Holger Rune (Image Credit: Jim Rydell)
Holger Rune is de nummer 1 van de wereld in het juniorencircuit, maar de 17-jarige drukt ook al zijn stempel op de pro-tour. Rune staat momenteel op nummer 317 in de wereld, met meer dan 500 plaatsen in de afgelopen 12 maanden.
Met een Franse titel in het enkelspel voor jongens op zak, is de Deen nu gefocust op het veroveren van het professionele circuit.
In een diepte-interview met Sportskeeda vertelde Holger Rune dat hij zich in zijn jeugd een 'freak' voelde en hoe hij voor het eerst werd aangetrokken door tennis. Hij sprak ook uitgebreid over zijn familie, zijn ambities op de lange termijn, zijn idolen - waaronder zowel Roger Federer als Rafael Nadal - en zijn recente ATP-debuut.
Hier zijn de fragmenten uit de interactie:
Exclusief interview met Holger Rune
Sportskeeda: Wat is je vroegste herinnering aan tennis als kind?
Holger Rune: Ik herinner me mijn oefeningen met de schuimbal en de mininetten in de plaatselijke club. Ik denk dat we met 20 kinderen op de tennisbaan waren en deze mininetten ophingen, en we leerden de grip en probeerden toen de bal over het net te krijgen. Ik was volledig gefocust om de bal over het net te krijgen en het was gewoon heel anders dan het voetbal dat ik ook speelde.
Het was heel bevredigend, op een totaal andere manier dan voetbal. En daarna denk ik dat ik er gewoon van begon te houden om steeds meer forehands te slaan. Toen de les voorbij was, ging ik eigenlijk naar huis en sloeg meer forehands tegen de muur. En toen mijn ouders genoeg hadden van het geluid van de schuimbal door de muur, deed ik schaduwvoorhand zonder bal. Ik zou daar uren kunnen staan.
Sportskeeda: Denemarken had tot voor kort geen Grand Slam-kampioenen (Caroline Wozniacki). Was het moeilijk om op te groeien in een land met zo weinig tennisgeschiedenis? Hoe begon je te dromen om de beste te zijn in een sport die niet zo'n geweldige aanwezigheid om je heen had?
Holger Rune: In veel opzichten was ik niet zoals de anderen omdat ik zoveel van mijn sport hield. In Denemarken zijn alle sporten voor de lol, ook al zijn er 's werelds beste badmintonspelers en zwemmers en handbalspelers. Sport wordt over het algemeen niet als een echte baan beschouwd, dus als je toegewijd bent aan sport in Denemarken - welke sport dan ook - moet je echt gepassioneerd zijn om er helemaal voor te gaan.
Omdat je op de een of andere manier (beschouwd als) een freak bent. Ik wilde niet naar verjaardagen na school als dat betekende dat ik mijn tennis moest afzeggen, en dat werd als heel vreemd beschouwd. Ik weet dat mijn moeder vaak moest bellen en allerlei excuses moest verzinnen omdat mensen het raar vonden dat ik mijn sport verkoos boven een verjaardag met taart en gamen.
In het begin zei mijn moeder dat ik moest gaan, omdat het juist was als je werd uitgenodigd en sociale (interactie) belangrijk was op school en zo. Maar na vele verjaardagen stond ik erop niet te gaan. En op een gegeven moment begon ik te huilen, en toen belde mijn moeder en zei tegen de ouders: 'Holger verkiest zijn tennis boven verjaardag, sorry'. Einde verhaal.
Daarna werd het min of meer geaccepteerd. Ik weet dat het voor jongens makkelijker is dan voor meisjes, want mijn zus speelde ook tennis en als je als meisje niet naar verjaardagen ging, viel je een beetje buiten de groep. Dat was niet gemakkelijk voor haar.
Basisregels badminton
Bij de jongens is het anders. Als ik daar was, was het cool; als ik dat niet was, was het ook cool. (Het was) hetzelfde toen ik veel begon te reizen. De jongens waren altijd cool.
Mijn zus stopte met tennissen omdat ze de hele tijd moest horen dat ze dit en dat miste. Ook waren de leraren erg op je, ze belden onze ouders en vertelden ons dat we dit moesten bijwonen en dat omdat het anders als onsociaal werd beschouwd.
Het is een soort druk in Denemarken om te doen wat iedereen doet. En ik ben mijn ouders echt dankbaar dat ze opstonden en naar me luisterden en accepteerden dat het oké was om andere dingen te doen dan de rest van mijn schoolklas. Ik denk dat Caroline (Wozniacki) hetzelfde gevoel moet hebben gehad toen ze klein was.
Sportskeeda: Veel spelers kiezen ervoor om niet publiekelijk over hun doelen te praten, omdat ze zich zorgen maken of ze het waar kunnen maken. Maar je hebt officieel verklaard dat je doelen zijn om dit jaar in de top 100 te komen, Slams te winnen en in de toekomst nummer 1 te worden. Legt het openlijk bekendmaken van uw doelstellingen extra druk op u, of voedt het uw drive om ze te bereiken?
Holger-rune: Ik droom groot . Dat doe ik al sinds ik klein was. Ik denk dat misschien alle kinderen groot dromen. Ze worden gewoon niet gehoord of hun dromen worden niet geaccepteerd of serieus genomen.
Misschien lachen mensen of zelfs je ouders, en schaam je je en begin je kleinere dromen te dromen. Of je hebt de neiging om je dromen niet te delen omdat je bang bent voor wat mensen (misschien) denken.
Ik denk dat dit misschien de reden is waarom veel mensen hun dromen niet hardop durven uitspreken. Ik denk dat het deel over druk veel later komt.
Mijn ouders steunden me in mijn dromen. Ik herinner me veel etentjes met (uitgebreide) familie, en de familie was als maar je moet naar school, je kunt niet van je tennis leven. Maar mijn ouders zeiden altijd: 'Natuurlijk kan hij dat'. Ze geloven echt dat je alles kunt bereiken wat je wilt als je het echt wilt, zijn gepassioneerd en werken keihard.
Misschien ben ik daarom niet bang. En ja, dromen komen met druk om te presteren. Maar waarom zou je het verbergen? De druk verdwijnt niet alleen omdat je er niet over praat. Dan zit het gewoon in je hoofd; (je hebt er mee te maken) in plaats daarvan alleen.
Holger Rune (Image Credit: Jim Rydell)
Sportskeeda: Deze maand heb je je debuut op het ATP-hoofdtoernooi gemaakt in Buenos Aires en kwalificeerde je ook voor je eerste ATP Tour-evenement in Chili. Is er een bepaald verschil dat je hebt opgemerkt op het ATP-tourniveau in vergelijking met het ITF- en Challenger-niveau?
Holger Rune: Ik heb geen woorden (om het te beschrijven). Het is als een gekke upgrade naar business class. De hele omgeving is gewoon zo professioneel. Alle spelers, coaches, scheidsrechters, ATP-staf, enz. - ze staan allemaal voor je klaar.
Bij ITF-toernooien. het is niet altijd zo. Ja (het is er) in sommige toernooien, maar slechts een paar.
Ik had hetzelfde gevoel bij Roland Garros en de Masters (ITF Junior Masters) finale in China. Het was zo professioneel. En op de een of andere manier voelt het gewoon goed om zoveel energie in je sport te steken als mensen om je heen het kennen en er zijn om te ondersteunen. Ik hou daarvan. Ik kan niet wachten om meer ATP-evenementen te spelen.
Sportskeeda: Je hebt op zijn zachtst gezegd een geweldige run gehad in Chili. Je kwam door de kwalificaties, versloeg de nummer 2 geplaatste Benoit Paire en bereikte de kwartfinales. Hoeveel vertrouwen geeft je run door de loting je voor de rest van het seizoen?
Holger Rune: Dit is waar ik wil zijn. Ik heb ervaring op dit niveau nodig, dus ik was zo dankbaar dat ik de wildcard had (in Buenos Aires). Je kunt oefenen en oefenen, maar ervaring krijg je door in het veld te zijn.
Mijn coach heeft me vaak verteld dat ik het niveau had om hier te concurreren. We hebben veel gewerkt om mijn lichaamsbouw te verbeteren, dus het voelt natuurlijk goed om mezelf op dit niveau te kunnen testen.
Ik was echt verdrietig dat ik Federico Delbonis niet kon (verslaan) in de kwartfinale, maar het is oké. Ik ben nog niet klaar met verbeteren en ik leer van elke ervaring. Op die manier voel ik me nog steeds nederig.
Ik sta te popelen om meer ATP-evenementen te spelen om mezelf te bewijzen dat ik dit nu kan. Het is echt moeilijk om op dit niveau wedstrijden te winnen. Ik was eigenlijk een beetje verrast. Het is echt veeleisend.
Ik weet dat het over twee jaar makkelijker zal zijn omdat ik dan groter zal zijn - grotere service, meer (sterk) fysiek. Maar ik heb het tennis (spel) en ik wil nu op dit niveau zijn, en dan zal het gewoon een extra cadeau zijn als ik de grotere service krijg.
Tegelijkertijd zal ik gewend zijn aan de strijd. Dit kan in de toekomst een heel gevaarlijke cocktail worden. En aangezien ik hele grote ambities heb, moet ik gevaarlijk zijn.
Holger Rune (Image Credit: Jim Rydell)
Sportskeeda: Wat is je favoriete slag en je favoriete ondergrond om op te spelen?
Holger Rune: Ik hou ervan om forehands te slaan. Het is zo bevredigend. Maar mijn backhand langs de lijn heeft me vaak gered in wedstrijden - zo erg zelfs dat, hoewel ik geen grote passie voor backhands heb, ik ook van dat schot ben gaan houden.
En eerlijk gezegd hou ik van alle oppervlakken.
Sportskeeda: Welk toernooi zou je het liefst willen winnen dan welk ander toernooi ter wereld ook?
Holger Rune: Omdat ik zo'n goede ervaring heb gehad op Roland Garros, denk ik dat deze altijd heel bijzonder zal blijven. Maar ik vond het ook heel leuk om bij de US Open te zijn.
Er zijn zoveel goede toernooien - Monaco, Rome. Ik wil ook terug naar Mexico. Ik had daar ook een goede juniorervaring en de mensen waren zo aardig - net als in Chili.
spel der tronen aflevering 4 stream
Het betekent iets om je goed te voelen op een toernooi. Ik herinner me alle toernooien en alle plaatsen waar ik me echt goed voelde, en waar ik ook goed speelde.
Ik heb me altijd heel goed gevoeld in Frankrijk. Het zijn gepassioneerde tennismensen. Misschien heb ik daarom veel toernooien in Frankrijk gewonnen.
Sportskeeda: Wat is volgens jou je grootste kracht en op welk gebied moet je nog verbeteren?
Holger Rune: Ik ben constant alles aan het verbeteren. Mijn coach en ik zijn super gefocust op mijn lichaamsbouw en serveren. Niet alleen harder slaan, maar (ook met) precisie, wat voor soort opslag, etc.
Ik denk dat mijn grootste kracht mijn wil en mijn strijd en mijn liefde voor tennis is.
Sportskeeda: Kun je ons iets meer vertellen over je ondersteuningsteam en de mensen die er deel van uitmaken?
Holger Rune: Ik denk dat ik in het begin heb gezegd hoeveel mijn ouders voor me hebben betekend. Niet direct voor mijn tennis, maar voor mij als individu. Ze steunden mijn dromen en zonder die steun zou wat ik vandaag doe niet mogelijk zijn.
Mijn zus Alma is mijn beste vriendin. Ze is de beste. Ik kan met haar over alles praten en omdat ze zelf tenniste, begrijpt ze de emoties in het spel en de levensstijl. Ze is ook erg slim. Dus ik respecteer haar heel erg. Als het even kan, gaat ze wel eens mee op toernooien.
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Holger Vitus Nødskov Rune (@holgerrune)
Helaas mag ik vanwege COVID-beperkingen vaak maar één teamlid en dat is mijn coach - Lars Christensen. Hij was mijn coach in de plaatselijke club toen ik op 6-jarige leeftijd begon met tennissen.
Lars merkte mijn passie op en bleef met mij samenwerken, zelfs toen we naar een grotere club overstapten. Hij reist ook met mij mee naar mijn toernooien en speelt een zeer belangrijke rol in mijn team.
Hopelijk wordt dit (jaar) wat normaler, want ik vind het echt leuk om met zowel mijn bus als mijn moeder te reizen en mijn zus in- en uit te laten stappen.
Mijn vader reist niet met mij mee. Ik denk dat het mijn moeder werd omdat zij degene was die me naar de praktijk bracht toen ik klein was; het was normaal dat ze bij mij bleef.
Ik vind het leuk dat mijn moeder met me mee reist omdat mijn coach de tennis dingen doet en mijn moeder is gewoon heel goed om mee te praten als ik nerveus of verdrietig of boos ben of gewoon om mee om te gaan.
Sportskeeda: Hoe breng je je tijd door zonder tennis als je niet traint of oefent?
Holger Rune: Ik ben bij mijn familie als ik tijd heb. Ik ga naar de bioscoop of kijk films met mijn zus. Ik heb een groot gezin aan zowel mijn moeders- als vaderskant, dus we komen vaak samen voor diners, enz. - wat het afgelopen jaar niet mogelijk was vanwege COVID-19.
Sportskeeda: Je hebt getraind aan de Mouratoglou Academy in Frankrijk, waar ook verschillende gevestigde spelers trainen. Kun je iets vertellen over je ervaring op de academie?
Holger Rune: Het is echt geweldig om daar te gaan oefenen. Zoals je al eerder zei, Denemarken is geen groot tennisland en we hebben gewoon geen top 100 spelers. We hebben één top 200-speler, maar hij woont in de VS. Het is dus belangrijk voor mij om te kunnen komen trainen op een plek waar goede spelers zijn.
De Mouratoglou Academy heeft veel goede spelers en het is ook dicht bij Monaco, waar veel tennissers wonen en oefenen. Er hangt een hele goede sfeer op de academie. Het is als een familie.
Soms reis ik veel en heb ik maanden niet de mogelijkheid om langs te komen. Maar telkens als ik terugkom, is het alsof ik er gisteren was. Het lijkt heel erg op mijn tweede thuis.
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Holger Vitus Nødskov Rune (@holgerrune)
Ik was daar in januari en had veel goede praktijken met (Daniil) Medvedev en ook Felix (Auger-Aliassime). En als (Stefanos) Tsitsipas en (Alexei) Popyrin er zijn, oefen ik ook met hen. Ik heb ook met (Alexander) Zverev in Monaco geoefend.
En het is allemaal heel inspirerend voor mij - de manier waarop ze werken, hun toewijding, maar ook hun persoonlijkheden. Het zijn coole jongens.
Sportskeeda: Jij naar verluidt begon als een Rafael Nadal-fan , maar in recente interviews heb je aangegeven dat je graag zou willen in de voetsporen treden van Roger Federer . Wat vind je nu van deze twee legendes?
hoe je het democratische debat zonder kabel kunt bekijken
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Holger Vitus Nødskov Rune (@holgerrune)
Holger Rune: Ik ben een grote fan van beide. Ik ben eigenlijk ook geïnteresseerd in de nieuwe generatie. Ik vind wedstrijden met Zverev, Medvedev, Tsitsipas en Rublev erg interessant om naar te kijken.
Maar je kunt de strijd niet (weg) van Rafael Nadal nemen. Hij is de meest inspirerende tennisser ooit met betrekking tot vechten.
Eigenlijk was Nadal mijn eerste idool. Ik had overal posters van hem in mijn kamer toen ik 6 was. Ik was in alle trainingen gekleed als Nadal, met mouwloze shirts en bandana, en speelde zelfs met Babolat (racket).
Toen speelde ik in een toernooi, ik denk dat ik 7 was, met schuimballen. En ik werd tweede en had een kleine trofee, terwijl de winnaar een grote had.
Het deed zo'n pijn om die finale te verliezen, dat ik weigerde de trofee in ontvangst te nemen. En ik was zo boos, dat ik naar huis ging en alle posters van Nadal neerhaalde en zei: 'Ik wil alleen nummer 1 zijn'.
Ik vroeg of ik Roger Federer in plaats daarvan mocht hebben, omdat hij destijds nummer 1 en Nadal nummer 2 was. Dus Federer kwam in plaats daarvan naar voren, en ik keek naar al zijn wedstrijden en veranderde mijn racket en outfit.
Ik denk dat deze spelers zoveel jonge spelers zoals ik hebben geïnspireerd toen ik klein was en hopelijk kunnen ik en enkele andere spelers op tournee ook de jongere generatie inspireren. Als kind heb je idolen en die zijn, naast je passie voor de sport, ook de brandstof voor je drive om beter te worden.
Toen ik klein was, kon ik erg van streek raken als ik een schot miste en mijn coach zei altijd tegen me: 'Jij bent Federer nog niet, en zelfs hij mist'. Maar ze hebben een voorbeeld gegeven, zowel met betrekking tot de strijd als de stijl en perfectie, die indirect een doel worden om voor jezelf te bereiken.
Ik vind het belangrijk om het niveau in de sport zo hoog mogelijk te houden. Ze zijn dus net zo belangrijk voor de tennisgeschiedenis als Bjorn Borg en John McEnroe eerder voor hen waren.
