Misschien heeft geen enkele speler ooit zo'n lange en indrukwekkende reis gemaakt van uitbijter tot icoon.
Andy Murray arriveerde in 2005 op het Grand Slam-podium, een slungelige, bleke, zichzelf wegcijferende 18-jarige met een doe-het-zelf-spel. Hij mompelde met een dikke Schotse brogue, en het enige dat hij echt leek te hebben was de goedkeuring van John McEnroe – een van de eerste mensen die het talent herkende dat op de loer lag in Murray’s hoekige, magere lichaam.
Op Wimbledon verliet de 37-jarige het Grand Slam-podium, een geliefde oudere staatsman en sportieve titaan. Het markeerde de afsluiting van een schitterende carrière die werd afgesloten met het opmerkelijke geschenk dat hij elf zomers geleden aan zijn broeders in Groot-Brittannië gaf, toen hij de eerste Britse man werd die in 77 jaar het meest prestigieuze tennistoernooi ter wereld won.
Murray’s triomf vond wereldwijd weerklank en gaf onder meer een nieuwe impuls aan de muffe Britse tennisscene.
“Zevenenzeventig jaar pijn zijn zondag weggevaagd”, schreef de Britse journalist Simon Cambers over de louterende verovering van Wimbledon door Andy Murray in 2013.
© AFP
alles over badminton
Misschien heeft geen enkele speler ooit zo'n lange en indrukwekkende reis gemaakt van uitbijter tot icoon. Niemand werd ooit een Murray-fan omdat ze geslagen waren door zijn ietwat schokkerige, verdedigingszware spel. Snel als hij was, had hij de neiging om te schuifelen en te sjokken. Zijn stijl was haveloos, een spel vol eigenaardigheden en ruwe kantjes. En dan was er het perfectionisme en de woede die het veroorzaakte. Hij uitte regelmatig minachting voor zijn team in de spelers-gastenbox, terwijl hij in paniek op het veld stond te huilen naar een onzichtbare maan.
Maar die vlekken en gedragingen hadden een manier om Murray te vermenselijken, waardoor hij, zoals de marketingmensen het noemen, ‘herkenbaar’ werd. Gedurende zijn hele carrière heeft Murray manieren gevonden om grote leads te verzilveren, waarbij hij zichzelf en zijn fans die kussen slaan en parels vastklemmen door een emotionele wringer loodst. Toch waren zijn competitieve vuur en vastberadenheid onblusbaar, ondanks elke vorm van zelfsabotage en emotionele kwelling. Tegenwoordig is Murray een Britse nationale schat, een toegewijde echtgenoot en vader. Als u ervoor kiest om hem in Groot-Brittannië te schrijven, hoeft u alleen maar op de envelop te schrijven: “Sir Andy Murray.”
Spelers op Wimbledon worden de hele week gevraagd naar de nalatenschap van Murray. De antwoorden zijn uiteenlopend en illustreren hoe diepgaand Murray heeft gehad op zijn collega's en op het spel.
Murray werd alom geprezen – en soms bespot – vanwege zijn steun aan het vrouwentennis en aan vrouwen in het algemeen (hij brak in 2014 nieuwe wegen door Amelie Mauresmo als zijn coach in te huren). In een van zijn meest memorabele opmerkingen vertelde Murray De onafhankelijke krant: “Ben ik een feministe geworden? Nou, als feminist zijn gaat over vechten zodat een vrouw als een man wordt behandeld, dan denk ik dat dat ook het geval is.”
Legenden die legendes herkennen 👑
— TENNIS (@Tennis) 5 juli 2024
Serena Williams plaatste een oprechte video waarin Andy Murray terugkijkt op zijn carrière en pleidooi voor de vrouwensport 🫶 https://t.co/FfVhJCNdLM
Hier is de 20-jarige Coco Gauff, geboren in hetzelfde jaar dat Murray de juniorentitel van Wimbledon won:
“Ik zag net een video op TikTok die altijd de ronde doet om verslaggevers te corrigeren op het gebied van statistieken. Het is iets dat je als vrouwelijke speler veel zult zien. Mensen zullen zeggen: ‘Hij is de eerste speler die dit [of dat] doet.’ Maar het is alsof Serena en Venus het hebben gedaan, of een andere (vrouwelijke) speler heeft het eeuwen geleden gedaan.
“Ja, ik waardeer hem – niet alleen Andy, maar ook zijn moeder (Judy) voor alles wat ze hebben gedaan voor gelijkheid in de vrouwensport.”
wat te dragen met tennisschoenen
De inspiratie die Murray zijn landgenoten heeft gegeven, is een ander gebied van diepe waardering. Harriet Dart, de Britse nummer 2, zei dat ze “verbaasd” was dat Murray tijdens de Covid-pandemie zijn tijd besteedde aan de mindere Britse spelers in hun nationale trainingscentrum.
‘Hij stopte er altijd zoveel uren in,’ zei ze. “Voor iemand die zo’n geweldige carrière heeft gehad, gaat hij zo ijverig met zijn werk om.
Hij is altijd de eerste persoon daar en de laatste die vertrekt. Maar wat nog belangrijker is, ik denk dat hij een heel, heel aardig en aardig mens is.
Alexander Zverev, de nummer vier van het toernooi, zei: “Ik denk dat hij, afgezien van Novak, Rafa en Roger, de afgelopen twintig jaar waarschijnlijk degene is die veel fans in de richting van tennis heeft bewogen. Het is duidelijk dat wat hij voor het Britse tennis in het algemeen heeft gedaan, en ook voor Wimbledon, de geschiedenisboeken zal ingaan.'
Maar bovenal wordt Murray geroemd vanwege zijn toewijding aan zijn vak en zijn honger naar competitie. Novak Djokovic herinnert zich zijn eerste ontmoeting met Murray, toen ze twaalf jaar oud waren (ze werden slechts een week na elkaar geboren). Hij sprak over het ‘enorme respect’ dat ze voor elkaar ontwikkelden. Het was krachtig, maar toch stonden ze op zo'n gelijke voet als rivalen dat het hen ervan weerhield goede vrienden te worden. Bij elke Grand Slam-stop speelden ze minstens één finale.
“Er was niet veel dat onze carrières scheidde”, zei Djokovic. “We hebben een aantal ongelooflijke wedstrijden over de hele wereld gespeeld.”
Murray en Djokovic delen een moment bij de All England Club.
© Getty-afbeeldingen
Maar Djokovic had zijn grootste lof voor de manier waarop Murray, ondanks zijn diverse blessures en operaties, steeds weer in de wedstrijd terugkeerde. Dat omvat Murray's bereidheid om tijdens verschillende comeback-pogingen naar de ATP Challenger Tour te duiken. De Servische ster zei: “Andy’s wil om te pushen en te zien hoe ver hij kan gaan, zelfs met een kunstheup, is iets dat gewoon inspirerend is. Het dient ook als een goed voorbeeld, denk ik, voor veel van de atleten, jongeren, die over dit en dat beginnen te klagen. Hij heeft dus een grote stempel gedrukt, zowel op als buiten het veld.”
Hoewel niets de prestaties van Murray op Wimbledon (waar hij ook in 2016 won) kan overtreffen, kan zijn grootste prestatie er een zijn die hem misschien een paar jaar van zijn carrière heeft gekost: Murray's woedende aanval aan het einde van het seizoen in 2016, een 'dodenmars'. daar kwam pas een einde aan toen hij de uiterst belangrijke nummer 1 aan het einde van het jaar uit de handen van Novak Djokovic greep in de dramatische laatste wedstrijd van het ATP-jaar. Hij werd daarmee de eerste Britse eindejaarsnummer 1 van het Open-tijdperk.
Hoe kussens wassen zonder tennisballen
Dat was een run zoals die niet meer is gezien sinds de succesvolle poging van Pete Sampras in 1998 om voor het zesde achtereenvolgende jaar op nummer 1 te eindigen. Sampras werd 14-4 in zijn laatste overwinning aan het einde van het seizoen in Europa. Murray maakte zijn run via een winning streak van vijf toernooien en 25 wedstrijden, die nog steeds een van de meest verbazingwekkende, maar ook onbezongen prestaties in het tennis is.
Maar deze prestatie deed ook de carrière van Murray omvallen, omdat de pijn in de heup die vervangen moest worden, slechts enkele weken na het einde van het seizoen ondraaglijk werd. Murray was nooit meer hetzelfde.
Murray's seizoen 2016 was een van de beste in het 'Big Four'-tijdperk. Hij eindigde het met 78-9, met negen titels, waaronder Wimbledon, een Olympische gouden medaille en toernooioverwinningen op 1000 niveaus op gravel (Rome), outdoor hard (Shanghai) en indoor hard (Parijs-Bercy). De Brit sloot het af met een ATP Finals-trofee in een winnaar-take-all-wedstrijd tegen Novak Djokovic voor de nummer 1-ranglijst aan het einde van het jaar.
© Getty Images 2016
Murray trok zich een paar dagen geleden terug uit het herenenkelspel op Wimbledon, terwijl hij nog herstellende was van een kleine rugoperatie. Hij deed mee aan het dubbelspel met zijn broer Jamie, maar de Murrays werden in de eerste ronde verslagen. Op het laatste moment deed Murray mee aan het gemengd dubbelspel, samen met een van de jongeren die het Britse tennis naar verdere hoogten heeft geholpen: de US Open-kampioen van 2021, Emma Raducanu. Maar nadat Raducanu - nog steeds in het enkelspel - wakker werd met stijve polsen, trok het team zich terug.
Koop gebruikte tennisrackets
Ongeveer de enige persoon die weinig te zeggen had over de nalatenschap van Andy Murray was – voorspelbaar – Murray zelf. Nadat hij en Jamie verloren hadden in het dubbelspel, werd Murray gevraagd hoe hij herinnerd wilde worden, wat hem het meest ‘trots’ maakte.
'Ik vind het nogal moeilijke vragen om te beantwoorden, omdat ik denk dat het niet aan mij is om te zeggen hoe ik zou willen dat andere mensen mij zien', antwoordde Murray. 'Er zijn dingen in mijn carrière die ik... Ik ben echt trots op. . . [Maar] Ik was verre van perfect.
“Ik denk dat wat ik tijdens mijn carrière heel goed heb gedaan, was dat ik, ongeacht de hoogte- en dieptepunten – of het nu ging om het winnen van toernooien, het hebben van moeilijke verliezen, een operatie, een tegenslag – de volgende dag altijd aan het werk ging met dezelfde toewijding, werkethiek en passie als de dag ervoor.”
Raducanu had een beknoptere mening over de erfenis van Murray. Ze zei: 'Ik denk dat Wimbledon Andy Murray is en Andy Murray Wimbledon.'
