Nu het 0-3 staat in de grote finale, is het tijd voor de Tunesiër om toe te geven dat er iets aan de hand is.
BEKIJK: Ons Jabeur huilde 'samen' met Kim Clijsters nadat hij in de grote finale op 0-3 was gevallen
Ons Jabeur zal tijdens de komende US Open op zoek gaan naar haar status als de zelfbenoemde ‘Minister van Geluk’ van het spel. Het is een uitdagende missie, gezien de manier waarop Jabeur Wimbledon een paar weken geleden in tranen verliet, na haar tweede opeenvolgende, raadselachtige nederlaag in een Wimbledon-finale. Het was ook haar derde nederlaag in de kampioenswedstrijd van de laatste vijf majors.
Het sleutelwoord hier is ‘raadselachtig’, omdat haar beide optredens in de finale van Wimbledon minder gingen over het tennis dat werd gespeeld dan over het tennis dat niet werd gespeeld. Bij beide gelegenheden en, voor een groot deel tijdens de laatste US Open-finale, was de geliefde uitschieter uit Tunesië niet in staat het dynamische, creatieve spel op gang te brengen dat haar naar die finales voerde.
Jabeur is een charismatisch, levendig personage met een inspirerend achtergrondverhaal: zij is de eerste Arabische vrouw die enorm succesvol is op de WTA Tour. Dat zou kunnen verklaren waarom zo weinig commentatoren buiten het moeras van de sociale media en de internetprikborden haar optredens in de laatste ronde, vooral haar meest recente, een schoolvoorbeeld van verstikking hebben genoemd. De mislukkingen werden nog opvallender door de bewezen kwaliteit van het spel van Jabeur. Tennis Channel-analist Pam Shriver kwam er waarschijnlijk het dichtst bij toen ze tegen de Talking Tennis-podcast zei: 'Voor mij zag [Jabeur] er fysiek goed uit, emotioneel zag ze er gewoon niet goed uit.'
Jabeur had immers zojuist vier Grand Slam-kampioenen op rij verslagen om de finale te bereiken: Bianca Andreescu, Petra Kvitova, Elena Rybakina (die de Tunesiër in de finale van 2022 versloeg) en Aryna Sabalenka. Maar toen veranderde ze in een hert in de koplampen. Jabeur, als zesde geplaatst, verloor van Marketa Vondrousova, nummer 42, met 6-4, 6-4.
'Ze zag er emotioneel gewoon niet goed uit', zei Pam Shriver over Ons Jabeur, die moedeloos was na haar tweede opeenvolgende nederlaag op Wimbledon.
© 2023 Visiehuis
“Eerlijk gezegd voelde ik veel druk en veel stress”, vertelde Jabeur na die teleurstelling aan verslaggevers. “Maar zoals elke finale, zoals elke wedstrijd die ik speelde, zei ik tegen mezelf: ‘Het is oké, het is normaal.’ Ik heb eerlijk gezegd niets verkeerd gedaan.”
Het wordt misschien tijd dat Jabeur zichzelf iets anders gaat vertellen, of op zijn minst de overtuiging laat varen dat deze finales “normale” optredens waren. Ze is gewoon een veel betere speelster, dag in dag uit, dan haar Grand Slam-finales aangeven. In plaats daarvan koos ze voor een fatalistische benadering: “. . . Het (het verlies) is wat het is. Zoals ik al zei, ik kan op dit moment niets forceren. Het was niet de bedoeling. Dat was het niet.”
Jabeur heeft niet het gevoel, of is terughoudend om toe te geven, dat ze, als het om grote finales gaat, in de greep raakt van een soort emotionele of mentale verlamming. Het is begrijpelijk, omdat verstikking zwakte impliceert en een stigma met zich meebrengt, maar het is niet zozeer een exotische karakterfout als wel een tijdelijke reactie op angst of stress. Elke speler is gestikt. Iedere speler heeft het over verstikking (althans als de persoon in kwestie iemand anders is). Verstikking is net zo Amerikaans – en net zo Tunesisch – als appeltaart of couscous. Spelers die toegeven dat ze stikken, zetten een goede eerste stap om de neiging te overwinnen.
Op soortgelijke wijze eindigde Jabeur vorig jaar als nummer 5 op de US Open en verpletterde de meeste spelers die ze tegenkwam op weg naar de finale tegen Iga Swiatek. Na opnieuw een zwakke, koude start (Jabeur verloor 12 van de eerste 14 punten) en een treurige eerste set, vond ze een zekere mate van vastberadenheid. Maar het was te weinig en te laat, want ze verloor met 6-2, 7-6 (5). Aranxta Sanchez Vicario, viervoudig Grand Slam-kampioen die Jabeur adviseerde tijdens het toernooi, sprak daarna bekende, holle woorden: “Het was een nauwere wedstrijd dan het lijkt.”
Jabeur is een favoriet bij fans, waar ze ook speelt, en heeft fantastisch tennis gespeeld bij de Majors, tot het einde toe.
© Getty-afbeeldingen
Het team van Jabeur, met onder meer een ‘mentale coach’, klinisch psycholoog Melanie Maillard, moet een manier bedenken om Jabeurs spel – of haar geest, of haar emoties, of wat dan ook – te ontsluiten als het gaat om de laatste match-ups. Ze moet dichterbij komen. Daartoe kan Jabeur profiteren van een historisch perspectief.
De enige andere actieve prof op beide tournees die 0-3 staat in de Grand Slam-finale is Casper Ruud van de ATP. Het zou Jabeur zeker troosten en motiveren om te weten dat historisch gezien slechts zes mannen en vier vrouwen – Helena Sukova, Wendy Turnbull, Mary Jo Fernandez, Dinara Safina – hun eerste drie Grand Slam-finales verloren en er uiteindelijk niet in slaagden er zelfs maar één te winnen.
Daarentegen hebben in de Open Era vier vrouwen en vier mannen die hun eerste drie grote finales verloren, Grand Slam-evenementen gewonnen, meest recentelijk Dominic Thiem (hij kraakte de Grand Slam-code op de US Open van 2020). Dit omvat Hall of Famers Chris Evert en Kim Clijsters, en de onvermijdelijk naar Newport gebonden Andy Murray.
De twijfel overheerste tijdens de wedstrijd. Het grootste wat ze moet leren is het nep te maken. Doe alsof tot je het maakt. Kim Clijsters on Ons Jabeur
Andy Roddick zegevierde in zijn eerste Grand Slam-finale, de US Open van 2003. Maar hij voelde de pijn van zijn vriend Jabeur vanwege zijn eigen gefrustreerde zoektocht om in vier pogingen een Wimbledon-titel te winnen (volledig te danken aan een man genaamd Federer). Zo schreef Roddick aan Jabeur na haar recente Wimbledon-finale: 'Ik heb meer vertrouwen in het winnen van Wimbledon dan ik ooit heb gehad in het winnen van Wimbledon. Haal diep adem, neem even de tijd, zorg ervoor dat je je voorbereidt, houd je conditie op peil.”
Jabeurs volgende kans komt eraan. Omdat ze drie grote finales heeft meegemaakt, zou ze bekend moeten zijn met de soorten stress en druk die met deze prestatie gepaard gaan. Aan de andere kant zal er deze keer meer druk op haar uitgeoefend worden. Ze zal ook moeten beseffen dat, hoeveel ervaring ze ook heeft, elke Grand Slam-finale anders is.
'Het voelt zo anders dan een halve of een kwart', zei Shriver. “Het is als niets anders, het is bijna als een vingerafdruk. Elke finale heeft zijn eigen unieke profiel.”
Het zou de kansen van Jabeur zeker vergroten als ze de angsten die ze voelt voor haar tegenstander en voor iedereen die naar de wedstrijd kijkt, zou kunnen verbergen. Op Wimbledon merkte viervoudig Grand Slam-kampioen Clijsters op hoe Jabeur tijdens de finale een gebrek aan vertrouwen in haar lichaamstaal telegrafeerde. Ze vertelde het later aan de New York Times : “De twijfel overheerste tijdens de wedstrijd. Het grootste wat ze moet leren is het nep te maken. Doe alsof tot je het maakt.'
Clijsters weet waarover ze spreekt. Ze verloor de eerste vier grote finales die ze speelde. Daarna won ze de volgende vier.
tennisracket verkoop
