Novak Djokovic ging 2013 binnen als de te kloppen man op de ATP World Tour na twee seizoenen van 70+ overwinningen aan elkaar te hebben geregen en aan het einde van beide seizoenen de nummer 1 van het jaar te zijn geworden. Als hij na zulke enorm succesvolle seizoenen naar motivatie moest zoeken, had hij minstens drie redenen om uit te kijken naar het seizoen 2013:
1. Hij kon een three-peat (3 opeenvolgende titels) doen op de Australian Open die nog nooit iemand had gedaan in de Open Era.
2. Hij kwam zo dicht bij de felbegeerde Career Slam met verbeterde vertoningen jaar na jaar op de French Open. Aangezien Rafa Nadal naar verwachting naar de tour zou komen na een enorme rustperiode, was dit het jaar waar de Serviër naar moest zoeken.
3. Het winnen van Monte Carlo en Cincinnati zou hem naar nog een lijst brengen waar hij alleen zou staan: veroveraar van alle Masters-toernooien die momenteel op tournee zijn.
tennisracket te koop
Hoeveel daarvan heeft Novak eind 2013 kunnen realiseren? Laten we de balans opmaken in dit eindejaarsoverzicht van het seizoen van Novak Djokovic.
Djokovic zette zijn Australian Open-voorbereidingen op een zo ontspannen mogelijke manier in gang, hij had plezier met Ana Ivanovic en worstelde in vriendschappelijke wedstrijden met Tomic en Haas. Maar toen de Open van start ging, was er geen ruimte voor plezier en zijn zoektocht naar een three-peat leek ernstig in gevaar te zijn gebracht tijdens zijn 4R-ontmoeting tegen Stanislas Wawrinka, met de Serviër met een 1-6 2-5 achterstand. Hij kwam terug van de rand van een hartverscheurend verlies om zich te hergroeperen en de Zwitserse dreiging tot rust te brengen in een van de beste wedstrijden van het hele seizoen. Het tennis was van zo'n hoog niveau dat het de wedstrijd bijna omschreef als de slamfinale die op de eerste zondag werd gespeeld. Zijn vieringen na de wedstrijd gaven precies dat aan. Dat was de enige zware test die hij moest doorstaan voordat hij Andy Murray in vier sets temde om zijn 4e Australian Open-titel te claimen en daarmee de 3-turf!
Hij droeg het momentum naar voren door zijn enige Davis Cup QF-ontmoeting en de Dubai-titel te winnen zonder een set te laten vallen. Ondertussen begon zijn aartsrivaal Rafael Nadal elders aan zijn comeback met opeenvolgende titels in Brazilië en Mexico. Ze waren gezaaid om elkaar te ontmoeten in de finale in Indian Wells, wat niet veel gebeurde tot teleurstelling van de fans, aangezien Juan Martin del Potro's knuppelende slag alle energie die Djokovic in zijn tank had in de halve finale van het duo opzuigde. In Miami kreeg hij een schokkende 4R-exit toen hij werd bekogeld door Tommy Haas 2-6 4-6. De twijfels rond de kansen van Djokovic om een stap verder te gaan in de Europese gravelschommel namen toe.
Djokovic reageerde zoals hij de afgelopen twee jaar gewoonlijk heeft gedaan. De langverwachte finale van Rafa-Nole vond plaats in Monte Carlo en Djokovic betaalde het vernederende verlies van vorig jaar toen hij Rafa met 7-6 6-2 passeerde om de verbluffende reeks van 9 opeenvolgende titels van de Mallorcaan in het Prinsdom te doorbreken. De buzz rond Novak's carrière Slam was weer terug! De daaropvolgende maand was echter een anticlimax.
Novak ging naar Madrid en verloor zijn eerste wedstrijd na de triomf in Monte Carlo, in een wedstrijd waarbij veel publiek betrokken was tegen de kampioensspeler. Normaal gesproken wordt hij niet overweldigd door zo'n reactie van het publiek, maar deze keer bleef de backhand van Grigor Dimitrov op koers in de beslissingsfase toen Djokovic zijn eerste nederlaag op gravel leed met 6-7 7-6 3-6. Toen Djokovic in de kwartfinale van de Rome Masters een zware test moest afleggen, haperde hij opnieuw en verloor deze keer van Berdych, opnieuw in 3 sets. Wat stond Roland Garros te wachten? Een wedstrijd in de halve finale tegen de man die hem een jaar geleden de titel had ontzegd.
In een van de meest fluctuerende wedstrijden die Rafa in jaren op Roland Garros had gespeeld, zetten de twee kruisvaarders een show neer die de wedstrijd tot een van de beste van het jaar maakte. Djokovic kwam terug van een set-down en later van twee sets naar één achterstand om het naar een vijfde te brengen. Hij stond op een break en bij 4-3 maakte hij wat een van de duurste fouten in de tennisgeschiedenis zou kunnen zijn, gezien wat er op het spel stond, een smash sloeg en recht op het net crashte en daarbij het punt verloor. Rafa had precies dat nodig om het momentum in zijn voordeel te veranderen, want hij bezorgde Djokovic opnieuw een ondraaglijke nederlaag toen hij de vijfde 9-7 won.
Djokovic ging op een minivakantie om de geesten van Roland Garros tot rust te brengen en het leek goed te hebben gewerkt toen hij naar de halve finale van Wimbledon reed zonder een set te laten vallen. Daar ontmoette hij de zachtaardige Argentijn del Potro en ze kregen een overweldigende strijd, waardoor de baseline knokpartij het enige territorium bereikte dat de speelstijl nog moest veroveren - SW19! Djokovic zegevierde en won met 6-3 in de vijfde, maar de wedstrijd leek zijn tol te hebben geëist van zijn fysieke en mentale zelf, aangezien zijn spel blijkbaar helemaal in de finale afbrokkelde, net zo goed als dat van Murray. Terwijl Andy Murray geschiedenis schreef, begon Djokovic inmiddels zijn wurggreep op de nummer 1-ranglijst te verliezen.
In Canada, waar hij de titelverdediger was, ontmoette hij Rafa in alweer een andere halve finale, maar verloor de spannende ontmoeting omdat hij verrast werd door een ultra-agressieve Rafa, vooral in de beslissende tiebreak! Zijn hoop op een 'Masters-Slam' in Cincinnati na de triomf in Monte Carlo werd de bodem ingeslagen door de dreunende opslagen en grondslagen van een geïnspireerde John Isner in de kwartfinale. Daarna de US Open.
In de halve finale van de US Open was er een vervolg op de Stan-Nole Australian Open match-up toen ze besloten om opnieuw de hele afstand te gaan, maar deze keer kon een krappe Stanislas geen kwaliteitsgevecht leveren in de vijfde, overgave naar Nole 6-4. De rivaliteit die nu een gegeven begon te worden bij elk groot evenement, zou opnieuw gebeuren: Rafa vs Nole. Rafa pakte de eerste set; Nova, de tweede. Toen Novak eruitzag alsof hij op het punt stond de derde te pakken, waardoor Rafa hijgend, puffend en zelfs viel, kwam Nadal terug zoals alleen hij kan om de set te winnen en voordat een verwarde Djokovic in de vierde set kon knipperen, was de wedstrijd voorbij!
Twee laatste verliezen, een verlies in de halve finale en een overwinning vatten Novak's 2013 Slam-record samen. Dat had hij graag beter gescript! Maar liep hij vast na die gemiste kansen? Niet echt.
Zijn reactie na de US Open na het verliezen van de nummer 1-ranglijst aan Rafa in Peking, kan bij gebrek aan een beter woord als 'inspirerend' worden beschouwd. Hij won 24 opeenvolgende wedstrijden om het seizoen af te sluiten (met titels in Peking, Shanghai Masters, Paris Masters, Davis Cup SF en finale-overwinningen en een derde World Tour Finals-titel aan het einde van het jaar), en won twee in twee tegen Rafa om toe te voegen kruid aan de rivaliteit. Na het soort jaar dat Rafa had gehad, zegt het feit dat Djokovic in staat was om de strijd om de eindrangschikking van het jaar naar de laatste week te brengen boekdelen over hoe geweldig een seizoen ook hij had gehad. Hij sloot weer een seizoen af met 70+ overwinningen en eindigde met 74-9!
Hier is een blik op hoe Djokovic herstelde van een reeks inzinkingen halverwege het seizoen.
Djokovic 2013 samenvatting
Hij sloot het jaar af zoals hij het begon. Er is geen reden om niet te geloven waarom hij daar niet kan blijven als hij 2014 begint - op zoek naar een 4-turf. Ajde Nole, veel succes!
