Naomi – of ‘Clayomi’ – Osaka: de grote reset

Roland Garros brak ooit Osaka. Nu leert de hardcourt-titan zijn kenmerkende oppervlak te omarmen.

doel tennisrackets

Zoals de triomfantelijke terugkeer naar Parijs verloopt, zal de terugkeer van Naomi Osaka in de Franse hoofdstad voor Roland Garros niet te vergelijken zijn met de terugkeer van Napoleon Bonaparte uit ballingschap in 1840, of met de bevrijdingsmars van president Charles De Gaulle over de Champs-Elysées tegen het einde van de Wereldoorlog. II. Het komt misschien niet eens overeen met de opschudding die eerder dit jaar ontstond, toen Rihanna haar terugkeer naar Paris Fashion Week aankondigde.

Toch is Osaka's hervatting van haar zoektocht naar een Grand Slam-titel op gravel niet alleen een opmerkelijk atletisch evenement, het is een ontwikkeling die de moeite waard is om te vieren vanwege wat het vertegenwoordigt: de rehabilitatie van een speler wiens toekomst in het tennis, ooit schijnbaar grenzeloos, ernstig in gevaar kwam. toen geestelijke gezondheidsproblemen haar ertoe brachten zich drie jaar geleden halverwege het toernooi terug te trekken uit Roland Garros.

“Ik ben gewoon erg opgewonden om meer te leren over [het] kleiveld [spel] en me te ontwikkelen en te gaan spelen in Parijs”, zei Osaka tijdens haar recente succes in Rome, waar Osaka twee Top 20-overwinningen boekte en bereikte de vierde ronde voordat hij verloor van nummer 7 Zheng Qinwen.

Zina Garrison, de voormalige Wimbledon-finaliste die op nummer 4 in haar carrière op de hoogste ranglijst stond, vertelde me dat de recente vooruitgang van Osaka reden tot optimisme is.

‘Haar kansen zijn misschien klein, maar ze heeft een aantal zeer sterke mentale inspanningen geleverd om het dag voor dag te bekijken. Voor een kampioen als zij kan dat heel lastig zijn. Maar ze is een van die spelers die, als ze het warm krijgt, ook echt heet zal zijn.

'Ik ben gewoon heel opgewonden om meer te leren over [het] kleiveld [spel] en om me te ontwikkelen en te gaan spelen in Parijs', zei Osaka in Rome.

© Getty-afbeeldingen

Hoewel het een grote vraag is om zo snel in Parijs te strijden voor haar comeback, staat de houding van Osaka ver af van de vooruitzichten die haar carrière in een neerwaartse spiraal brachten. Haar verwarring en ontevredenheid destijds waren pijnlijk om te zien. Ze leidden Osaka – toen nog maar 23, viervoudig Grand Slam-kampioen en nu al een voormalige nummer 1 – naar een langere pauze van tennis. Osaka’s ongenoegen over de druk die haar succes uitoefende, leidde ook tot een nationale en uiteindelijk mondiale afrekening waarbij veel andere spraakmakende atleten betrokken waren.

Ironisch genoeg, die van Osaka schreeuw van het hart Uiteindelijk kreeg ze eerder meer dan minder aandacht. Mensen vroegen zich af: wat zou er daarna gebeuren?

Het antwoord was een lange rustperiode, moederschap (ze heeft een dochtertje, Shai) en een carrièrereset. Garrison zag de comeback aankomen, vanwege Osaka's verwijzingen ernaar tijdens de late fase van de zwangerschap.

“Ze was zich aan het voorbereiden om haar baby te krijgen en ze bleef maar praten over haar terugkeer. Dat betekende voor mij dat ze tennis echt miste, misschien wel meer dan ze dacht.”

Het sterkste bewijs dat Osaka, nu 26, haar evenwicht heeft hersteld, is dat hoewel het kleiseizoen het brandpunt van haar ontevredenheid was geweest, ze er deze keer all-in voor gaat.

Dat is geen kleinigheid. Het was de stress die Osaka ervoer bij het proberen haar succes op hardcourt op gravel te dupliceren (alle vier haar grote overwinningen behaalden ze op de Australian of US Opens), en de meedogenloze focus van experts op die uitdaging, die tot haar crash in 2021 leidden. Osaka probeerde haar enthousiasme na die aflevering een boost te geven, ze verloor de enige wedstrijd die ze in 2022 op Roland Garros speelde. Het was een opmaat naar haar beslissing om in 2023 helemaal geen tourtennis te spelen.

Ze maakte zich klaar om haar baby te krijgen en ze bleef maar praten over haar terugkeer. Dat betekende voor mij dat ze tennis echt miste, misschien meer dan ze dacht. Ander garnizoen

Dus hier zijn we. De resultaten van Osaka tijdens het recente vroege hardcourtsegment waren bemoedigend, maar de echte lakmoesproef voor haar gemoedstoestand en haar spel wordt op gravel afgenomen. Tot een week geleden in Rome had Osaka nog nooit een Top 20-speler uitgeschakeld, noch was hij zo ver gekomen als de vierde ronde op een graveltoernooi.

Het is duidelijk dat dit niet iemand is die alles doet om sponsors tevreden te stellen, of de tijd doodt voordat het einde van het seizoen zich afspeelt op het oppervlak waar zij zich het meest op haar gemak bij voelt. Het significante verschil tussen nu en deze keer in 2021 is dat Osaka, momenteel nummer 134, uit is op een comeback in plaats van te worstelen om te voldoen aan het constante refrein van ‘meer!’ De druk van hoop is veel gemakkelijker te dragen dan de druk van verwachtingen. Maar het blijft een lastige missie.

“Als je gewend bent om te winnen, word je geplaatst. Je krijgt gratis punten omdat mensen bang voor je zijn”, zegt Garrison, “Maar als het omdraait en mensen je beginnen te verslaan, wordt het moeilijker. Mensen spelen beter tegen je, en je krijgt niet langer die gratis punten vanwege wie je ooit was.”

Osaka lanceerde haar kleiseizoen op een klein toernooi in Rouen, Frankrijk. Het eindigde ongunstig, met een verlies in de eerste ronde tegen nr. 78 Martina Trevisan. Ze verhuisde naar Madrid, waar ze haar opener won, en gaf vervolgens nummer 17 Ludmila Samsonova alles wat ze aankon in een krap verlies van drie sets. Die week speelde Osaka ook een oefenwedstrijd met Daria Kasatkina, een verdedigende tovenaar die bedreven is in het in blokjes snijden en in stukken snijden van agressieve spelers op klei.

Kasatkina, nummer 10, gaf Osaka een opleiding, waardoor ze één wedstrijd in twee sets kreeg. Punt gemaakt. Osaka maakte mentale aantekeningen en besloot uit te zoeken hoe ze meer leven in haar gravelspel kon blazen. Ze boekte een snel trainingsblok van een week op gravelbanen in Mallorca, Spanje, als opmaat voor de Rome Masters.

“Ik heb wat video’s bekeken”, vertelde Osaka aan verslaggevers in Rome. “Ik heb Rafa gezien. Ik heb naar Alcaraz gekeken. Ik heb naar Rublev gekeken, wat erg inspirerend was omdat hij de bal sloeg. Ik dacht bij mezelf: ‘Ik wil geen spijt hebben als ik de rechtbank verlaat.’ In Madrid had ik er wel een beetje spijt van dat ik niet volledig swingde. Ik heb me daar veel op gefocust.”

Kasatkina en Osaka ontmoetten elkaar voor trainingen op het gravel; Daria gunde Naomi slechts twee wedstrijden. Toen ontmoetten ze elkaar op het wedstrijdveld en werden de rollen omgedraaid.

© 2024 Robert Prange

In Rome zei Osaka ook dat ze, toen ze door de gang liep die naar de sportschool leidde, niet anders kon dan de posters zien van voormalige kampioenen, waaronder Mary Pierce, Serena Williams en Maria Sharapova. Osaka zei dat ze het opbeurend vond om naar hen te kijken.

'Het maakt me erg geïnspireerd, wetende dat harde hitters goed kunnen spelen op klei.'

Zoals uit observaties blijkt, klinkt dat misschien niet erg diep. Maar het was een besef van onschatbare waarde. Het slaan van een grote bal is altijd de bron van haar succes geweest, en er was geen reden waarom dat niet op alle ondergronden zou gelden. De krachtspelers veranderden hun spel voor klei niet, ze pasten zich eraan aan. Osaka boekte tijdens Rome aanzienlijke vooruitgang in die richting, zoals blijkt uit haar 6-3, 6-3 overwinning op...Kasatkina.

Het zou dwaas zijn om te veel in één resultaat af te lezen, maar Osaka speelde een goed gemoduleerde wedstrijd. Ze bewandelde de vlijmscherpe grens tussen onnodig risico en zelfvernietigende terughoudendheid. Maar het bemoedigende nieuws op de lange termijn was dat ze van het proces leek te genieten. Tegen het einde van haar week hadden de sociale media Twitterati haar ‘Claynomi’ genoemd.

“Eerlijk gezegd wilde ik gewoon slim tennissen”, zei Osaka. “Ik wilde hoe dan ook de bal met het hoogste percentage spelen. Ik denk dat ik in die wedstrijd, toen het krap werd, misschien een of twee schoten overschreed. Ik besefte dat een beetje en probeerde weer in de groef van de dingen te komen. . . Gewoon slimmer zijn met de harde schoten die ik wel sla.’

‘Ik ben onder de indruk van haar geduld,’ zei Garrison over Osaka, ‘omdat ik me afvroeg of ze dat geduld kon beheersen. Het lijkt erop dat ze het doet.”

Dat was een grote stap voorwaarts voor een prof die eerder de uitdaging van het gravel had aangepakt met een steeds wisselende mix van besluiteloosheid, vermijding en ongeduld – met een zekere mate van rationalisatie. Osaka's reactie op de laatste gravelwedstrijd die ze eerder speelde Roland Garros anno 2021 is nog steeds veelzeggend. Nadat ze in Rome in de eerste ronde een straight-sets verlies had geleden tegen Jessica Pegula, die toen op de 31e plaats stond, zei ze: 'Op een vreemde manier ben ik best blij dat ik niet win. Ik weet dat dit een beetje vreemd klinkt, maar ik heb het gevoel dat ik veel leer. Het geeft me een soort drive om harder te oefenen en van al mijn oefeningen te leren.

Maar zelfs toen wist Osaka dat je je weg naar succes niet op klei kon leren of oefenen. Ze wist precies waarop haar spel was gebaseerd en zei het zo: 'Ik ga niet op magische wijze mijn ballen zo'n meter boven het net slaan. Ik ben een agressieve speler, dat is wat ik doe. Dat is wat mij helpt om te winnen.”

Osaka ontwikkelt mogelijk de vereiste combinatie van geduld en agressie die op vuil nodig is. Het is waarschijnlijk dat ze, net als veel andere professionals die hun spellen niet op klei ontwikkelden, voor de gek werd gehouden door de mystiek van het natuurlijke oppervlak. Hoewel haar frustraties haar zicht vertroebelden, lijken de lange pauze die ze nam en de veranderingen die het moederschap teweegbracht, haar helderheid te hebben helpen herstellen. In plaats van zich te concentreren op ‘leren’ en ‘oefenen’, omarmt ze haar aard als een ‘zien-bal, slaan-bal’ type speler – met kanttekeningen.

Misschien was het toch niet zo ingewikkeld. Er is agressief tennis, er is defensief tennis, er is creatief tennis, er is tennis uit het hoofd. Maar het beste tennis is nog steeds slim tennis, dat niet zo ingewikkeld blijkt te zijn, maar toch makkelijker gezegd dan gedaan.

Dat is een nuttig stukje kennis voor ‘Claynomi’ om mee te nemen naar Parijs, op zoek naar een triomfantelijke terugkeer.