“Het is opmerkelijk hoe goed ze het tempo van de bal kan overnemen en in een andere richting kan sturen”, zegt een van de grootste dubbelspelers uit de geschiedenis, Gigi Fernandez.
© Sportbeelden van Eurazië 2024
top professionele tennisspelers
Hoe het in het professionele dubbelspel meestal gaat, is dat het betere team op een redelijk lineaire manier wint. Hoewel het klassieke serve-and-volley-dubbelspel veel minder gebruikelijk is in het hedendaagse tennis, blijft de rechtlijnige uitvoering nog steeds overheersend, zij het met de eeuwige aanwezigheid van de krakende volley en, in de afgelopen decennia, de opkomst van uitzonderlijk krachtige grondslagen.
Dan is er Hsieh Su-Wei.
“Ik maak graag gebruik van de vrijheid op het veld”, zei Hsieh nadat zij en Barbora Strycova in 2023 Wimbledon wonnen. “Ik ben een soort freestyle-speler. Ik heb mijn plan heel duidelijk en schoon opgesteld. Ik doe het. Ik geniet. Alle verschillende plannen, ik probeer een plan uit te werken voor waar ik heen ga, waar zij heen gaan. Werkt echt goed.”
Als het dubbelspel een restaurant zou zijn, zou je zeggen dat de meeste succesvolle dubbelspelers vlees-en-aardappelen serveren: duidelijke en gestructureerde strategie en uitvoering. Maar hoe kun je het eclectische en pittige aanbod dat Hsieh biedt het beste omschrijven als ze een tennisbaan betreedt? Een enkel Hsieh-punt kan alles omvatten, van een halve volleylob tot een slice-forehand en een zinderende backhand. Of was dat een zinderende forehand, aangezien Hsieh met twee handen van beide kanten slaat?
Zodra ze de rally volledig onder controle heeft, sluit Hsieh het punt af met een langzame winnende treffer achter haar tegenstander. Is dat allemaal een psychedelisch avondmaal? Misschien is het bij Hsieh het beste om de culinaire vergelijkingen achterwege te laten en in plaats daarvan te putten uit de openingsregels van een klassiek tv-programma:
'Je reist door een andere dimensie – een dimensie niet alleen van zicht en geluid, maar ook van de geest. Een reis naar een wonderbaarlijk land waarvan de grenzen die van de verbeelding zijn. Dat is een wegwijzer verderop. Je volgende stop: de Twilight Zone!”
tennisschoenen in de wasmachine wassen
“Ze slaat heel anders dan alle anderen”, zei Naomi Osaka nadat ze op de Australian Open 2019 een moeilijke overwinning van drie sets op haar had behaald. 'Ik kan nooit echt zeggen waar ze de bal gaat neerleggen. Ze schiet over de lijn en raakt vervolgens een vreemde voorzet. Het is heel, heel moeilijk om een bijeenkomst met haar te hebben.
In het enkelspel staat Hsieh op de 23e plaats rd in de wereld worden haar resultaten in die discipline waarschijnlijk gehinderd door een uitzonderlijk zwakke service.
In het dubbelspel schitterde Hsieh echter veel helderder. Ze stond in 2014 op nummer 1 en staat momenteel op nummer 6, met 35 WTA Tour-titels, waaronder zeven majors (vier op Wimbledon, twee op Roland Garros, één op de Australian Open). Dit jaar, op 38-jarige leeftijd, voegde Hsieh een paar gemengd dubbelspel-majors toe, samen met Jan Zielinski om het hele duel te overbruggen op de Australian Open en Wimbledon.
“Ze is ongelooflijk creatief”, zei een van de grootste dubbelspelers in de tennisgeschiedenis, Gigi Fernandez. “Het is opmerkelijk hoe goed ze is in het overnemen van het tempo van de bal en het omleiden ervan.”
Volgens Kevin O’Neill, een ervaren coach die met Caty McNally en vele andere professionals heeft samengewerkt: “Ze ziet het veld beter dan alle anderen. Ze is erg kalm en koel en reageert niet overdreven op wat er midden in de rally gebeurt. En ze weet hoe ze moet wachten voordat ze de bal raakt. Ze komt daar met haar voeten en wacht dan. Ze heeft dus keuze genoeg.”
Hsieh heeft handen die handig zouden zijn bij het uitvoeren van een shell-game-oplichterij, en de bal die ze slaat zou een natte Kleenex niet doen scheuren. Ze irriteert tegenstanders enorm, maar komt bijna altijd op haar bestemming aan.
© AFP of licentiegevers
witte mesh tennisschoenen
In de geschiedenis van tennisstylisten past Hsieh in een al lang bestaand maar klein, cultachtig cohort dat grootheden omvat als John Bromwich, Art Larsen, Manuel Santana, Francoise Durr, John McEnroe, Gene Mayer, Fabrice Santoro, Martina Hingis en Natasha. Zvereva. Beginnend met een breed scala aan snelheden en spins, tot de mogelijkheid om de bal in lastige vakken van het speelveld te verdelen, tot een schijnbaar willekeurige reeks beslissingen: alles wat deze jongleurs doen, roept de ene ingewikkelde vraag na de andere op.
“Hsieh wordt nooit voorspelbaar, en dat is heel moeilijk te verhullen”, zegt Fernandez, zeventienvoudig Grand Slam-kampioen.
Normaal gesproken beukt de betere speler je lichaam tot onderwerping. Deze spelers eroderen je hersenen, één delicate streng tegelijk.
Mayer, die back-to-back Roland Garros-dubbeltitels won met twee verschillende partners, slaat ook met twee handen van beide kanten, net als Hsieh, en prijst enorm haar vermogen om wat hij ‘geometrische kansen’ noemt te creëren.
Volgens Mayer: “Ze ziet er op de conventionele manier niet atletisch uit, maar ze heeft een ongelooflijk repertoire en is in staat tijd weg te nemen van tegenstanders door de bal vroeg te raken. . . Ze gebruikt het speelveld, de hoeken en alle schoten enorm goed.”
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Suwei Hsieh (@sw.hsieh)
elleboogverstelbeugel
Hsieh’s briljante dubbelspel heeft haar een grote schare fans opgeleverd. Op een bepaald niveau is ze transcendent, een bekwame, doorgewinterde en briljante visionair die dingen met de bal doet die niemand zich durft voor te stellen. Aan de andere kant is ze een veelomvattende versie van wereldklasse van die recreatieve speelster die vaak wordt bestempeld met achterbakse complimenten als ‘sluw’ en ‘lastig’ omdat ze schoten maakt die lichtjes worden gedenigreerd als ‘spinny’, ‘floaty’ of ‘squirrely’.
(Het is interessant om op te merken dat al deze woorden eindigen met de letter “y”. Misschien komt dat omdat mensen die die schoten slaan vaak deze vraag stellen met hun rackets: “Waarom niet?”)
Wanneer spelers als Hsieh opduiken, zullen instructeurs en coaches vaak zeggen dat haar vaardigheden niet kunnen worden geleerd, dat de goden haar met een genetische gave hebben vereerd, net zo zeker als ze macht aan sommigen hebben gegeven en voetsnelheid aan anderen. Misschien is dat waar en zou het heel goed het geval kunnen zijn dat mensen als Hsieh, Mayer, McEnroe en anderen een voorsprong van tien of zelfs twintig meter kregen op dit soort creativiteit.
Maar zou dat ook een manier kunnen zijn voor het hele beroep van tennisleraar om zichzelf vrij te pleiten? Waar is de oefening die leerlingen aanmoedigt om de Hsieh-array uit te proberen: één lob, één drive, gevolgd door een swing-salvo?
“Dit valt natuurlijk allemaal te leren”, zei O’Neill.
“Verbeelding,” zei De Twilightzone schepper, Rod Serling. “De grenzen ervan zijn alleen die van de geest zelf.”
