De grote jaarlijkse reset van tennis vindt plaats in Melbourne, en in zekere zin zouden de spelers van het spel dankbaar moeten zijn dat het veelbesproken laagseizoen van de sport zo vluchtig is.
Tennis Australia is trots op zijn vlaggenschiptoernooi, de Australian Open, en opgetogen over de manier waarop het vaak ‘The Happy Slam’ wordt genoemd. Maar voor elitespelers die aan een nieuw jaar beginnen en veel te beschermen hebben op het gebied van reputatie en ranking, kwalificeert het evenement zich ook als The Scary Slam.
peesontsteking elleboog wrap
'Veel spelers hebben wedstrijden en toernooien gespeeld vóór Australië (het toernooi), en ze bereiden zich er redelijk goed op voor', vertelde Carlos Alcaraz vorige maand tijdens een rit door New York. “Voor mij is dat het meest uitdagende aan Australië.”
De grote jaarlijkse reset van tennis vindt plaats op de Australian Open, en in zekere zin zouden de spelers van het spel, waaronder Alcaraz, Aryna Sabalenka, Jannik Sinner en Iga Swiatek, hun gelukkige sterren moeten bedanken voor het veelbesproken ‘off-season’ (grofweg per maand) is zo vluchtig. Het psychologische kapitaal dat een speler heeft verzameld, smelt snel weg naarmate een pauze langer wordt.
Zelfs met een korte pauze krijgen spelers van het tweede en derde niveau grote ideeën, vooral als ze vorig jaar solide resultaten in het late seizoen hebben behaald (toen de elites op stoom liepen) en zich inzetten om hard te werken tijdens de pauze.
'Iedereen doet een heel solide en behoorlijk goed voorseizoen', voegde Alcaraz eraan toe. 'Het voelt alsof alle mensen zijn kaarten op tafel gaan laten zien, hoe hard ze voor Australië hebben gewerkt en echt goede resultaten willen behalen.'
De Australian Open is het enige Grand Slam-toernooi dat Carlos Alcaraz nog moet winnen, en hij is nog nooit verder gekomen dan de kwartfinale.
Hoe koop je een tennisracket voor beginners?
© Getty-afbeeldingen
Met andere woorden, alle weddenschappen zijn uitgeschakeld. De organisatoren moeten elke dag een luchtalarm laten afgaan.
De sleutelwoorden voor de Australian Open zijn momentum (het in stand houden voor de haves, het genereren voor de have-nots), voorbereiding (het is absoluut noodzakelijk om van start te gaan), geschiktheid (de hitte Down Under is een belangrijke factor), en druk (in al zijn nare uitingen). In Melbourne kun je een klap krijgen, zoals veel van de resultaten van vorig jaar hebben aangetoond:
- Twaalf dameszaden werden uitgeschakeld in de eerste ronde, en nog eens acht in de tweede. Topzaad Swiatek verloor een ronde later.
- Aan de herenkant verloren negen zaden vóór de derde ronde, en vijf van de Top 16 zaden bereikten de vierde ronde niet.
Titelverdediger Sinner sloot 2024 af met een winning streak van 14 wedstrijden (hij won ook 29 van zijn laatste 30 wedstrijden), en hij won ongelooflijk zijn laatste 26 sets . De AO zal het eerste toernooi op zijn danskaart zijn, maar het is onwaarschijnlijk dat hij in de problemen zal komen, omdat vorig jaar de kou ingaan zijn plan was. Dat pakte redelijk goed uit, net zoals dat het geval was voor tienvoudig kampioen Novak Djokovic en een paar andere titanen. De aanpak werkt – totdat dat misschien niet het geval is.
Djokovic is nu 37 en hij heeft één voet in en één voet uit de wedstrijd gehad sinds hij Olympisch goud won. Hij zal geen grote foutenmarge hebben als hij gezonde en nieuwe rivalen ontmoet die graag 2025 tegemoet willen gaan – zoals blijkt uit zijn verlies tegen Reilly Opelka in Brisbane een paar dagen geleden.
Het voelt alsof alle mensen zijn kaarten op tafel gaan laten zien, hoe hard ze voor Australië hebben gewerkt en echt goede resultaten willen behalen. Carlos Alcaraz
De elitespelers die eind vorig jaar zonder stoom kwamen te zitten, zitten in een soortgelijk schuitje, met goede reden om zich zorgen te maken, zo niet regelrechte angst. Tot die groep bij de mannen behoren Alcaraz, die nog verder moet komen dan de AO-kwartfinales, en drievoudig AO-runner-up Daniil Medvedev.
Aan de WTA-kant was nummer 1 Sabalenka eind 2024 bijna net zo indrukwekkend als Sinner, en het spel van Coco Gauff kwam tot leven na de US Open. Beide vrouwen zijn dit jaar uit de poort geëxplodeerd, waarbij Sabalenka Brisbane won en Gauff (samen met Taylor Fritz) de winnende US United Cup-ploeg verankerde. In tegenstelling tot Sinner en Alcaraz waren de vrouwen van mening dat het beter was om na de lange pauze onder vuur te worden genomen dan hun kruit droog te houden voor het hoofdevenement. Het is een binaire keuze waar sommige spelers moeite mee hebben.
Half november erkende Alexander Zverev, nog steeds Slamless maar nr. 2 op de ranglijst, dat hij tijdens de ATP Finals in de schaduw stond en vooruitkeek naar 2025 door extra oefentijd in te zetten. Hij koos er uiteindelijk voor om United Cup te spelen in plaats van tourevenementen (hij won twee enkelspelwedstrijden voor Duitsland), omdat hij erop uit was niet belaagd te worden door een fitte speler die zijn nieuwe jaar met een knaller wilde beginnen.
badminton op voorhand serveren
Daar komt hij voor 🏆 in Melbourne. 👀
— Tenniskanaal (@TennisChannel) 5 december 2024
Carlos Alcaraz en Ben Shelton delen hun doelen voor 2025. #DeTuinCup pic.twitter.com/cb7v5f97Iu
Ben Shelton, de opkomende Amerikaanse ster, leert hoe moeilijk het kan zijn om een goede aanpak voor de eerste major van het jaar te bedenken. De 22-jarige brak zijn Grand Slam-doorbraak in Melbourne en bereikte de kwartfinales in 2023. Vorig jaar werd hij in een van die overstuur-niet-overstuur in de derde ronde ontslagen door de sluwe Fransman Adrian Mannarino. Wedstrijdsterkte is een probleem dat hem bezighoudt.
“Het is interessant. Aan het eind van het jaar zijn er bepaalde jongens die in perfecte vorm zijn, ze zijn wedstrijdsterk', vertelde Shelton me in december. “Misschien zijn ze eerder geblesseerd geraakt, dus hebben ze wat pauzes gehad en komen ze binnen en spelen ze de lichten uit. Misschien hebben ze net de tourfinale gewonnen, geweldige wedstrijden gespeeld op de Davis Cup, naar die tentoonstellingen gegaan en veel goede wedstrijden gespeeld. Zij zijn degenen die zich goed voelen, terwijl de andere jongens zeggen: ‘Oh, ik heb zes weken vrij gehad. Ik ben momenteel niet echt match-stoer.’”
Is die [situatie] iets dat angstwekkend is, of lijkt het meer op. . . opportunistisch? Ben Shelton
Jong en stevig speelde Shelton tot laat in het jaar. Hij hecht veel waarde aan wedstrijdsterkte, vandaar zijn belofte om deze week terug te keren naar Auckland, waar hij vorig jaar de halve finale haalde. Hij is de beste reekshoofd, maar de getalenteerde tiener Jakub Mensik wacht op hem.
Shelton en Opelka lagen op ramkoers om elkaar in de derde ronde te ontmoeten voordat laatstgenoemde zich terugtrok. Opelka, een mede-topper en landgenoot, nummer 171 op de ranglijst – nog steeds terugkerend van een lange blessurepauze en gestopt in de finale van Brisbane – verloor zijn laatste zes ATP Tour-wedstrijden eind 2024. Opelka zou in Melbourne moeten spelen. een ongeplaatste, dreigende X-factor - het soort man dat vooral gevaarlijk is in de eerste week van de eerste major van het jaar.
Erkennend dat (bijna) iedereen gezond, enthousiast en zelfverzekerd naar Melbourne Park komt, stelde Shelton de vraag: “Is die [situatie] iets dat angst opwekt, of lijkt het er meer op. . . opportunistisch?”
Elke speler in de AO-trekking zal die vraag te zijner tijd onder ogen moeten zien en beantwoorden. Voor sommigen zal het de Happy Slam zijn, maar voor anderen zal het een enge zijn.
hoe je een tennisbal een draai geeft
