1995: Dit is het moment waarop Pete Sampras officieel de sleutels van het Centre Court overnam van Boris Becker.
Dit artikel gaat niet over hoeveel slams Pete Sampras heeft gewonnen. Dit artikel gaat niet over wat hij deed, op welk veld, tegen welke tegenstander en op welke ondergrond. Dit artikel gaat niet over hoeveel weken hij aan de top van het spel bleef. Dit zijn bekende feiten. Statistieken zijn niet genoeg om recht te doen aan een man wiens spel tennis met grote sprongen heeft gemaakt.
tennisschoenen met juwelen
Dit artikel gaat gewoon over de schoonheid van zijn spel en hoe hij als persoon was.
Sampras besloot te gaan tennissen in een tijd waarin hij steevast alle andere mannen ontmoette met wie hij zou worden vergeleken na zijn pensionering. Hij vocht tegen het trio Connors, Borg en McEnroe, gevolgd door Lendl in de jaren tachtig en begin jaren negentig. Hij vocht tegen zijn hedendaagse rivalen, waaronder Agassi, Courier, Ivanisevic, Rafter en Cash. Hij veegde rackets af met de helden van de vroege jaren 2000, waarin hij het opnam tegen Safin, Hewitt, Moya, Ferrero en een jonge Federer.
Toen hij het spel in 2002 verliet, liet hij bergen boven de rest achter, met prestaties waar tennis de rest van zijn toekomst over zou praten.
Wat gaf de man de wil om naar de top van het spel te stuwen? Hij noemde het in zijn autobiografie. Om de legende zelf te citeren: ik ben geboren om te tennissen.
Sampras volgde het pad van Bjorn Borg en ontwikkelde een dodelijke combinatie van een ijzige houding op de baan en een even brutaal spel om het tennis bijna twee decennia lang te domineren.
Het beste van zijn spel was dat hij het meest open spel was dat tennis ooit had gezien. Iedereen kende zijn schoten. Iedereen wist waar hij goed in was. Iedereen wist waar hij een beetje zwak was.
Hij was zo goed dat hem verslaan ondanks deze goddelijke kennis bijna onmogelijk was.
Sampras speelde zijn hele leven al zijn slagen met één grip en één model racket. Hij had een continentale grip, wat perfect is voor serveren en volleyers, maar maakt het basisduel populair in de huidige topspin-tijden iets moeilijker.
Hij gebruikte een Wilson Pro Staff racket dat bijna 400 gram woog en bespannen met een spanning van 72. Men moet benadrukken dat het racket en de spanning voldoende zijn om de voorhand van een normale tennisser bewusteloos te maken na een paar rally's. De onderarm van Sampras was aan het einde van zijn carrière zo groot als een klein kanon.
Wat Sampras zo'n geduchte vijand maakte, was vooral zijn service. Hij was een van de weinige spelers die geen verdienste zagen in het nemen van snelheid van de tweede service.
Sampras stond vooral bekend om het serveren van azen in tijden van extreme druk en stond bekend om zijn combinaties van opslag en volley. Hij zou een tweede opslag ver buiten bereik trappen, of een chip maken en zich een weg banen naar het net om een punt af te maken. Daarom genoot hij zoveel succes op gras en hardcourt. Hij zou punten spelen die snel waren en servicegames in een mum van tijd afmaken.
Welk tennisracket moet ik kopen?
Zijn volgende belangrijkste wapens waren zijn bereik en forehand. Sampras gooide zichzelf naar schijnbaar onbereikbare ballen om rennende forehands te raken, wat legendarisch was.
Bovenmenselijk geschikt voor een atleet van zijn generatie, volgde Sampras een strikt dieet en trainingsroutine, ook beroemd om 13 uur per dag te slapen. Zijn jaarlijkse traktatie van een cheeseburger na elke Wimbledon was ook erg beroemd.
Zijn mentaliteit op het veld was in veel opzichten precies die van Borg of Federer. Hij was onverstoorbaar. Maar mensen maakten een ernstige beoordelingsfout door hem saai te noemen.
Echte tennisliefhebbers weten dat Pete's spel Joga Bonito was. Zijn spel was in alle opzichten prachtig. Zelfs als je een van zijn oude wedstrijden streamt, maken de eenvoud van de vlakke backhand en diepe grondslagen samen met pure dominantie aan het net het kijken naar hem een lust voor het oog. Hij was zo anders dan Andre Agassi, zijn felste rivaal, dat Nike miljoenen filmadvertenties maakte waarin ze allebei te zien waren. Ze waren de pioniers van de meest cult Nike-tennisadvertenties aller tijden.
Pete Sampras ging uiteindelijk iets meer open voor het publiek. Zijn emotionele wedstrijd tegen Courier in Australië en speelsheid tijdens zijn recente tentoonstellingen in Madison Square Garden hebben zijn lichtere kant laten zien.
Sampras wordt vandaag 42. Hij zal altijd een held zijn voor degenen die in de jaren zeventig en tachtig zijn geboren en die opgroeiden in afwachting van de start van Wimbledon elk jaar om zijn heldendaden te zien.
Misschien komt er een dag dat hij ermee instemt om weer terug te gaan naar tennis, misschien als coach of als expert voor een nieuwszender. Maar niemand zal het ermee eens zijn dat de dag dat hij opnieuw zijn intrede doet, tennis plaats zal maken voor een koning die zijn koninkrijk verliet met opgeheven hoofd en geen reden om achterom te kijken, en zijn zakken vol met 14 Majors, de hoogste ooit. tot dan toe had weten te verzamelen.
