Problemen met een moeilijke venapunctie oplossen

Bloed afnemen want laboratoriumanalyse is meestal een routinematige en rustige procedure. Maar aangezien de medische toestand van elke patiënt varieert, geldt dat ook voor hun aderen. Dit is een algemene gids voor het oplossen van problemen bij een venapunctiescenario waarin de bloedstroom aanvankelijk niet tot stand is gebracht na het inbrengen van de naald. Hoewel de vaardigheden en procedures op beide gevallen van toepassing kunnen zijn, is deze inhoud primair gericht op het verzamelen van veneus bloed met behulp van geëvacueerde buissystemen (bijvoorbeeld BD Vacutainer), in plaats van het inbrengen van een IV-katheter.

Een deel een van 3: De naald omleiden

een Trek de naald terug tot de schuine kant net onder de huid is. Met deze voorafgaande handeling kunt u de naaldpositie veilig aanpassen. Pas op dat u de naald niet volledig terugtrekt, anders loopt u het risico het vacuüm van de buis te verliezen en een hematoom te krijgen wanneer de schuine kant de huid verlaat.
2 Palpeer de ader met uw niet-dominante wijs- of middelvinger. Het doel is om de ader ten opzichte van uw naald te lokaliseren.
- Onthoud dat aderen idealiter veerkrachtig moeten aanvoelen. Harde en dichte structuren kunnen zenuwen of pezen zijn. Onderhuids weefsel voelt slap aan en spieren voelen hard aan. Als een ader hard aanvoelt, kan deze littekens of sclerose bevatten.
- Waarschuwing: Zorg ervoor dat u er zeker van bent dat de structuur die u palpiteert inderdaad een ader is. Het onbedoeld inkerven van een zenuw veroorzaakt intense pijn. Bovendien kan een hematoom de zenuw samendrukken en tot langdurige schade leiden.
3 Pas de hoek en positie van de naald langzaam aan om deze op één lijn te brengen met de ader.
- Waarschuwing: maak geen zijwaartse (zij-aan-zij) bewegingen met de naald. Dit is erg pijnlijk, riskeert schade aan onderliggende structuren en verwijdt het naaldgat om de bloedingstijd te verlengen.
4 Veranker de ader zo hard mogelijk. Om dit te doen, plaatst u uw niet-dominante duim iets onder de ader en trekt u de huid en het onderhuidse weefsel strak naar beneden. Dit stabiliseert de ader om te voorkomen dat deze gaat rollen.
- Oudere patiënten hebben vaak een kwetsbare huid en aders die vrij gemakkelijk rollen. Wanneer een ader rolt, heeft de naald de neiging de ader opzij te duwen in plaats van erdoorheen te dringen. Daarom moet uw anker zacht maar stevig zijn om te voorkomen dat de ader van u af beweegt.
- Waarschuwing: Sommige phlebotomists gebruiken een verankeringsmethode genaamd de 'C-hold', waarbij de wijsvinger superieur omhoog trekt terwijl de duim inferieur naar beneden trekt. Hoewel dit effectief kan zijn bij sommige moeilijke trekkingen, is het risico op een prikaccident groter als de patiënt een terugtrekkingsreflex heeft en de naald terug in uw vinger terugdraait.
5 Voer de naald verder terug in de huid en let op de bloedstroom of een flashback. Observeer de patiënt en stop als hij / zij ondraaglijke pijn voelt. Als u de bloedstroom tot stand brengt, vult u uw buisjes in de juiste volgorde terwijl u een stabiel anker houdt.
Tip : Ondanks een moeilijke trekking, vergeet niet om uw tubes om te keren. Dit is vooral belangrijk bij het verzamelen van EDTA (lavendel top) of heparine (groene top) buisjes. Volbloedmonsters kunnen mogelijk niet worden geanalyseerd als er microscopisch kleine stolsels aanwezig zijn.
Advertentie

Een deel 2 van 3: Problemen met specifieke scenario's oplossen

een Controleer je tube. Het bloed stroomt mogelijk niet voldoende als u een verlopen, beschadigde of gevallen buis gebruikt vanwege een onvoldoende vacuüm. Controleer de buis om er zeker van te zijn dat deze goed in de houder zit en of de binnenste naald door de rubberen stop is gestoken. Houd de controle over de naald bij het verwisselen van slangen.
Tip : Als je je realiseert dat je in de verkeerde volgorde hebt verzameld, verwijder dan de tube, plaats de juiste, vul hem halverwege voordat je hem weggooit, plaats een nieuwe tube en vul hem volledig. Het weggooien van de eerste set minimaliseert de effecten van mogelijke besmetting met additieven.
2 Los een onjuiste naaldpositie op. Hoewel het bovenstaande gedeelte de basisstappen beschrijft om een naald opnieuw te richten, moet u mogelijk iets andere manoeuvres uitvoeren om de naaldpositie te corrigeren, zoals hieronder wordt beschreven.
- Naald niet ver genoeg ingebracht : de afschuining zit in de huid of het onderhuidse weefsel en is niet door de ader gedrongen. Dit komt vaak voor bij het tekenen van obese patiënten. Om dit probleem te verhelpen, beweegt u de naald langzaam naar voren.
- Naald is gedeeltelijk of volledig door de ader : de afschuining dringt de achterwand van de ader binnen. Een kleine straal bloed kan in de naaf verschijnen terwijl de afschuining door de ader beweegt, maar er wordt geen bloedstroom vastgesteld. Dit gebeurt wanneer de naald te ver, te snel of onder een te scherpe hoek wordt voortbewogen. Een schuine rand die gedeeltelijk of volledig door de ader loopt, kan een hematoom veroorzaken wanneer bloed uit het vat in de omliggende weefsels lekt. Om dit probleem te verhelpen, verankert u de ader en trekt u de naald iets terug totdat er bloed stroomt.
- Naald zit slechts gedeeltelijk in de ader : de schuine rand bevindt zich onder de huid en begint de ader te penetreren, maar niet volledig. De bloedstroom kan erg traag zijn. Om dit probleem te verhelpen, verankert u de ader en voert u de naald iets op.
- Naald is tegen de aderwand : de schuine kant wordt tegen de wand van het vat gedrukt, waardoor de bloedstroom wordt belemmerd. Dit kan gebeuren als er een bocht of vork in het vaatstelsel zit. Om dit probleem op te lossen, trekt u de naald iets terug of draait u het geheel een kwartslag.
- Naald is in contact met een klep : de afschuining zit vast in een veneuze klep, waardoor de bloedstroom wordt belemmerd. Een subtiele trilling of zoemend gevoel kan worden gevoeld als de klep probeert te openen en te sluiten. Dit kan gebeuren als er een bocht of vork in het vaatstelsel zit. Trek de naald iets terug om dit probleem te verhelpen.
- Naald is naast de ader : de afschuining duwde en gleed langs de ader in plaats van door de muur te dringen, een fenomeen dat bekend staat als 'rollen'. Dit komt meestal voor als de ader niet stevig verankerd en gespannen is. Om dit probleem op te lossen, houdt u een stevig anker vast en probeert u een omleiding.
3 Herken wanneer een ader is ingestort. De wanden van de ader vernauwen en trekken samen, waardoor de bloedstroom wordt gestopt. Dit kan gebeuren wanneer het vacuüm van de buis te sterk is, of wanneer de tourniquet te strak of te dicht bij de venapunctieplaats is vastgemaakt of helemaal is verwijderd.
- Als u een vlinder gebruikt, probeer dan de tourniquet opnieuw rond de arm van de patiënt te bevestigen om de druk te verhogen en de bloedstroom te herstellen.
- U kunt ook het slangetje verwijderen, een paar seconden wachten totdat de bloedstroom is hervat, en dan een korte trekbuis gebruiken.
Advertentie

Een deel 3 van 3: Preventieve maatregelen om het succes te vergroten

een Optimaliseer de positionering van de patiënt. Als u uit de antecubitale fossa trekt, zorg er dan voor dat de arm volledig is gestrekt om maximale blootstelling te krijgen. Een buiging bij de elleboog kan uw vermogen om een ader te palperen beïnvloeden.
- Gebruik kussens of schuimrubberen wiggen om de arm omhoog te brengen en te helpen bij het strekken.
- Als de patiënt in een aderlatingsstoel zit, zorg er dan voor dat deze rechtop zit met de rug tegen de stoel. Pas de hoogte aan en draai de stoel om ervoor te zorgen dat uw lichaam in lijn is met de ader.
- Probeer de arm te draaien om de cephalische of basilicumader beter bloot te leggen.
Tip : Het laten zakken van de arm onder het niveau van het hart kan helpen om de bloedvaten vast te zetten.
2 Houd rekening met uw tourniquet. Idealiter zou het 3-4 vingerbreedtes boven de geplande venapunctieplaats moeten worden geplaatst. De tourniquet moet strak genoeg zijn om de ader te dichten, maar niet zo strak dat de arteriële circulatie wordt afgesloten.
- Houd er rekening mee dat oudere patiënten vaak kwetsbare aderen hebben. Een te strakke tourniquet kan ervoor zorgen dat de ader instort wanneer de naald wordt ingebracht.
3 Beoordeel de site zorgvuldig. Venapunctie wordt meestal uitgevoerd op de antecubitale fossa (op de mediane cubitale, cephalische en basilische aderen) of op het dorsale gedeelte van de hand.
- Elke keer dat een ader wordt benaderd met een naald, vormt zich littekenweefsel als onderdeel van het genezingsproces van het lichaam. Na verloop van tijd en met verschillende herhaalde lekke banden, bouwt zich aanzienlijke hoeveelheden littekenweefsel op. Dit maakt elke volgende por moeilijker en moeilijker omdat littekenweefsel vezeliger en moeilijker te prikken is.
- Zoek naar visuele aanwijzingen die kunnen helpen bij het beoordelen van de toestand van de patiënt. Paarse of gele vlekken kunnen wijzen op blauwe plekken na een recente venapunctie. Scan de huid op blauwe lijnen die duiden op een duidelijk zichtbare ader. Spoormarkeringen worden niet alleen aangetroffen bij intraveneuze drugsgebruikers, maar ook bij chronisch zieke patiënten die herhaaldelijk vasculaire toegang en bloedafname nodig hebben, en kunnen een teken zijn van een verwachte moeilijke afname.
- Wees methodisch in uw zoektocht naar een ader. Begin met de arm die zich het dichtst bij u bevindt en palpeer de antecubitale fossa. Voel eerst de mediane cubitale, de cephalische ader als tweede en de basilic ader als derde. Schakel over naar de andere arm als je niets kunt vinden. Kijk als laatste redmiddel naar het dorsale gedeelte van de hand.
Tip : Patiënten die regelmatig bloedonderzoek nodig hebben (bijv.INR voor patiënten die warfarine gebruiken) hebben vaak kennis van de aderen die het meest waarschijnlijk zullen werken.
4 Breng warmte aan op de plek om de aderen prominenter te maken. Controleer of uw instelling hielwarmers voor baby's in voorraad heeft die vaak worden gebruikt voor capillaire puncties. Zo niet, dan kan een warme handdoek of handschoen gevuld met water helpen. Laat dit 5 minuten op de site staan alvorens te beoordelen.
5 Gebruik de meest geschikte naald. De keuze van de naald moet gebaseerd zijn op het type en aantal te verzamelen slangen, de conditie van de ader, de waargenomen mate van verwachte moeilijkheid en uw eigen klinische oordeel.
- Een 21-gauge naald (bijvoorbeeld BD Eclipse met groene dop) wordt gebruikt voor de meeste routinematige en ongecompliceerde venapuncties. 23-gauge naalden (bijvoorbeeld BD Eclipse black-capped) hebben een kleinere diameter en zijn mogelijk geschikter voor kleinere aderen.
- Vlinders zijn ongelooflijk waardevol gereedschap voor het aanpakken van moeilijke trekkingen, vanwege hun precisie, kortere schachtlengte en manoeuvreerbaarheid. Door de naald bij de plastic vleugels of de naaf vast te houden, kunnen phlebotomists een kleinere hoek bereiken, meestal 10-15 graden.
Tip : Wanneer u een vlinder gebruikt en natriumcitraat als eerste wordt opgevangen in de volgorde van opzuigen, moet altijd eerst een weggooibuisje worden gevuld om de lucht uit de slang te verwijderen. Als u dit niet doet, resulteert dit in een ongelijke verhouding tussen bloed en additief, waardoor het monster ongeschikt is voor analyse.
6 Overweeg om korte trekbuizen te gebruiken. Deze buisjes hebben een kleiner volume en hebben daarom een zwakker vacuüm om het risico op instorten van de ader te verkleinen. Korte trekbuizen zijn nuttig bij het afnemen van bloed van oudere en pediatrische patiënten, evenals uit handaders.
Tip : BD Vacutainer-buizen gebruiken een doorschijnende stop om varianten van korte trek te identificeren. EDTA- en natriumcitraatbuisjes moeten nog steeds tot de gemarkeerde vullijn worden gevuld om een juiste bloed-tot-additiefverhouding te garanderen.
Advertentie

Community Q&A

Zoeken Nieuwe vraag toevoegen Stel een vraag 200 tekens over. Voeg uw e-mailadres toe om een bericht te ontvangen wanneer deze vraag is beantwoord. Verzenden
Advertentie

Tips

Stabiliseer de naald terwijl u uw buisjes inbrengt. Soms krijgt u de eerste bloedstroom, maar deze stopt wanneer u de buisjes vervangt. Pak de flenzen van de buishouder stevig vast om te voorkomen dat de naald verder in de ader wordt geduwd wanneer u de buisjes verwisselt. Zodra u de bloedstroom heeft vastgesteld, moet u uw handpositie enigszins aanpassen om de naald tegen de arm te stabiliseren en verdere beweging te voorkomen.
Doordring de huid eerst onder een hoek van 30 ° tot 45 ° (zelfs minder met een vlinder), en zodra u een flits krijgt, verkleint u de hoek door de naaldeenheid dichter bij de arm te brengen en de naald een klein beetje verder naar binnen te brengen. de ader. Dit plaatst de schuine kant in het lumen van de ader en is ook de techniek die wordt gebruikt om een IV-katheter in te brengen.
Verander uw aanpak bij het omgaan met niet-meewerkende patiënten, zoals kindergeneeskunde en mensen met neurologische of psychiatrische stoornissen. Patiënten in deze populaties zijn vaak nerveus en kunnen hun ledematen flapperen. Laat een assistent de arm stabiliseren door het ellebooggewricht stevig vast te zetten. Gebruik een vlinder om beweging van de patiënt te compenseren.
Patiënten met een chronische ziekte of ernstig trauma kunnen hypotensief of hypovolemisch zijn. Dit maakt het vinden van een geschikte ader moeilijker vanwege een lager bloedvolume. Zoek de hulp van een superieure collega, zoals een verpleegkundige, als u problemen ondervindt bij het verkrijgen van een monster.

Advertentie

Waarschuwingen

Stop de procedure en verwijder de naald als:
- Er is een slagader doorboord (gekenmerkt door helder rood, pulserend bloed)
- Een zenuw is geknipt (patiënt kan klagen over een elektrisch gevoel op en neer de ledemaat)
- Er begint zich een hematoom te vormen (er verschijnt snel een luchtbel onder de huid op de plek)
- De patiënt verliest het bewustzijn of begint te grijpen
- De patiënt vraagt u om te stoppen
Vermijd overmatig zoeken ('vissen'). Het blindelings manoeuvreren van de naald in de huid is pijnlijk voor de patiënt en u loopt het risico een zenuw, pees of slagader te raken. U dient deze techniek niet uit te voeren tenzij u zeker weet dat de naald zich in de onmiddellijke nabijheid van de ader bevindt.
Richtlijnen die zijn opgesteld door het Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) schrijven voor dat een aderliefde niet meer dan twee keer een venapunctie mag proberen, en dat een patiënt maximaal drie pogingen mag ondernemen. Na de derde poging moet de behandelende arts om verdere medische hulp worden gevraagd alvorens verder te gaan.
Raadpleeg de verpleegafdeling of de hulpbronnen van uw instelling voordat u van een IV- of PICC-lijn afneemt of een aderpunctie uitvoert op een arm met een IV-lijn. Bloedmonsters die uit een IV-lijn worden genomen, moeten zorgvuldig worden gedocumenteerd en geanalyseerd. Concentraties van vloeistoffen en medicijnen kunnen de basislijntestresultaten beïnvloeden. Bovendien mogen geen bloedmonsters worden genomen op een arm met een fistel die wordt gebruikt voor dialysebehandelingen.
Bloed afnemen uit grote bloedvaten (bijv. Halsader) of een centraal veneuze katheter valt buiten de praktijk van een gecertificeerde flebotomist en mag alleen worden uitgevoerd door een arts of ervaren verpleegkundige.

Advertentie