De onwaarschijnlijke olympische kampioen sloot zich aan bij de Inside-In Podcast van Tennis Channel om die sprookjesachtige gouden medaille-run opnieuw te beleven en besprak waarom ze haar nieuwe rol omarmde als inspiratie voor andere dromers.
Het leven zit vol kansen en obstakels, zoals tennissers maar al te goed begrijpen. Tijdens de Olympische Spelen van 2016 in Rio was er bij het vrouwenenkelspel een who's who van WTA-royalty's, elk met het spel en de honger om de gouden medaille te claimen. Maar het was het meisje uit Puerto Rico dat hen allemaal schokte, een natie verenigde en overal sportfans betoverde met haar triomfantelijke optreden.
Monica Puig werd in een oogwenk een wereldster, en hoewel haar professionele carrière door blessures ontspoorde, gebruikt ze haar sterrenkracht nog steeds voorgoed. In de Inside-In Podcast beschrijft Puig de kostbare momenten rond haar bekroning, de overgang van haar spelerscarrière naar het burgerleven, en waarom ze de komende jaren zoveel meer te bieden heeft.
Het begon allemaal met haar Latijns-Amerikaanse roots. Puigs trots op haar Puerto Ricaanse afkomst is overvloedig, en het bleef haar bij toen ze met haar gezin naar Miami verhuisde. Net als veel jongere broers en zussen volgde ze haar broer naar de tennisbaan, waar ze veelbelovend was toen ze opgroeide. Het belangrijkste moment dat haar ontwikkeling vorm gaf, was een onbaatzuchtige daad van vriendelijkheid van haar basisschooldirecteur, die zelfs een benadering van thuisonderwijs aanmoedigde als tennis iets was dat ze serieus nam.
'Ik zag haar in zekere zin als mijn goede fee', herinnert Puig zich. 'Ik herinner me dat de directeur mijn ouders neerzette en zei: 'Hé, denk je dat ze dit echt kan doen? Omdat jullie er dan in moeten investeren en haar thuisonderwijs moeten geven, zodat ze het grootste deel van haar tijd aan tennis kan besteden en haar kan ontwikkelen. ambacht.' En dat is precies wat er is gebeurd.'
Die gracieuze benadering ging niet verloren op Puig, die de kans kreeg om als volwassene terug te keren naar de school met wat zuurverdiende goud om haar nek.
Puigs profcarrière begon als tiener en was zo competitief en intens als je zou verwachten. Ze kon goed overweg met haar medeprofessionals en haar generatie werd bekend om het opkomende tij-effect dat de omgeving veroorzaakte.
band it elleboogsteun
'Je ziet dat iemand het goed doet, dat dwingt je om een beetje harder te werken en een beetje beter te zijn. En dat was wat ik denk dat onze generatie het goed deed', klaagde ze.
Puig behaalde twee WTA-titels en stond in de Top 30, maar het is de Olympische triomf in 2016 die iedereen zich zal herinneren. Het feit dat ze zelfs maar in de wedstrijden speelde, was onwaarschijnlijk, omdat ze een goede prestatie op de French Open nodig had om zich zelfs maar te kwalificeren. Op 22-jarige leeftijd stuurde ze Garbiñe Muguruza, Petra Kvitova en Angelique Kerber, die midden in een transcendent profseizoen zat. Niemand zag het aankomen, ook Puig zelf niet, zoals ze vrolijk toegaf.
Toen het laatste punt werd gespeeld en Puig haar armen in vervoering in de lucht gooide, vormden de Olympische Spelen in Rio een kenmerkend moment. De underdog had het ondenkbare gedaan en Puerto Rico had zijn eerste gouden medaillewinnaar.
'Ik kan niet meer naar het Puerto Ricaanse volkslied luisteren zonder te huilen', zei Puig.
Haar thuiseiland werd gek, Jennifer Lopez en Ricky Martin waren onder degenen die haar het beste wensten op sociale media, en er werd duidelijk eenheid getoond ter ondersteuning van de meest onwaarschijnlijke kampioenen.
'Voor mij draaide het op dat moment allemaal om mijn ouders', herinnert Puig zich van haar verwoede pogingen om ze te bellen te midden van pure vreugde. 'Toen ik eindelijk met ze kon praten, was dat echt het beste moment dat ik ooit heb gehad.'
Een overwinningsparade volgde in Puerto Rico, met fans van alle leeftijden die hun kampioen kwamen vieren. Hoewel het misschien een individuele sport was, gingen de gebeurtenissen van die dag en daarna over de natie. Dit was de gouden medaille van Puerto Rico en Monica Puig was de kampioen van Puerto Rico.
Helaas voor Puig lieten blessures haar veelbelovende profcarrière veel te snel ontsporen. Na jaren van pijn en meerdere operaties hing ze in 2022 voorgoed de draad op. Maar tijd voor zelfmedelijden was er niet, want Puig wist precies wat ze wilde dat haar tweede act zou worden.
'Ik heb het gevoel dat ik een heel sprankelende persoonlijkheid heb, en ik ben niet bang om naar boven te gaan en met iemand te praten. Soms moet je me zover krijgen dat ik ophoud met praten', zei ze opgewekt.
Puig is op verschillende netwerken te zien geweest, waaronder hier bij Tennis Channel, en ze is niet bang om verschillende opdrachten uit te proberen. Of het nu gaat om het urenlang callen van wedstrijden in de uitzendcabine, of een speciale opdracht bij de Home Run Derby van de MLB, geen uitdaging is haar te groot. En Puig heeft iets gevonden om de wedstrijdkriebels te vervangen die tennis haar hele leven heeft gekrast, aangezien marathonlopen haar nieuwe passie is geworden. Ze voltooide afgelopen herfst de marathon van New York en is van plan er nog vijf uit te schakelen voor het einde van 2024. Het enige probleem met haar eerste marathon was de timing ervan, precies in de week dat ze trouwde.
heeft roku espn plus
'Ik maakte me geen zorgen, maar iedereen die bij de bruiloft betrokken was, alle vrouwen in mijn familie zeiden: 'Ben je gek? Wat als je niet kunt lopen op je trouwdag!' Ik was zoals jullie, ik snap het. Het wordt leuk.'
Bekijk dit bericht op Instagram
Hoewel Puig misschien niet meer aan het tennissen is, is ze nog steeds net zo gedreven als iedereen om het leven ten volle te leven. Ze trouwde in november 2022 met Nathan Rakitt en heeft het gedomesticeerde leven volledig omarmd (met twee lieve honden om ze bezig te houden), en is al begonnen naam te maken als commentator.
Maar als er één afhaalpunt is van haar optreden op Inside-In, is het dat hoewel ze nog steeds niet volledig kan bevatten dat ze een gouden medaillewinnaar is, ze volledig begrijpt dat ze nu een rolmodel is voor kinderen die grote dromen hebben. Puig neemt die verantwoordelijkheid serieus en weet dat haar bekroning hoop zal geven aan degenen die het nodig hebben. Hoewel haar speeldagen voorbij zijn, is er nog genoeg aan de horizon voor de Puerto Ricaanse pionier.
