De Brit verliet TCU in mei. Sindsdien heeft hij vier Challenger-titels gewonnen en stond hij tegenover de onbetwiste G.O.A.T. op Wimbledon, en is op warpsnelheid aan een veelbelovende tourcarrière begonnen.
Jacob Fearnley was voorbestemd voor professioneel tennis. Het was gewoon niet de bedoeling dat hij hier zo snel zou komen.
Na een opvallende universiteitscarrière aan de Texas Christian University, waarin hij vier keer de All-American-status bereikte, ging Fearnley fulltime aan de slag als professional. Dat was in mei. Vijf maanden vooruit en er is simpelweg geen betere speler geweest op de ATP Challenger Tour. De Brit uit Groot-Brittannië heeft vier trofeeën verzameld op weg naar een Top 100-ranglijst.
Hoe is dat voor een vroege aankomst?
Fearnley sloot zich aan bij de Inside-In Podcast om zijn naadloze overgang naar het professionele spel te bespreken, hoe hij in het moment blijft waarop hij hoog op het veld staat, en waarom het misschien tijd is om een aantal nieuwe doelen te stellen.
Jacob Fearnley op Centre Court, Wimbledon, tijdens zijn wedstrijd tegen Novak Djokovic.
© Getty-afbeeldingen
Elke tennisser ontwikkelt zich met een andere snelheid, en Fearnley zou zichzelf classificeren als een laatbloeier. Hij behaalde junioroverwinningen op Carlos Alcaraz en Jannik Sinner, maar hij herinnert iedereen er brutaal aan dat hij blij is dat hij zo jong tegenover hen stond.
Studeren was de juiste stap voor Fearnley, en zijn tijd bij TCU hielp hem om te vormen tot de man die hij werd. Hij was afgelopen mei een belangrijke factor in hun nationale teamkampioenschap en beëindigde zijn collegiale carrière op het allerhoogste niveau.
Hij werd prof door mee te doen aan de Nottingham Challenger, waar hij aan de kwalificatie begon en in de winnaarscirkel terechtkwam.
‘Ik had niet echt verwacht wat er gebeurde toen ik de poort van Nottingham uitkwam’, herinnert Fearnley zich. De aanpassing aan het profspel kan zwaar zijn, maar de jonge speler concentreerde zich op de positieve aspecten van die overgang. “Voor een speler als ik heb ik het gevoel dat je momentum opbouwt en dat je vertrouwen opbouwt naarmate de week vordert. Dat is iets wat ik er heel leuk aan vind.”
Wimbledon was het moment waarop de hele tenniswereld Fearnley ontmoette, toen hij zijn eerste grote overwinning en een date met de meest talentvolle speler in de geschiedenis van de sport veiligstelde: Novak Djokovic. Een wedstrijd met Djokovic is altijd bijzonder, maar deze vond plaats op Centre Court van de All England Club. Het was een surrealistisch moment en een zware taak voor een professionele atleet om zich op de wedstrijd te concentreren en niet op de titan van atletische uitmuntendheid.
'Ik wilde gewoon niet echt gerookt worden, dat was het belangrijkste', zei Fearnley. Hij deed op bewonderenswaardige wijze mee, verloor in vier strakke sets en verdiende het respect van iedereen, vooral van Djokovic.
“Vlak voordat ik het veld op ging, stond ik te wachten en Djokovic stond onderaan aan het opwarmen. Hij heeft zoveel uitstraling. Hij zorgt er gewoon voor dat je hem begrijpt. Ik heb het nog nooit echt meegemaakt, maar het was zeker heel gaaf.”
regels voor tennispunten
Na zijn wedstrijd met Djokovic , Fearnley ging naar de Challenger Tour en begon aan een verschroeiende run. Hij won 20-1 in zijn vier toernooien, bereikte de finale van Chicago en won vervolgens zijn volgende drie evenementen. Fearnley versloeg op die streak verschillende sterke spelers, waaronder Harold Mayot in de finale van Orleans en bereikte daarmee de Top 100 van de ATP-ranglijst.
Maar voor de jonge speler was het gewoon zakendoen en voorbereiden zoals gewoonlijk, en hij blijft vertrouwen op het proces dat hij als prof is begonnen.
“Ik probeer zo slim mogelijk te zijn met plannen. Als je naar mijn resultaten kijkt, probeer ik nadat ik een toernooi heb gewonnen een paar dagen vrij te nemen”, legt Fearnley uit.
Hoewel nieuw zijn hem in de beste positie brengt om te slagen, erkent hij dat het winnen van een titel op welk niveau dan ook meestal een beetje geluk vergt.
“Ik denk ook dat je in deze weken een aantal wedstrijden speelt waarvan je heel veel geluk hebt als je ze wint”, zei hij duidelijk. “Ik ben ervan overtuigd dat je in elk toernooi een wedstrijd zult hebben waarin je had kunnen verliezen. En het geeft mij veel vertrouwen voor de rest van de week.”
Het optreden van Jacob Fearnley in de Inside-In Podcast trekt het gordijn open voor een van de snelst stijgende spelers in het mannenspel. Hij bespreekt zijn jeugdvriendschap met landgenoot Jack Draper, beschrijft hoe zijn spel eruit ziet als hij op alle cilinders schiet, en legt uit wat hij hoopt te bereiken in de volgende stap van zijn professionele reis.
Fearnley beschikt zowel op het veld als daarbuiten over veel geweldige eigenschappen, maar er is één hulpbron die hij aan zijn zijde heeft die onmetelijk is: tijd. Op 23-jarige leeftijd valt er nog veel te schrijven in zijn tennisverhaal. Maar die eerste paar hoofdstukken hebben ons zeker verslaafd gemaakt.
