Stan Wawrinka was op punt in de US Open
Elke strijd wordt gewonnen en verloren in het hoofd. Ondanks de brute lichamelijkheid van een sport, komt het allemaal neer op één klein feit dat de grootste verschilmaker in elk duel kan bewijzen - welke van de twee strijders mentaal sterk genoeg is om de wedstrijd te overleven.
Keer op keer hebben we een atleet een enorme voorsprong zien opbouwen om deze uiteindelijk op te geven. Tennissen is geen uitzondering.
Serena Williams is misschien wel het grootste voorbeeld van de cruciale rol die mentale kracht speelt. Ze heeft talloze veldslagen gewonnen, gewoon rijdend op haar pure wilskracht en een onwankelbare vastberadenheid om succes te proeven, zelfs als ze er fysiek ongemakkelijk uitzag op het veld.
Aan de andere kant van het spectrum bevindt zich de pas gekroonde US Open-kampioen in het herenenkelspel Stan Wawrinka. Omdat hij over de wapens beschikte om elke actieve rivaal te ontmantelen, was het vooral zijn onbetrouwbare mentale aanpak die hem zo vaak in de steek heeft gelaten.
De Zwitser stond al lang bekend om zijn leven in de schaduw van zijn meer illustere landgenoot Roger Federer en werd bestempeld als een van de middelmatige jongens op de Tour. Net als veel van zijn andere leeftijdsgenoten, werd de in Lausanne geboren speler in elke gelijkspel als een gevaarlijke floater beschouwd, die een paar verstoringen kan veroorzaken, maar niet helemaal kan gaan.
2013: Toen zijn ongelooflijke renaissance echt begon
In stapte de goochelaar coach Magnus Norman, een voormalige Franse Open runner-up. De dynamiek tussen een coach en zijn afdeling is van primordiaal belang bij het leggen van de basis voor succes. Het was niet alleen meer beet op zijn forehand of een strenger fitnessregime dat een verandering in Stans resultaten teweegbracht.
Als een speler zijn potentieel wil benutten onder de voogdij van zijn mentor, moet hij zichzelf volledig overgeven. Een onbetwist geloof en een wederzijds vertrouwen zijn de belangrijkste vereisten om een relatie te laten bloeien. Een coach moet zijn protégé aanmoedigen om zijn kwetsbaarheden aan hem bloot te stellen, zodat hij al zijn twijfels kan wegnemen en hem naar de rechtbank kan sturen, volledig gefocust met duidelijkheid in zijn visie.
Norman was dat alles en nog veel meer. Hij heeft Stan het niveau van comfort ingebed, zodat hij bij hem terecht kan voor elk advies om zijn uiterste best te doen op het veld. De Zweed was in staat om de Wawrinka op te roepen die we nog nooit eerder hadden gezien - iemand die in zichzelf gelooft, hoe onoverwinnelijk de tegenstander over het net ook kan zijn.
Die ene schakelaar in de geest van de Zwitser maakte een verbazingwekkende transformatie. Met een ongekend wedstrijdtemperament begon hij in 2013 voor het eerst de gevestigde sterren te pushen om zijn aankomst op het grootste podium van de sport aan te kondigen door in 2014 de Australian Open-titel te behalen.
Toch bleef Wawrinka voor velen een raadsel en een onopgeloste puzzel
Ondanks al zijn verbazingwekkende optredens en verbazingwekkende heropleving van zijn carrière, waren het vele schokkende nederlagen tussendoor die moeilijk te doorgronden en zelfs uit te leggen waren. Overweeg zijn allereerste Slam-wedstrijd na het winnen van zijn eerste Major. Op de French Open van 2014, toen hij na het winnen van de Monte Carlo Masters in de gravelbaan terechtkwam, waren de verwachtingen van de Zwitsers natuurlijk hoger.
Maar Wawrinka eindigde toen als derde, maakte een rustige exit in de eerste ronde en verloor van wereldnummer 41 Guillermo Garcia-Lopez.
Voor een keer maakte hij het zijn tegenstanders gemakkelijk om zijn overwinning op Rafael Nadal met een rugblessure in de finale van de Australian Open een toevalstreffer te noemen en hem weg te jagen als slechts een one-Slam-wonder. Maar Wawrinka werkt op zijn eigen mysterieuze manieren die voor anderen misschien onmogelijk te vatten zijn.
Hij duwde die bittere herinnering aan zijn liefdesverdriet op Roland Garros terug om het jaar daarop terug te keren om de titel te pakken. In een verbluffend vertoon van macht en een groot hart ontkende Wawrinka de populaire favoriet Novak Djokovic de titel, waardoor de Serviër nog een jaar moest wachten op een felbegeerde Career Slam.
Lees ook: US Open dagboek: Stan Wawrinka haalt zijn gekke dierenkant weer naar boven, en zijn we niet allemaal een bevoorrecht lot
In tegenstelling tot het voorgaande jaar won de 30-jarige in aanloop naar de French Open in 2015 geen enkele graveltitel. de wereld.
Het was echter niet gemakkelijk geweest. Toen hij zich de ernst van de situatie realiseerde voordat hij zijn eerste finale in Parijs speelde, was Wawrinka weliswaar een bundel zenuwen geweest. Een kwartier voordat hij het veld betrad, kreeg hij last van plankenkoorts. Het was toen allemaal aan zijn altijd betrouwbare gids Norman om hem te kalmeren.
Een kostbare peptalk had een kalmerend effect en maakte de kampioen in hem wakker. Hoewel hij later de eerste set tegen Djokovic zou incasseren, hadden de woorden van Norman zijn werk gedaan. De Zwitser vond de innerlijke strijder in hem, want hij verloor daarna geen enkele set meer.
Zijn onvoorspelbaarheid maakt hem nog boeiender om naar te kijken. Omdat hij het vermogen heeft om de spot te drijven met alle voorspellingen van voor het toernooi, is Stan misschien wel de meest intrigerende speler op dit moment op de ATP Tour, vooral in Slams.
verschillende tennisgrepen
Zelfs zijn coach wees er na zijn overwinning op de Franse Open op dat dit hem erg interessant maakt.
Hij is een zeer interessante speler om naar te kijken, omdat je nooit weet wat je kunt verwachten. Deze week zagen we de grootsheid van Stan, maar volgende week kan het iets anders zijn.
