Een van de iconische spelersframes aller tijden wordt opnieuw uitgegeven voor een update in beperkte oplage.
Prijs: $ 269 ( Koop nu bij TennisShop.com )
Hoofdgrootte: 93 vierkante inch.
Lengte: 27 inch.
Gewicht: 12,2 oz.
Saldo: 7 ptn. HL
Zwenkgewicht: 320
RA-beoordeling: 59
Balkbreedte: 19,5 mm
Snarenpatroon: 18x20
Wat is er nieuw
Bijna niets. Hetzelfde middelgrote clubhoofd, statisch gewicht, dunne straal, dicht snarenpatroon en zachte flex. Head heeft een aantal subtiele aanpassingen aan de lay-out aangebracht om de Prestige Classic 2.0 wat extra vuurkracht en stabiliteit te geven. Maar de speelbaarheid is een dode letter voor het originele icoon.
Wat werkt
Als je in de jaren tachtig en negentig tennis hebt gespeeld, is de kans groot dat je de Prestige Classic 600 bent tegengekomen. Samen met rackets als de Wilson Pro Staff en Prince Graphite was het een vaste waarde van tenniskampen tot Grand Slam-kampioenen. Naarmate het spel echter verschoof naar meer tempo en spin, raakte de nadruk van het frame op verhoogde precisie en gevoel uit de mode.
Blaast deze heruitgave de klassieker aller tijden nieuw leven in?
Nou, dat hangt waarschijnlijk af van je tennisambities. Als je gewend bent aan de krachtigere en gebruiksvriendelijkere huidige modellen, is deze aantoonbaar nog steeds te veeleisend en meedogenloos voor serieuze concurrentie. Als je echter gewoon een zuivere, herhaalbare bal wilt slaan en waarde hecht aan comfort, controle en een verleidelijk boterachtig gevoel, dan is dit frame de goede plek. Vooral als je een voorliefde hebt voor de golden oldies.
tennisbal voor schoudertherapie
Om te beginnen is het een blikvanger. De combinatie van diep kastanjebruine kleuren en glanzend fineer is gewoon tijdloos. De standaard lederen grip is de finishing touch die ontbreekt in bijna alle moderne frames.
Maar niet alleen een mooi gezicht, het brengt ook talent naar het veld. Wanneer de slagen precies op het juiste moment zijn, waarbij het lichaamsgewicht via de slag wordt overgebracht, hebben de schoten voldoende stick en is de respons uitstekend. Hoewel ik geen directe vergelijking met zijn voorganger kon maken, lijkt deze versie minder koplampen te hebben. Dit geeft het frame iets meer stabiliteit en energieteruggave bij contact, voor een boost in kracht.
Hoofd Prestige Klassiek 2.0
Toch is dit een precisie-instrument waarvan het tempo voornamelijk wordt bepaald door de mechanica van de gebruiker. Ook al heeft het een substantieel statisch gewicht, de combinatie van een compact blad en een dunne straal zorgt voor een indrukwekkende racketbladsnelheid. In combinatie met de massa is het in staat aanstoot te geven als de kansen zich voordoen. Ik vind serveren met de Prestige zo'n kans, wanneer ik echt achter de bal aan kan gaan en kan profiteren van de uitzonderlijke richtingscontrole van het racket.
De mogelijkheid om het racket door contact te slaan, helpt ook om spin aan de slagen toe te voegen, wat niet vanzelfsprekend is door het 18x20 snarenpatroon. Het zal nooit een schrik worden op het gebied van topspin, maar het kan genoeg opleveren voor de veiligheid bij grondslagen, maar ook om gebruik te maken van kickservices, lobs en korte hoeken. Aan de andere kant, als je graag slice-backhands slaat, snijdt dit ding als een katana. De bal zoemt net over het net, slipt en veroorzaakt problemen.
Degenen die het nodig hebben, kunnen experimenteren met snaarspanning en compositie helpen om extra kracht en spin uit te wringen. Mijn exemplaar werd bespannen met Head Hawk Power 17g, wat waarschijnlijk ongeveer net zo stevig en ondermaats is als ik met dit frame zou doen. Ik denk dat een dunner, gevormd poly-snared laag een waardevolle optie zou zijn om meer werk aan de bal te krijgen. Ik heb het geprobeerd met een zachter multifilament, en hoewel het een grotere uitdaging was om spin te produceren, was diepte gemakkelijker te bereiken en was het gevoel uitstekend.
Een onverwacht positief punt dat ik ontdekte, is dat het racket een handig hulpmiddel kan zijn bij het opwarmen tijdens het oefenen of een paar rondes op de ballenmachine. Het veeleisende karakter dwingt je om qua techniek net even scherper en verfijnder te zijn. Hij tolereert geen lui voetenwerk of laat contact. Net als een honkbalspeler die met een zwaardere knuppel zwaait in de cirkel op het dek, schakel ik dan over naar mijn wedstrijdracket en de bal lijkt gewoon een beetje groter en heeft een wat zuiverder impact.
Dit geldt vooral voor volleys. Misschien was het het tijdperk waarin het racket werd ontworpen, maar het voelt echt als een verlengstuk van de arm aan het net. Of je nu hard geraakte passes met interesse blokkeert, of de bal op de snaren vangt om iets delicaters net over het net te gooien, de aanraking, het gevoel en de controle zijn allemaal eersteklas.
De originele Prestige Classic was meer dan 30 jaar geleden een populair en gerespecteerd frame.
Wat moet werken
Zoals hierboven vermeld, met een clubhoofd van 93 vierkante inch, een snarenpatroon van 18x20 en een straal van 19,5 mm hoeven alleen ervaren spelers zich aan te melden. Zelfs met subtiele aanpassingen is er gewoon niet veel ruimte voor fouten. Het verlagen van de snaarspanning kan helpen om meer kracht eruit te persen, maar het is een hellend vlak als je te laag gaat op een racket dat zo flexibel is als dit. Als je buiten de goede plek bent, die niet uitgebreid is, sterft de bal feitelijk.
In die zin is het zeker niet voor spelers die de voorkeur geven aan een stevige, scherpere reactie. De massa geeft hem ruggengraat, maar hij is zacht en heeft een gedempte feedback. Wat voor sommigen boterachtig is, kan voor anderen papperig aanvoelen.
Tenslotte is de handgreep aan de korte kant. Toen de Prestige Classic debuteerde, kwamen backhands met één hand veel vaker voor, waardoor er minder grip nodig was. Ik heb handen met twee handen en bovengemiddelde afmetingen, dus als ik dubbelde, voelde ik vaak met mijn duim en wijsvinger de plastic behuizing boven de greep. Geen groot nadeel, maar een beetje meer dekking zou de voorkeur hebben.
Kortom
De Prestige Classic 2.0 is net zo niche als rackets tegenwoordig. Maar als je de voorkeur geeft aan de prestaties van ouderwetse spelersframes, of ze zelfs gewoon wilt verzamelen, is dit de perfecte trip down memory lane.
