Er is een reden achter de ongebreidelde intensiteit van Victoria Azarenka's houding op het veld
Tennisspelers zijn rijk, beroemd en fantastisch. Ze zouden geen onzekerheden of diepgewortelde angsten moeten hebben, toch?
Slechts een paar momenten van interactie met de pro's kunnen ons vertellen hoe ver verwijderd van de waarheid die verklaring is. Een tennisster, of een supersuccesvolle professional uit welk ander veld dan ook, kan net zo eenzaam en kwetsbaar zijn als de zwaksten van ons - zo niet meer.
Ze staan altijd in de schijnwerpers, worden altijd onder de loep genomen, worden altijd beoordeeld - dit ondanks het feit dat ze zelf een miljoen persoonlijke problemen hebben, die ze moeilijk onder de duim kunnen houden. En onthoud, sommige van de topsterren zijn net uit hun tienerjaren.
witte converse tennisschoenen
Zelfs de persconferentieruimte op de Australian Open is zo ontworpen dat het elke speler kan intimideren die niet gewend is aan de aandacht. Het spelersplatform bevindt zich voor in de kamer, in het midden, terwijl de mediamensen rondom dat platform op verhoogde stoelen zitten, net als in een amfitheater. Alle ogen zijn te allen tijde op de speler gericht en er is geen ontsnapping mogelijk.
Het is één ding om op een veld te schieten met toeschouwers om je heen. Maar het is een heel ander balspel om omringd te zijn door een leger nieuwsgierige journalisten die op je neerkijken en je onderwerpen aan een spervuur van vragen die zijn ontworpen om elk detail uit je innerlijke geest los te wrikken. Hoe knap je niet en krijg je een melt-down, vooral als je de kamer binnenkomt na een verlies?
De pro's bewaren altijd hun kalmte en beantwoorden elke vraag die van hen wordt gesteld met een strak gezicht, iets waar ze lang niet genoeg krediet voor krijgen. En Victoria Azarenka was vandaag zeer beminnelijk en welsprekend in haar pers, maar met elke vraag die ze beantwoordde, maakte ze ons een beetje bewuster van hoe moeilijk haar leven werkelijk is.
Ze begon met het benadrukken van het belang van uitvoering en blokkeerde alle andere afleidingen - de breuklijnen, de resultaten van de concurrenten, haar eigen prestaties uit het verleden. Ze vertelde over hard werken aan het psychologische aspect van het spel en over het kijken naar documentaires over het leven van JJ Watt en Kobe Bryant om mentaal sterker te worden.
Ze sprak ook over druk, en toen viel de hele zaal even stil, nadenkend over de ontnuchterende gedachte aan wat er echt nodig is om een tennisprofessional te worden.
grote tennisschoenen
Het moment kwam dat een verslaggever zei: 'Je hebt gezegd dat de druk die je voelde toen je jonger was in Wit-Rusland meer was dan (die van) het spelen in een Grand Slam. Kun je daar wat meer inzicht in geven? Hoe voelde die druk, hoe zag die eruit – specifieke voorbeelden?
Nou, de eerste druk is dat als je een of ander toernooi niet wint, je absoluut geen kans hebt om naar een ander toernooi te gaan. Als je niet de beste bent, word je helemaal niet gesponsord. Dat was best heftig, antwoordde Azarenka.
Dat zelf zette de emoties aan het rollen bij iedereen die luisterde. Wat voor soort carrière maakt het noodzakelijk om de? het beste voor jou om enige vorm van beloning te verdienen? Kunnen we ons voorstellen dat we niet zouden afstuderen als we er niet in slaagden de... beste student in onze klas? Hoe zou een wereld waar alleen de beste werknemer wordt betaald, een wereld zijn die heel blijft?
Maar Azarenka was nog niet klaar. Ik herinner me dit op een dag, het komt elke keer bij me terug. Ik was negen weken op reis en weet je, bij de junioren speel je een of twee wedstrijden per dag, en je moet op een bepaalde tijd spelen. Als je de lunch overslaat, mag je niet eten. Ik had geen geld, ik kon niet eten. Dus dat was druk, weet je, om te overleven. Dat was overleven.
Dus de druk op dit moment is om naar buiten te gaan en een grote tegenstander onder ogen te zien? Dat is goed. Maar als je honger hebt en je moet gaan spelen en je hebt helemaal niets, Dat is grote druk.
hoe u de maat van een tennisracket kiest
Ik moet bekennen dat ik even stomverbaasd was toen ik Azarenka die woorden hoorde zeggen. Ze moest eigenlijk honger lijden omdat ze geen geld had om lunch te kopen? En dat allemaal omdat ze het te druk had met het spelen van een tenniswedstrijd, wat ze trouwens... had om te winnen om enige hoop te hebben om het volgende toernooi te spelen?
Opeens was het allemaal logisch. De zenuwslopende intensiteit die Azarenka tentoonspreidt op het veld, de nooit-zeggen-die-houding, de tranen van neerslachtigheid als ze verliest - voor haar is tennis leven en winnen betekent overleven. Al het andere is secundair, en alles wat minder is dan een trofee is een verpletterende teleurstelling.
En toch maken we het haar moeilijk om met Redfoo te daten en te hard te grommen op het veld. Hoe verhoudt zich dat tot wat ze heeft doorstaan, en wat ze nog steeds doormaakt, door ervoor te kiezen een tennisprof te worden?
bekijk het spel Oregon Ducks live online, gratis
Azarenka is natuurlijk niet de enige speler met bagage. De vroege levensstrijd van Ana Ivanovic en Novak Djokovic zijn goed gedocumenteerd , evenals de moeilijke tijden van Venus en Serena Williams. Al deze spelers hebben bergen verzet om te komen waar ze nu zijn, en toch raken we aan het eind van de dag boos als ze weigeren een vraag te beantwoorden of als ze wat minder beleefd met een official praten.
Zelfs voor spelers die niet te maken hebben gehad met het ongeluk van armoede of onrecht, is het leven als prof geen roos. Het is een harde en veeleisende wereld daarbuiten, en elke misstap kan ertoe leiden dat iemand anders jouw plaats inneemt. En dan te bedenken dat ze dit vanaf hun tienerjaren allemaal goed aanpakken.
Toen ik later naar een rechtbank liep waar Nick Kyrgios aan het spelen was (en zoals gewoonlijk een driftbui uitdeelde), hoorde ik een toeschouwer tegen zijn vriend zeggen: Kyrgios moet echt stoppen met deze onzin. Hij wordt een kind. Zijn vriend antwoordde snel, maar hij IS een kind; hij is pas 20! Was JIJ de braafste en meest professionele persoon ter wereld toen je 20 was?
Ik keur geen enkele van Kyrgios goed' misdrijven in het verleden , maar het is moeilijk om de wijsheid in die opmerking niet te zien. Het is eenzaam en moeilijk daarbuiten in de professionele tenniswereld, en Azarenka bijvoorbeeld is een aanwinst voor de sport met haar niet aflatende professionaliteit en onsterfelijke passie.
Als tennis het leven is, dan is Victoria Azarenka de meest bewonderenswaardige overlevende.
