Geen enkele andere speler in de tennisgeschiedenis, man OF vrouw, heeft hetzelfde Grand Slam-evenement meer dan elf keer gewonnen.
De afgelopen jaren hebben verschillende grootheden aller tijden tijd besteed aan hun professionele tenniscarrière, en we hebben ze een statistisch afscheid gegeven, waarbij we een aantal van hun meest ongelooflijke records hebben afgeteld die misschien wel nooit zullen worden verbroken. Wij hebben het voor gedaan Serena Williams , Roger Federer en meest recent Andy Murray .
En nu is het de beurt aan Rafael Nadal.
De 22-voudig Grand Slam-kampioen en voormalig nummer 1 van de wereld speelt deze week het laatste evenement van zijn carrière, de Davis Cup Finals, en in de vijf dagen daarvoor hebben we je vijf van zijn records gebracht: één per dag – die misschien nooit verbroken wordt.
De afgelopen vier dagen hebben we de zijne besproken 23 carrièreoverwinningen op nummer 1 van de wereld , zijn 912 opeenvolgende weken in de Top 10 van de ATP-ranglijst , hoe hij de jongste man ooit die een Career Golden Slam voltooide en hoe hij is de enige tennisser die ooit meerdere Grand Slam-titels heeft gewonnen in drie verschillende decennia .
Als laatste, een verbluffend niveau van dominantie.
Roland Garros 14 keer gewonnen
Als je aan Rafael Nadal denkt, denk je aan Roland Garros, en er is een reden waarom de twee synoniem zijn: geen enkele tennisser heeft dat ooit gedaan. ooit domineerde een enkel toernooi zoals hij heeft gedaan daar .
Hij heeft in totaal Roland Garros gewonnen 14 keer in 2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2017, 2018, 2019, 2020 en 2022.
Geen andere speler in de tennisgeschiedenis, man of vrouw, heeft zelfs meer dan elf keer hetzelfde Grand Slam-toernooi gewonnen.
DE MEESTE TITELS BIJ ÉÉN MAJOOR (altijd, man of vrouw):
14: Rafael Nadal [Roland Garros]
11: Margaret Court [Australische Open]
10: Novak Djokovic [Australian Open]
9: Martina Navratilova [Wimbledon]
8: Roger Federer [Wimbledon]
8: Helen Wills Moody [Wimbledon]
8: Molla Bjurstedt Mallory [US Open]
waarom is de score bij tennis 15 30 40
Nadal is ook de enige tennisser in de Open Era, man of vrouw, die ELK evenement op tourniveau (niet alleen een Grand Slam-evenement) meer dan twaalf keer heeft gewonnen.
© Corbis via Getty Images
En als je dieper kijkt naar de carrièrecijfers van Nadal bij Roland Garros, wordt de dominantie nog dieper.
De Spanjaard heeft een absoluut belachelijk winst-verliesrecord van 112-4 tijdens het evenement – dat is trouwens een winstpercentage van 97%. Hij boekte 90 van die 112 overwinningen in twee sets.
Hij stelde samen drie 30-plus winning streaks op de terre battue, waar hij tussen 2005 en 2009 zijn eerste 31 wedstrijden op rij won, daarna nog eens 39 wedstrijden op rij tussen 2010 en 2015, en daarna nog eens 35 wedstrijden op rij tussen 2016 en 2021.
Hij kreeg nooit een bagel in de 372 carrièresets die daar werden gespeeld, maar hij liet 24 bagels vallen. Zijn totaalrecord in sets was 335-37. Tussen 2016 en 2018 won hij op een gegeven moment ook 36 sets op rij.
Zijn record in games was 2.196-1.135 (een winstpercentage van 66%).
We zouden dieper en dieper kunnen blijven gaan, maar er is nog een getal dat eruit springt, misschien zelfs meer dan wat dan ook: hij was een feilloze 14-0 in zijn carrière in de finales op Roland Garros, en werd in geen van die finales naar vijf sets geduwd . Hij won er zeven in vier sets, en zeven in twee sets.
Nadal won ook dubbelcijferige titels op drie andere grote gravelevenementen, waarbij hij Barcelona twaalf keer, Monte Carlo elf keer en Rome tien keer veroverde.
© 2005 Getty-afbeeldingen
En er is nog een laatste ding om te overwegen: als de blessures er niet waren geweest, had Nadal vijftien titels kunnen behalen op Roland Garros – of zestien, of meer...
tennis-spinservice
Hij miste Roland Garros in zijn carrière in totaal vier keer en trok zich terug voor het evenement drie keer in 2003 (elleboogblessure), 2004 (enkelblessure) en 2023 (heupblessure) en halverwege het toernooi één keer in 2016, voorafgaand aan zijn wedstrijd in de derde ronde (polsblessure).
Het winnen van de titel in 2003 zou mogelijk zijn geweest, maar het was een gok: hij was pas eerder dat jaar doorgebroken in de Top 100 en hij zou tijdens het toernooi 17 zijn geworden. Maar hij had dat jaar tijdens het aanloopseizoen op het gravel met 2-0 gewonnen van de top 10-spelers en versloeg Albert Costa en Carlos Moya – beiden voormalig kampioenen op de terre battue – in twee sets.
Het winnen van de titel in een van de andere drie jaar zou veel meer binnen handbereik zijn geweest. In 2004 stond hij vóór zijn blessure bijna in de Top 30, en eerder dat jaar had hij al zijn eerste overwinning in zijn carrière behaald op de nummer 1 van de wereld, tegen Federer in Miami. Hij ging naar het evenement van 2016 nadat hij zowel Monte Carlo als Barcelona had gewonnen. En in 2023 was hij titelverdediger.
Maar het 14 keer behalen van de Coupe des Mousquetaires is ongeveer een net zo onbreekbaar record als je in de sport al kunt bedenken, en het is onze nummer 1 inzending voor Rafa’s records die mogelijk nooit gebroken zijn.
