Rod Laver
Australië is altijd gezegend geweest met heel veel tennistalent. uit het begin van de 20e eeuw zelf. Het is dan ook geen verrassing dat de Australian Open, voorheen de Australasian Open, een grote rol heeft gespeeld in de opvoeding van de beste tennissers.
Australische tennissers domineren de Australian Open sinds de oprichting. Australische mannen en vrouwen leiden alle landen met respectievelijk 50 en 43 overwinningen tijdens het evenement.
Australische mannen hebben 11 Franse Open-titels gewonnen en de vrouwen hebben er 8 gewonnen op Roland Garros. Ook op Wimbledon is het verhaal grotendeels hetzelfde, met Australische mannen die samen 21 titels behaalden - om als derde te eindigen van alle landen - en vrouwen die samen vijf titels behaalden. Australische mannen en vrouwen staan op de tweede plaats in US Open-titels per land, met respectievelijk 18 en 6 trofeeën - alleen achter gastland USA.
Australië was samen met Groot-Brittannië en de Verenigde Staten van Amerika de drie meest succesvolle landen in Grand Slams.
Hier nemen we een snelle herinnering om te kijken naar de 10 grootste Grand Slam-kampioenen van Australië en de beste Australische tennissers aller tijden:
#10 Lleyton Hewitt
Lleyton Hewitt poseert met zijn gezin na het winnen van de Newcombe-medaille
Aussie Lleyton Hewitt, bijgenaamd 'Rusty', was een meedogenloze baseline hitter die het meest bekend is om zijn vijf-set duels en opmerkelijke come-from-behind overwinningen. Hewitt, die op 15-jarige leeftijd zijn Grand Slam-debuut maakte op de Australian Open van 1997, werd in november 2001 de jongste nummer 1 van de ATP Tour ooit.
Hewitt, de laatste Australiër die een Grand Slam-titel won, was de lieveling van het Aussie-publiek elke keer dat hij het veld betrad. Er zou gezangen zijn van 'Rusty!' en 'Laten we Roestig gaan!' weergalmde in alle arena's in het land toen Hewitt speelde.
Er werd veel verwacht van de jongste speler ooit die naar de top van de ATP-ranglijst zou stijgen, en hij stelde zeker niet teleur. Hewitt won de US Open in 2001 op slechts 20-jarige leeftijd en werd de eerste Australiër sinds Pat Cash die Wimbledon won toen hij dat deed in 2002.
Hewitt heeft Australië bij vele gelegenheden trots gemaakt, onder meer door het land twee keer te helpen de Davis Cup te winnen - in 1999 en 2003.
#9 Neale Fraser
Neale Fraser presenteert de Hopman Cup 2018 aan Roger Federer en Belinda Bencic
Neale Fraser was een opmerkelijke atleet die beroemd was om zijn enorme forehand en krachtige linkshandige opslag. Als Wimbledon-kampioen en tweevoudig US Open-winnaar, had hij de pech om de Australian Open niet te winnen en eindigde hij als tweede in drie finales. Tegen Rod Laver in 1960 had hij een matchpoint, maar verloor in de vijfde set met 8-6.
In 1959 en 1960 domineerde Fraser de US Open en won in beide jaren de enkel-, dubbel- en gemengde titels.
Hij was een toegewijd Davis Cup-speler en had een winst-verliesrecord van 18-3, en zijn toewijding aan het toernooi bleef 24 jaar als aanvoerder. Fraser hielp Australische teams aan de overwinning in 1973, 1977, 1983 en 1986.
In 2008 ontving hij de hoogste onderscheiding van de ITF - de Philippe Chatrier-prijs - voor uitstekende prestaties in tennis. Daarvoor werd hij in 1984 opgenomen in de International Tennis Hall of Fame.
#8 Norman Brookes
2018 Australian Open-kampioen Roger Federer met de Norman Brookes Challenge Cup in zijn hand
Sir Norman Brookes, of The Wizard zoals hij liefkozend werd genoemd, was de eerste internationale speler die de prestigieuze Wimbledon-kampioenschappen in 1907 won. Brookes' stijl, een mix van solide grondslagen gecombineerd met uitstekende porties, dreef hem naar grote hoogten.
Brookes won de Australian Open in 1911 en drie jaar later won hij zowel de enkel- als de dubbeltitel op Wimbledon. Dat was de eerste keer dat hij terugkeerde naar Londen sinds zijn eerste overwinning op SW19 zeven jaar eerder.
Hij heeft ook het record als oudste dubbelkampioen op de Australian Open - een prestatie die hij in 1924 op 47-jarige leeftijd behaalde.
Na zijn pensionering werd Brookes een efficiënte tennisbeheerder en was hij voorzitter van de Lawn Tennis Association of Australia van 1926 tot 1955. De trofee voor het enkelspel voor heren op de Australian Open, de Norman Brookes Challenge Cup, is naar hem vernoemd.
#7 Ashley Cooper
Ashley Cooper op de Australian Open 2018
Ashley Cooper's spel was een uitstekend voorbeeld van aanvallen vanaf de basislijn in combinatie met behendige netvaardigheden. In 1958 won hij alle Grand Slams, behalve de Franse Open; op dat moment was hij pas de zesde man in de geschiedenis die drie of meer Grand Slams won in één kalenderjaar.
Cooper won opeenvolgende Australian Open-titels in 1957 en 1958 en maakte in beide jaren deel uit van het Australische Davis Cup-team. In 1957 versloegen de Australiërs de Verenigde Staten met 3-2, maar in 1958 was het resultaat het tegenovergestelde: de Amerikanen wonnen met 3-2 van de Australiërs.
Cooper werd in 2007 geridderd voor zijn verdiensten voor tennis. Hij werd in 1987 opgenomen in de Australian Tennis Hall of Fame. Later werd hij opgenomen in de International Tennis Hall of Fame - in 1991.
Afgezien van het enkelspel, speelden Coopers volleyvaardigheden een cruciale rol bij het slagen in het dubbelspel; hij won vier Grand Slam-titels in het dubbelspel.
#6 Frank Sedgman
Frank Sedgman op de Australian Open 2018
Frank Sedgman won in slechts vijf jaar tijd maar liefst 22 Grand Slam-titels in verschillende categorieën. Van de 24 Grand Slams die in 1951 en 1952 in verschillende categorieën werden gespeeld, won Sedgman er 16, waaronder een Grand Slam voor het kalenderjaar in 1951.
Sedgman had razendsnelle reflexen en een atletische bouw. Zijn netto spel was op dat moment ongeëvenaard. Sedgman, een sterk voorbeeld van het serve-and-volley-spel, was de eerste Wimbledon-kampioen van Australië na de Tweede Wereldoorlog en luidde het gouden tijdperk van het Australische tennis in.
Zijn eerste Davis Cup-optreden kwam in 1949 en hij nam Australië mee naar de finale, waar ze met 4-1 van de VS verloren. Volgend jaar namen Sedgman en zijn team zoete wraak en wonnen ze de Cup met 4-1 op Amerikaanse bodem.
Sedgman hielp Australië om de Davis Cup te behouden in 1951 en 1952, en sloot zijn Davis Cup-carrière af met een 25-3 record.
#5 Evonne Goolagong Cawley
Evonne Goolagong Cawley op de Australian Open 2018
Evonne Goolangong Cawley stond negen jaar in de top 10 en steeg in 1976 een week lang naar de top van de ranglijst. Ze won vier Australian Open-singles tussen 1974 en 1977, maar niet in opeenvolgende kampioenschappen, omdat ze de januari 1977 miste. Open en won het evenement van december 1977.
In de volksmond Gong genoemd, ging ze halverwege de jaren tachtig met pensioen met zeven Grand Slam-titels uit 18 finales (5e hoogste aller tijden), en in totaal 13 grote titels. Haar charme, etherische aanraking en bliksemsnelheid rond het veld maakten haar zo'n succesvolle en krachtige speler.
De US Open was de enige major die de aanbeden Aussie ontweek; ze verloor vier opeenvolgende finales in New York tussen 1973 en 1976. Ze won echter wel Wimbledon als moeder in 1980, pas de tweede vrouw die dat deed na landgenote Margaret Court.
In totaal won Goolagong 68 WTA-titels (6e hoogste aller tijden).
#4 Ken Rosewall
Ken Rosewall bij Davis Cup
tenniselleboogoefening om te vermijden
Voorafgaand aan de komst van het Open Era in 1968, speelden veel professionele spelers in Pro-Tour of Pro-Slam-toernooien om prijzengeld te verdienen, aangezien de Grand Slams professionals verbood deel te nemen aan hun evenementen. In dit verband is het opmerkelijk te vermelden dat de Australiër Ken Rosewall een recordaantal van 15 Pro-Slam-titels won.
Zijn totaal aantal Grand Slams en Pro-Slams is 23, waarmee hij een ruime voorsprong heeft op alle andere spelers. Rosewall was een seriële Grand Slam-winnaar, met 8 Singles en 9 Doubles trofeeën.
Hij won de Australian Open 4 keer en zijn laatste overwinning op de Australian Open kwam in 1972 op 37-jarige leeftijd, 62 d, wat hem de oudste speler in het Open Era maakte die een van de 4 Grand Slam-titels won.
Interessant is dat Ken Rosewall zowel de jongste als de oudste winnaar is van de Australian Open - een uniek record dat waarschijnlijk nooit zal worden verslagen.
#3 Roy Emerson
Roy Emerson met de Wimbledon-trofee
Queenslander Roy Emerson was samen met landgenoot Rod Laver een prominente tennisfiguur in de jaren zestig. Emerson is de enige man die alle vier de Grand Slam-titels in zowel enkel- als dubbelspel heeft gewonnen. De goed serverende Aussie heeft het record van 6 Australische triomfen samen met Novak Djokovic en Roger Federer.
Emerson heeft ook het record voor het winnen van 10 opeenvolgende overwinningen in de finales van Grand Slam-toernooien waarin hij verscheen. Zijn totaal omvat - 6 overwinningen van de Australian Open (1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967), 2 Franse Open-titels (1963,1967), 2 Wimbledon-trofeeën (1964, 1965) en 2 overwinningen van de US Open (1961,1964). ).
Emerson, een prominent figuur in het gouden tennistijdperk van Australië, maakte deel uit van acht Davis Cup-winnende teams en had een winst-verliesrecord van 34-4 in het toernooi. In 1982 werd hij opgenomen in de International Tennis Hall of Fame.
De Emerson Trophy, uitgereikt aan de kampioen op de Brisbane International, is naar hem vernoemd.
#2 Rod Laver
Rod Laver met Roger Federer op de Laver Cup 2018
Een andere tennislegende wiens naam voortdurend wordt genoemd in het 'GOAT'-debat is Rod Laver. Laver is de enige speler die zowel een stadion als een tennistoernooi naar hem vernoemd heeft. Hij heeft de Calendar year Slam twee keer gewonnen (in het jaar 1962 en 1969), een record dat waarschijnlijk nooit zal worden verbroken.
Laver's totaal van 11 Grand Slams omvat 3 Australian Open-overwinningen (1960, 1962, 1969), 2 French Open-titels (1962, 1969), 4 Wimbledon-kampioenschappen (1961, 1962, 1968, 1969) en 2 US Open-overwinningen (1962,1969 ).
Laver verdiende de bijnaam 'Rocket' van de Australische coachinglegende Harry Hopman. Hij was de eerste speler in de tennisgeschiedenis die $ 1 miljoen aan prijzengeld binnenhaalde. Hij maakte ook deel uit van 5 Davis Cup winnende teams.
Laver werd in 1993 opgenomen in de Australian Tennis Hall of Fame en in 1981 in de International Tennis Hall of Fame.
#1 Margaret Court
Margaret Court Smith bij de lancering van haar autobiografie op de Australian Open 2017
Margaret Court is de eerste speler in het open tijdperk die een Career Slam heeft voltooid door alle vier de Grand Slam-titels te winnen. Ze is ook de enige vrouw die de Mixed Doubles Calendar Slam heeft gewonnen; ze bereikte dit niet één maar twee keer, in 1963 en 1965.
Haar gecombineerde totaal van 24 Grand Slam Singles-titels, 19 Women's Doubles en 21 Mixed Doubles-titels is ongeëvenaard. Haar record van 24 Grand Slam Singles-titels staat nog steeds.
Ze won de Australian Open 11 keer een record en won ook meer titels in het gemengd dubbel dan enige andere vrouw - actief of gepensioneerd. Court won ook een Calendar Slam in het enkelspel in het jaar 1970.
Court is een van de drie spelers in de tennisgeschiedenis die 'The Grand Slam Box Set' hebben gewonnen, samen met Doris Hart en Martina Navratilova. 'The Box Set' bestaat uit het winnen van elk Grand Slam-toernooi in de categorieën singles, doubles en mixed doubles
