Enthousiaste fans zijn een belangrijk onderdeel van elke major, maar er is een zorgwekkend patroon ontstaan tijdens het toernooi van dit jaar. En niet iedereen is geamuseerd.

© AFP of licentiegevers
De Fransen zijn altijd toonbeelden van verfijning geweest en ze hebben er nooit voor teruggeschrokken om u dat te laten weten. Ze hebben de beste wijn, de meest cerebrale schrijvers, luxueuze sjaals, en de Mona Lisa, om nog maar te zwijgen van de stinkendste kaas, en – d’accord! – die Repetto-balletflats. Maar dat maakt hun obsessie met tennissers van eigen bodem en de rumoerige en zelfs vijandige partijdige fans die van hen houden alleen maar een beetje raadselachtig.
Enthousiaste fans zijn bij elke major een vaste waarde, maar deze Roland Garros is uitgegroeid tot de Acting-Out Grand Slam. En niet iedereen is geamuseerd.
Lees verder: Sacré blauw! Roland Garros verbiedt alcohol op de tribunes nadat fans werden opgeroepen wegens baldadigheid
“Het gaat duidelijk te ver, het is totaal gebrek aan respect”, zei veteraan ATP-prof David Goffin tegen verslaggevers nadat hij in de tweede ronde een verlies van vijf sets had opgelegd aan de Franse wildcard Giovanni Mpetshi Perricard. Goffin zei dat een fan zelfs kauwgom naar hem had gespuugd. “Het is echt te veel. Het wordt voetbal, straks zijn er rookbommen, hooligans en wordt er gevochten op de tribunes.
‘Het begint belachelijk te worden. Sommige mensen zijn er meer om problemen te veroorzaken dan om een sfeer te creëren.’
BEKIJK: 'Volkomen respectloos' - David Goffin bekritiseert luidruchtig Frans publiek | De pauze
Deze dingen gebeuren op veel evenementen, en het zijn meestal geïsoleerde incidenten. Maar er is een patroon ontstaan tijdens dit toernooi. 'Ja, het is moeilijk', zei Tomas Martin Etchevery, nadat hij de lokale hoop Arthur Cazaux in de tweede ronde had gesmoord. 'Het is elk moment moeilijk, weet je. Het is ongelooflijk om tegen dit publiek te spelen. ...Ik voelde hetzelfde eerder ook in Chili, in Brazilië [zo is het].”
Goffin, een Franstalige uit het nabijgelegen België, beweerde dat de situatie tot een hoogtepunt komt: “Veel mensen klagen. Veel scheidsrechters vinden dat er veel gebrek aan respect is. Dit wordt veel herhaald in de kleedkamer en bij de ATP-autoriteiten. Daar zullen we iets aan moeten doen. ...Hier [bij Roland-Garros] heerst echt een ongezonde sfeer.”
Niet elke speler is zoals Ben Shelton uit de VS, die gemarineerd was in gekibbel en treiterijen terwijl hij op de universiteit namens de Universiteit van Florida streed. Shelton was niet onder de indruk van het onstuimige Franse contingent, bekend als ‘de blues (of 'blauw' als je toevallig Frans spreekt) – tijdens zijn overwinning in de eerste ronde op de Fransman Hugo Gaston. Hij zei zelfs dat hij van de sfeer genoot en “gemotiveerd” was door het gejoel en de barakken voor zijn tegenstander. ‘Weet je, je speelt in de SEC (de collegiale Southeastern Conference) en alle weddenschappen zijn uitgesloten,’ zei hij.
Klopt, maar dit is Parijs, toch?
Veel mensen klagen. Veel scheidsrechters vinden dat er veel gebrek aan respect is. Dit wordt veel herhaald in de kleedkamer en bij de ATP-autoriteiten. Daar zullen we iets aan moeten doen. ...Hier heerst echt een ongezonde sfeer. David Goffin spreekt over weerbarstige fans op Roland Garros

Een onstuimig contingent Franse fans stond dit jaar in de schijnwerpers.
© Sportbeelden van Eurazië 2024
Meer dan wat dan ook wijst het gedrag van het Franse publiek op de onderliggende frustratie van de onderdanen die een gestage stroom elite, bekwame en creatieve spelers hebben voortgebracht, om ze vervolgens bij de majors als kurkwijn te zien verdwijnen. Het land heeft sinds de magische mysterietournee van Yannick Noah in 1983 geen geboren Grand Slam-kampioen meer op eigen veld gevierd. Geen wonder dus dat de fans vastbesloten lijken om hun landgenoten bij elke gelegenheid over de finish te slepen – hoe dan ook. wat er nodig is, of hoe klein de kansen zijn.
Ironisch genoeg vergroot het enthousiasme waarmee de Fransen hun duimen op de weegschaal leggen de druk op de spelers alleen maar, en iedereen zal je vertellen dat uitwedstrijden altijd minder stressvol zijn. Ugo Humbert, wiens respectabele nummer 16-positie de Franse mannen aanvoert, verloor dit jaar in de eerste ronde van de ongeplaatste Lorenzo Sonego. Caroline Garcia, die op nummer 4 staat (in 2018), is sinds 2020 niet verder gekomen dan de derde ronde van haar home Slam. Ze werd dit jaar in de tweede ronde verslagen door Sofia Kenin. Het is opnieuw een sombere start voor de thuisploeg.
Maar er zit ook een keerzijde aan de wanhoop die wordt getoond door de Blues (zo genoemd naar de kleur van de stoelen op de buitenbanen) of door de manische partizanen van welk ander land dan ook. De meeste spelers zijn dankbaar voor de validatie door fans. In de loop van de tijd is het uiten van liefde voor het thuispubliek een daad geworden die zijn eigen jus maakt. De gemeenplaatsen zijn zo gewoon dat het erkennen van de steun van het publiek een prettige maar lege PR-oefening kan lijken. Maar het is veel meer dan dat. Het kan een gelijk speelveld doen kantelen.

Het is begrijpelijk dat de Franse spelers geen probleem hebben met de uitbundigheid van hun supporters.
© AFP of licentiegevers
tether tennisbalspel
“In een wedstrijd helpt het [publieksondersteuning] je verbazingwekkend”, zei Gael Monfils, een idool thuis in Frankrijk, nadat hij zijn opener had gewonnen. “Je krijgt noodzakelijkerwijs alle positieve energie en adrenaline. Als je meer adrenaline hebt, voel je je een overwinnaar, ben je meer betrokken bij je schoten en heb je een energieboost. Dat is uitzonderlijk.”
Het is begrijpelijk dat de Franse spelers geen probleem hebben met de uitbundigheid van hun supporters. Het zou verraderlijk lijken als ze dat deden. “Ja, het publiek was de hele wedstrijd erg luidruchtig,” zei Cazaux. “In de vierde set kreeg ik een tweede adempauze dankzij het publiek, dus dankzij hen.”
Kristina Mladenovic omschreef de steun van het publiek als “Iets dat je heel dierbaar is.”
Historisch gezien is decorum een gewaardeerd kenmerk van Grand Slam-evenementen. De drukte bij de majors is over het algemeen beter geïnformeerd en de ticketprijzen elimineren de niet-toegewijden. Maar traditie en gedragscodes onder zowel fans als spelers zijn over het algemeen aan het afnemen. Op Roland Garros zijn bezoekende spelers die de strijd moeten aangaan met voormalige lokale helden niet de enigen die te maken krijgen met storende fans.

Na haar overwinning op Naomi Osaka vroeg Iga Swiatek, nummer 1 van de wereld, de fans beleefd om tijdens de rally's hun mond te houden.
© 2024 Robert Prange
Lees verder: Citaat van de dag: Iga Swiatek zegt tegen fans 'Stil, alsjeblieft' op Roland Garros
Nadat nummer 1 Iga Swiatek Naomi Osaka versloeg in een wedstrijd in de tweede ronde, berispte de winnaar de fans beleefd in haar interview op het veld omdat ze riepen en schreeuwden tijdens punten, waardoor ze minstens één schot miste. Later vertelde ze verslaggevers dat er een aantal keren verstoringen plaatsvonden, vooral toen ze weer aan het serveren was. “Daarom wilde ik me erover uitspreken”, zei Swiatek, “want als het maar één keer zou gebeuren, zou ik het gewoon laten gaan.”
“Ik weet dat het Franse publiek enthousiast is”, voegde ze eraan toe. “Maar voorlopig hebben we in het tennis dit soort regels. Ik weet dat het Franse publiek nogal hard kan zijn, ik weet niet of dat (in het openbaar spreken) een goede beslissing was of niet, maar ik hoop dat ze mij als mens kunnen behandelen en er gewoon aan kunnen werken.
Al met al lijkt dat helemaal geen slecht idee.