Diego Schwartzman op de Franse Open 2020
Als je een tennisfan bent en de sport op de voet hebt gevolgd, heb je de laatste tijd waarschijnlijk veel spelers opgemerkt die over discriminatie praten. Ze hebben het gehad over discriminatie op basis van ras, op basis van land, op basis van achtergrond en ook op basis van een paar andere factoren.
Aan sporters wordt vaak gevraagd om te blijven praten over hun sport en zich te onthouden van het uiten van hun mening over andere onderwerpen. Maar veel van de hedendaagse tennissers hebben geweigerd hun gepraat te beperken tot alleen rackets en ballen.
Onder de jongere generatie hebben Naomi Osaka, Frances Tiafoe en Coco Gauff het afgelopen jaar het voortouw genomen in de strijd tegen raciaal onrecht en politiegeweld. Spelers praten over racisme, geestelijke gezondheid en familiestrijd op de Achter het racket serie is ook gemeengoed geworden.
Maar een aspect van diversiteit dat nog moet worden gezien in de tenniswereld, is een actieve speler op de ATP-tour die als homo uit de kast komt.
Na Billie Jean King en Martina Navratilova hebben verschillende vrouwelijke topspelers zich door de jaren heen als homoseksueel geïdentificeerd. Hetzelfde kan echter niet gezegd worden over hun tegenhangers op de mannentour.
Statistisch gezien is de kans dat er tijdens de ATP-tour geen spelers met voorkeuren voor hetzelfde geslacht aanwezig zijn, bijna nul.
Voor de meesten van de huidige generatie, die voortdurend streven naar inclusiviteit en gelijkheid, is seksuele geaardheid zogenaamd geen big deal meer. Maar het gebrek aan actieve mannelijke tennissers die zichzelf als homoseksueel identificeren, lijkt anders te suggereren.
Tegen deze achtergrond is het hartverwarmend om te zien dat Diego Schwartzman uit Argentinië de LGBTQ-gemeenschap publiekelijk steunt.
Diego Schwartzman, die al lang wordt gediscrimineerd vanwege zijn lengte en omdat hij joods is, zegt dat hij niet begrijpt waarom mensen discrimineren.
'Ik kan het niet begrijpen (racisme, discriminatie). Ik weet het niet... Het kan ook zijn dat het voor mij iets extra's genereert door het pesten waar ik op een bepaald moment last van heb vanwege mijn lengte of het horen van 'je gaat niks spelen'. Maar ik kan niet helemaal begrijpen waarom sommigen zich zo gedragen,' Schwartzman verklaarde in een recent interview met LA NACION .
Schwartzman breidde het gesprek verder uit tot seksuele geaardheid en beweerde dat een medeconcurrent die als homo uit de kast zou komen, voor hem geen probleem zou zijn.
'Er zijn ook sporten waarin ze zich beginnen af te vragen of er homoseksuele spelers zijn of niet, en de waarheid is dat het niet wordt begrepen', zei de Argentijn. 'En als er een homoseksuele speler in de kleedkamer is, wat gebeurt er dan? Niks gebeurt!'
The World No. 9 blijft hoopvol dat alle vormen van discriminatie in de komende generaties zullen verdwijnen.
'Maar ik denk dat dat van vele jaren geleden in onze generatie komt en dat mensen eroverheen kwamen', vervolgde Schwartzman. 'Binnenkort, in de volgende generaties, is er geen discriminatie of racisme. Ze zullen verdwijnen. Racisme bestaat nog steeds, al zie ik het in het huidige tenniscircuit niet.'
Roger Federer, Novak Djokovic en Andy Murray hebben ook openlijk hun steun uitgesproken voor de LGBTQ-gemeenschap
Novak Djokovic en Roger Federer op Wimbledon 2019
Diego Schwartzman is niet de eerste top ATP-speler die zich publiekelijk uitspreekt over de kwestie.
20-voudig Grand Slam-winnaar Roger Federer, algemeen beschouwd als een van de grootste spelers aller tijden, beweerde in 2013 dat een speler die als homo uit de kast komt voor hem persoonlijk geen groot probleem zou zijn.
'Ik denk niet dat het een probleem is om eerlijk te zijn. We zijn ontspannen en doen niet aan teamsporten en mixen veel, niet met de meiden, maar met de jongens en we zijn heel open,' Federer had gezegd: . 'Wat zou er in dit geval gebeuren? Ik weet het niet. Ik weet niet of er iemand is.'
Hoewel hij het misschien niet eens is met Federer over andere kwesties, staat Novak Djokovic, de huidige nummer 1 van de wereld mannen, op dezelfde pagina als de Zwitser over dit onderwerp.
'Daar heb ik absoluut niets op tegen' Djokovic had gereageerd toen hem in 2018 naar de kwestie werd gevraagd . 'Het is ieders recht om seksuele geaardheid te hebben zoals ze willen, elke vorm van richting in het leven die ze wensen. Ik respecteer het. Ik zie mensen niet anders als ze zo uit de kast komen. Ik zie dat eigenlijk als een heel moedige zet. We leven in een samenleving... [waar] bepaalde delen van de wereld niet klaar zijn om dat te accepteren.'
Drievoudig Grand Slam-winnaar Andy Murray, die de laatste tijd de enige topspeler is die een vrouwelijke coach inhuurt (Amelie Mauresmo in 2014), is gedurende zijn hele carrière een voorvechter van vrouwenrechten en gelijkheid geweest. Het is dan ook geen verrassing dat Murray een soortgelijk sentiment deelt.
'Ik zie niet in waarom iemand een probleem heeft met het trouwen van twee mensen die van elkaar houden. Weet je, als het twee mannen, twee vrouwen zijn, is dat geweldig. Ik zie niet in waarom het ertoe zou moeten doen. Het zijn niet de zaken van iemand anders. Iedereen zou naar mijn mening dezelfde rechten moeten hebben, Murray had verklaard in 2017 .
Maar ondanks de publieke steun van topspelers, zal het onwaarschijnlijk zijn om uit de kast te komen voor een mannelijke tennisprof. Kevin Anderson, de meest recente voorzitter van de ATP Player's Council, gaf dat vorig jaar in een interview toe.
'Er hangt zeker een stigma aan' Anderson had gezegd: . 'De samenleving is historisch gezien niet erg gastvrij geweest. Tijden veranderen omdat mensen praten, wat geweldig is, maar er is iemand voor nodig om die trend te doorbreken. Het zal niet gemakkelijk zijn. Er zal veel moed voor nodig zijn. Maar hopelijk als we meer verwelkomend kunnen zijn, maakt het het misschien een beetje gemakkelijker. Iemand die het doet, kan de poorten voor anderen openen.'
'Ik wist dat ze het niet echt zouden begrijpen' - Brian Vahaly op zijn reis als homospeler op de ATP-tour
Brian Vahaly (uiterst links), Jason Collins, Lance Bass en Michael Turchin bij de Impact Awards van de Family Equality Council in maart 2018
Een speler die heeft gesproken over zijn ervaring uit de eerste hand om homo te zijn en deel te nemen aan de ATP-tour, is voormalig wereldkampioen nr. 64 Brian Vahaly.
De 41-jarige, momenteel lid van de raad van bestuur van de USTA, is een van de weinige voormalige mannelijke tennisprofs die als homo uit de kast zijn gekomen. Het lange proces van het verwerken van zijn seksualiteit had echter een grote impact op Vahaly's professionele carrière.
'Helaas duurde het ongeveer vier of vijf jaar om mezelf echt beter te begrijpen en te beseffen dat dit de waarheid is en dat dit is wie ik ben en dat ik het moet accepteren en het een beetje eigen moet maken,' Vahaly had gezegd: vorig jaar. 'Maar het was zwaar en ik had nooit het gevoel gehad dat er sportmensen waren met wie ik erover kon praten, omdat ik gewoon wist dat het zo'n hypermannelijke en intense omgeving was en ik wist dat ze het niet echt zouden begrijpen.'
'Eerlijk gezegd is het ook moeilijk om kwetsbaar te zijn met spelers tegen wie je concurreert, omdat we vechten voor hetzelfde loon,' had hij eraan toegevoegd. 'Het was iets waar ik onvermijdelijk mee in het reine kwam.'
Tennis is van oudsher gezien als een elitaire sport. Maar door de jaren heen zijn er verschillende barrières doorbroken dankzij de inspanningen van Arthur Ashe, Billie Jean King, de Williams-zussen en vele andere kampioenen, die uit alle hoeken en hoeken van de wereld zijn gekomen om te laten zien dat niets onmogelijk is.
Het opnemen van een mannelijke homoseksuele medespeler is een van de weinige grote barrières die nog steeds niet zijn overwonnen. De jongens op de ATP-tour zullen pas weten hoe klaar ze zijn als het echt gebeurt.
