De nummer 1 van de wereld heeft in het verleden grote kansen gehad op groot succes, maar wie of wat kan op zijn 36e Djokovic helpen misschien wel zijn grootste rivaal tot nu toe af te weren: Vadertje Tijd?
Na verloop van tijd werden de scènes bekend: Novak Djokovic, de wachtende GOAT, die ruzie maakte met zijn coach Goran Ivanisevic op de oefenbaan. Of Ivanisevic uitschelden in een monoloog die halverwege de wedstrijd op het veld wordt uitgesproken. Na het veiligstellen van zijn Grand Slam-recordbrekende 23e titel op Roland Garros afgelopen juni, sprak Djokovic zelfs over hoe hij zijn supportteam “martelde”. Vervolgens voegde hij eraan toe dat hij het erg op prijs stelde dat de jongens zijn ‘rots’ waren.
Nog geen twaalf maanden later is er één steen opzij geworpen.
In een zoetsappige Instagram-post die woensdag werd gepubliceerd, zei Djokovic, wiens Slam-verzameling nu in totaal 24 bedraagt, kondigde aan dat hij en Ivanisevic “besloten hadden te stoppen met samenwerken” een paar dagen eerder. De onverwachte zet zal een heilzaam effect hebben op de slaapcyclus van Ivanisevic.
hoe je kunt winnen bij tafeltennis
“Hij houdt je in spanning, weet je”, zei Ivanisevic tegen verslaggevers na die recordoverwinning afgelopen voorjaar. “Het stressniveau is altijd hoog. Het gaat nooit naar beneden.”
Hoe de crisis Djokovic precies zal beïnvloeden, is een ingewikkelder vraagstuk.
Sommige grote spelers zijn opvallende tirannen, anderen verhullen hun manoeuvres liever achter een sluier van ontvankelijkheid. Maar de realiteit is dat alle grote spelers meedogenloos zijn als het gaat om het najagen van hun ambities. Djokovic kan niet erg verlangen naar verdere prestaties, maar – en dit heeft hij gemeen met de ervaren gezel – hij lijkt een hevig verlangen te hebben om vol te houden. Om zijn carrière te verlengen. Om te smullen van nog meer grote titels en te genieten van zijn GOAT-kapsel, zodat de hele wereld het kan zien.
Bekijk dit bericht op Instagram
Sommige grote spelers zijn opvallende tirannen, anderen verhullen hun manoeuvres liever achter een sluier van ontvankelijkheid. Maar de realiteit is dat alle grote spelers meedogenloos zijn als het gaat om het najagen van hun ambities. Djokovic kan niet erg verlangen naar verdere prestaties, maar – en dit heeft hij gemeen met de ervaren gezel – hij lijkt een hevig verlangen te hebben om vol te houden. Om zijn carrière te verlengen. Om te smullen van nog meer grote titels en te genieten van zijn GOAT-kapsel, zodat de hele wereld het kan zien.
Chuck en Tito 30 voor 30
De drang is gemakkelijk te begrijpen in het licht van de opvallende conditie van Djokovic, maar zijn lichaam is in oorlog met de leeftijd. Hij mag dan een superfitte 36-jarige zijn, maar bevindt zich al in die zone waarin een speler raadselachtige verliezen begint te lijden en fysieke tegenslagen krijgt. De afgelopen maanden werd Djokovic in drie van de vier ontmoetingen verslagen door Jannik Sinner, waaronder één op de Grand Slam die Djokovic heeft gedomineerd, de Australian Open . Bij Indian Wells worstelde hij zich door een wedstrijd van drie sets en verloor toen zijn volgende van een 20-jarige Italiaan op nummer 123, Luca Nardi . Het verlies bracht hem ertoe zich terug te trekken van het lopende Miami Open .
Dus hier zijn we. Deze legendarische verkenner van opties moet nieuwe oplossingen vinden om zichzelf weer op het goede spoor te krijgen, net zoals hij ooit Boris Becker nodig had om hem over de dubbele verkeersdrempels van Federer en Nadal te helpen. Of de manier waarop Ivanisevic een manier vond om die broodnodige extra kilometers per uur aan zijn service toe te voegen.
Het is moeilijk voor te stellen dat de problemen van Djokovic op de drempel van Ivanisevic kunnen worden gelegd. Iedereen weet, of zou moeten weten, dat coaching niet echt een rocket science is, en dat het na verloop van tijd meer koeren en aaien inhoudt dan het rukken aan verroeste salvo's of opgesloten voorhanden. De afgelopen jaren hebben we echter een trend gezien waarbij spelers hun coaches laten vallen op of rond de piek van hun productiviteit en naar iets nieuws, iets anders streven. De reset is bedoeld om een speler een nieuwe dosis motivatie, energie en feedback te geven.
“Hij is geen gemakkelijke jongen, laten we het zo zeggen. Hij is geen gemakkelijke jongen. Vooral als iets niet naar zijn zin gaat. Maar we zijn hier om onze rug te bieden en geslagen te worden, weet je. Daar is het team voor.” Goran Ivanisevic na Djokovic's 23e Grand Slam-overwinning op Roland Garros 2023
Er is geen wet die zegt dat de relatie tussen speler en coach X-aantal jaren moet duren, maar het is nog steeds moeilijk om erachter te komen waarom Djokovic Ivanisevic precies dumpt (aankondigingen op sociale media over een coachwissel worden met meer spin geproduceerd dan een Nadal-forehand). In plaats van toe te geven dat hij op zoek is naar oplossingen of op zoek is naar hernieuwde motivatie, schreef Djokovic over zijn tijd bij Ivanisevic: “Onze chemie op het veld kende ups en downs, maar onze vriendschap was altijd ijzersterk.”
schoenen voor tennisbaan
Zou het niet smakelijker zijn geweest als Djokovic gewoon had toegegeven dat hij dingen nodig heeft waarvan hij denkt dat Ivanisevic hem die niet langer kan geven, of dat hij een emotionele reset nodig heeft, of zelfs dat hij in de greep is van een late carrièrepaniek? De buitengewone staat van dienst van Djokovic en zijn fysieke duurzaamheid hebben voor een groot raadsel gezorgd. Wat betekent succes voor hem in de toekomst, en wie kan zijn leeftijd vaststellen alsof het een dwalende forehand is?
Maar over één ding bestaat geen twijfel: Ivanisevic bracht veel mee aan de tafel van Djokovic, naast de bereidheid om Parchisi te spelen en een talent voor het analyseren van de opslag. Hij bracht een scherp oog en het vermogen om misbruik te absorberen mee, terwijl hij zijn eigen aanzienlijke ego opzij zette.
“Hij ketende ons drie dagen lang met handboeien vast”, legde Ivanisevic uit in reactie op Djokovic’s post-RG-onthullingen vorig jaar. De coach glimlachte terwijl hij sprak, maar je moest je afvragen hoe grappig hij de situatie eigenlijk vond. “Hij is geen gemakkelijke jongen, laten we het zo zeggen. Hij is geen gemakkelijke jongen. Vooral als iets niet naar zijn zin gaat. Maar we zijn hier om onze rug te bieden en geslagen te worden, weet je. Daar is het team voor.”
Veel troost is het misschien niet, maar Ivanisevic kan ook rusten in de wetenschap dat Djokovic waarschijnlijk niemand méér martelt dan hijzelf.
