Gaston
Spelers vertellen heroïsche en zelfs huiveringwekkende verhalen over het feit dat ze te maken krijgen met het soort partijdige publiek dat zich op Roland Garros verzamelt wanneer er een wedstrijd met een talent van eigen bodem in het verschiet ligt. Maar voor Ben Shelton, zijn ontmoeting met Gaston, een inwoner van Toulouse, was de uitdaging niet alleen beheersbaar, maar ook leuk.
Voorstellen! Je eigen band verwelkomt je op Court 14 in het eerbiedwaardige stadion Roland Garros. Wat niet leuk is, laat staan dat de ersatz-fanfare, zwaar op percussie, en het zingende refrein er allemaal waren om te proberen Gaston – en niet de krullenkop Shelton – als eerste over de finish te trekken.
één tennisschoen
“Ik hou van deze momenten,” vertelde Shelton, de uitbundige 21-jarige inwoner van Atlanta, aan verslaggevers na zijn nette overwinning van vier sets op nummer 88 op de ranglijst van Gaston. “Ik geniet van deze sferen. Ik kreeg veel ruzie toen ik op de universiteit zat, maar vandaag was het publiek gewoon luid, aan het zingen en hun landgenoot aan het steunen. Het is iets dat je graag ziet.”
Nog niet zo lang geleden zouden deze woorden uit de mond van een Amerikaanse speler zoiets als ketterij hebben betekend. Maar Shelton is anders dan veel van zijn voorouders. Het DNA is duidelijk Amerikaans: robuust, ongecompliceerd, geworteld in een linkshandige service. Maar Shelton, die woensdag in de tweede ronde tegen voormalig US Open-finalist Kei Nishikori speelt, heeft niet de bekende afkeer van klei, en ook niet van de uitdaging om te opereren in landen die misschien geen zelfpompende tankstations of Sonic-stations hebben. doorritten.
BEKIJK: De beste Roland Garros-wedstrijdtenues | De pauze
Shelton lijkt verliefd te zijn geworden op Europa en zijn gravelbanen, en het continent lijkt ook van hem te houden. Dat lijkt misschien vreemd, aangezien Shelton’s eerste buitenlandse reis begin 2023 plaatsvond, toen een directe toegang tot de Australian Open hem motiveerde om een paspoort te gaan halen. Shelton had tot het voorjaar van 2023 nog nooit een voet op de Europese rode klei gezet.
Terwijl sommige Amerikaanse spelers nog steeds worstelen met klei, lijkt de recente uitbarsting van enthousiasme voor het rode vuil van kwaliteitsspelers als Taylor Fritz, Tommy Paul en Sebi Korda weg te lopen op jongere spelers, waaronder Shelton en 19-jarige spelers. Alex Michelson. Ze beseffen allemaal, en leren in sommige gevallen, dat het geen zin heeft om tegen de klei te vechten, om te verwachten dat deze zich naar jouw wil zal buigen. Het oppervlak en al zijn nuances – samen met de sfeer op de klei-evenementen – zijn er om van te genieten.
Bovendien kan het grote ‘geheim’ van tennis op gravel zijn dat er geen geheim bestaat. Verwijzend naar haar eigen evolutie op rood zand zei Madison Keys, halvefinaliste van Roland Garros uit de VS uit 2018, tijdens de Madrid Masters: “Ik denk dat ik op klei zo lang voortdurend probeerde mijn spel aan te passen aan klei, in plaats van alleen maar te spelen. tennis op klei, weet je, met hier en daar een paar kleine aanpassingen.”
Keys kon met die mentaliteit slagen omdat ze verrassend goed beweegt op klei en de bal echt kan slaan als de langzamere ondergrond haar de tijd geeft om zichzelf op te zetten. Shelton heeft vergelijkbare kenmerken.
“Ik hou van deze momenten... Ik kreeg veel ruzie toen ik op de universiteit zat, maar vandaag was het publiek gewoon luid, aan het zingen en hun landgenoot aan het steunen. Het is iets dat je graag ziet”, zei Shelton.
regels voor badmintondubbels
© 2024 Ian MacNicol
In sommige opzichten kan houding echter zelfs belangrijker zijn dan eigenschappen als het gaat om het kleispel. De resultaten van Shelton op klei zijn solide, zo niet spectaculair. Hij won de titel (zijn eerste op klei), maar dat was op de binnenlandse klei in Houston. Op traditionele rode klei is hij (tot nu toe) 3-3, in vier evenementen. Het klinkt misschien niet zo veel, maar het heeft Shelton niet bepaald in een existentiële crisis gebracht. Hij is betrokken bij het proces.
“Ik speel hier graag op de French Open”, zei Shelton, verwijzend naar de sfeer in zijn wedstrijd met Gaston. “Het is een grote motivator als je de gezangen en het gejuich hoort als je een ongedwongen fout maakt. Maar ik kreeg ook zoveel energie, wat het geweldig maakte.”
Hij voegde eraan toe: 'Soms is het moeilijk als het volkomen stil is als je een goed schot maakt, en ze worden gek elke keer dat je mist, maar hier was het een beetje gelijkmatiger. Het was duidelijk dat hij het thuisvoordeel had, maar ik voelde daarbuiten wat liefde.
Lees verder: Citaat van de dag: Voor Ben Shelton voelde de confrontatie met een Franse speler als 'spelen in de SEC'
Shelton had veel ervaring met het omgaan met uitbundige en zelfs vijandige fans in de twee jaar dat hij doorbracht als University of Florida Gator, waar hij speelde voor een voormalig prof die NCAA-coach werd, zijn vader Bryan Shelton. Fans op collegiale bijeenkomsten spelen ruw, en Shelton had een doelwit op zijn rug. Hij was dus meer dan klaar voor een paar hoorns en drums op Court 13. Het zal hem in de toekomst waarschijnlijk vreselijk stil lijken.
Hoe tennisballen te wassen
'Ik denk dat spelen bij Georgia vergelijkbaar is (met de Court 13-ervaring)', zei Shelton, terugdenkend aan zijn collegiale carrière. “Niet vanwege het lawaai. Gewoon vanwege de hele nare, keuzewoorden die mensen op de tribune tegen je zeggen. Ik zou zeggen dat Georgia, Kentucky en Tennessee waarschijnlijk de drie slechtste voor mij waren.
Voor een kenner van slecht gedrag van fans was Court 13 een fluitje van een cent.
