Stan Wawrinka (L) en Rafael Nadal bij de Australian Open 2014 Trophy Ceremony
KEDS canvas tennisschoenen
Rafael Nadal is een van de meest hardnekkige spelers ooit in de geschiedenis; het is bekend dat zijn intensiteit zijn tegenstanders intimideert nog voordat ze op het veld stappen. Maar toen Stan Wawrinka zich klaarmaakte om het op te nemen tegen Nadal in de finale van de Australian Open 2014, was hij vreemd ontspannen over de uitdaging die hem te wachten stond.
Tijdens de 2014-editie van de Grand Slam Down Under leek Rafael Nadal bijna niet te stoppen tegen de tijd dat de tweede week aanbrak. Nadat hij Roger Federer in de halve finale had afgestoft, was de Spanjaard de grote favoriet die de finale inging - ondanks het feit dat hij tegenover een eerste finalist stond.
Maar Stan Wawrinka zelf was dat jaar niet te stoppen in Melbourne. Hij versloeg eerst titelverdediger Novak Djokovic in de kwartfinales en schakelde toen op wonderbaarlijke wijze ook Nadal uit om zijn eerste Slam te winnen.
In een gesprek met het Franse tijdschrift L'Illustre gisteren, onthulde Stan Wawrinka wat er in hem omging voordat hij Rafael Nadal in die uiterst belangrijke finale tegenkwam.
'Het was de droom' - Stan Wawrinka over het vooruitzicht om Rafael Nadal te ontmoeten in zijn eerste grote finale
Rafael Nadal (L) en Stan Wawrinka poseren aan het net voor de AO-finale van 2014
In 2014 was Rafael Nadal het seizoen op zijn sprankelendst begonnen en won hij de titel op Qatar Exxonmobil Open voordat hij naar Melbourne vertrok. Hij bevond zich destijds op het absolute hoogtepunt van zijn carrière, nadat hij zijn aartsrivaal Novak Djokovic had verslagen en onderweg twee van de vorige drie Grand Slams won.
Op de vraag hoe hij zich voelde toen hij tegenover een speler van zo'n statuur stond, zei Stan Wawrinka dat hij vertrouwen had in zijn spel en dus niet bijzonder nerveus was voor de wedstrijd.
'Op 26 januari 2014 stond ik op de top van mijn leven', zegt Wawrinka. 'Hyperontspannen. Het was de droom. Ik zat op een klein wolkje. Ik stond op het punt mijn eerste Major-finale te spelen en ik voelde me uitstekend in vorm, goed in mijn spel. Ik moest toen Rafael Nadal spelen, de nummer 1 van de wereld. Wat in het ergste geval?'
De Australian Open van 2014 was het hoogtepunt van Stan Wawrinka's reis om een topspeler te worden, en de Zwitser gelooft nog steeds dat niets in zijn carrière die overwinning in Melbourne kan evenaren. Maar hij verwierp het idee dat hij niets te verliezen had toen hij voor de rechtbank kwam tegen Rafael Nadal; in plaats daarvan sprak hij over de hoge inzet die voor hem op het spel stond.
'We horen vaak dat zo'n speler (in zijn eerste Major-finale) niets te verliezen heeft. Ik heb me nooit zo gevoeld. Integendeel, de inzet was enorm en de kans was uniek', aldus Wawrinka.
Ik keek erg uit naar de finale: Stan Wawrinka
Stan Wawrinka was opgewekt voorafgaand aan zijn eerste Major-finale
In tegenstelling tot hoe Wawrinka zich had gevoeld aan de vooravond van de USO-finale 2016 tegen Novak Djokovic was de Zwitser erg optimistisch bij het ingaan van zijn clash tegen Rafael Nadal op de Australian Open.
Stan Wawrinka ging de wedstrijd in met een 0-12 'record' tegen de Spanjaard, maar hij liet zich niet ontmoedigen. De Zwitser was zelfs in een jubelstemming toen hij op het veld stapte, wat hem een heel eind hielp om zijn kenmerkende krachtige grondslagen met nauwkeurigheid te raken.
Geen woorden!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Bedankt@Australian Open pic.twitter.com/e9VVo8YSHj
- Stanislas Wawrinka (@stanwawrinka)27 januari 2014
Nadal raakte natuurlijk geblesseerd na de eerste set, wat de Zwitser aanzienlijk hielp in de thuiswedstrijd. Maar Wawrinka had al een marker neergezet met zijn zenuwslopende spel tijdens de eerste set, wat een product was van hoe opgewonden hij was om in zijn eerste Slam-finale te spelen.
Verder uitweidend over hoe hij zich voelde aan de vooravond van de finale, zei Wawrinka:
'Ik ben tot 01.30 uur opgebleven met mijn team onder het genot van een drankje. Toen ging ik naar mijn kamer en keek een tijdje tv voordat ik naar bed ging. Ik heb die nacht heel weinig geslapen. Niet uit nervositeit, maar omdat ik er enorm naar uitkeek.'
