Boris Becker wordt vandaag 49 jaar
De jongen uit Leimen, voor altijd 17, permanent bevroren in de dromen van een tennisnatie, wordt eenmaal per jaar weer tot leven gewekt voor Wimbledon veertien dagen.
Dit zijn woorden uit zijn autobiografie ‘ De speler', en de jongen in context is de Duitse drievoudig Wimbledon-kampioen Boris Franz Becker .
Sinds die jongen in 1985 Wimbledon won als 17-jarige en Kevin Curren versloeg in vier sets, is zijn leven voor altijd veranderd. Destijds verklaarde de Amerikaanse televisiezender CBS in hun nieuwsprogramma 60 minuten dat Becker de eerste Duitse nationale held was sinds de nederlaag van het Duitse leger in de Tweede Wereldoorlog.
Dus daar was hij; Boris Becker - een 'levende legende' (zoals geschreven door een Hamburgse journalist), allemaal op de prille leeftijd van 17. Gezien het feit dat hij de jongste en de eerste ongeplaatste (en Duitse) speler was die Wimbledon won, is deze nachtelijke sterrendom was niet verwonderlijk.
Het plan was om iets respectvols te doen, maar niet tennis
Maar als Becker moet worden geloofd, was dit niet het plan.
Volgens hem, Het plan van mijn ouders voor mij was om de school af te maken, naar de universiteit te gaan, een fatsoenlijk diploma te halen en iets respectvols te leren. Het laatste waar iedereen aan dacht, was dat ik een tennisprofessional zou worden.
afmetingen badmintonveld
Zijn moeder herhaalt dit gevoel en ze zei ooit: Ja, als Boris op een later tijdstip Wimbledon had gewonnen, dan had hij de kans gehad om zijn Abitur (A-niveaus) te behalen. Ik vind het nog steeds jammer dat hij dat niet kon. Hij had naar de universiteit kunnen gaan, maar hij miste de kans.
Ik weet zeker dat zijn moeder nu niet zou klagen. De jongen uit Leimen (een stad in het noordwesten van Baden-Württemberg, Duitsland) miste weliswaar de kans om naar de universiteit te gaan, maar won uiteindelijk zes Grand Slams. Geen slecht koopje, zou ik zeggen.
Becker ging van kracht naar kracht sinds de Wimbledon-titel van 1985. Voor iedereen die dacht dat die eerste overwinning een toevalstreffer was, herhaalde hij de prestatie door de Wimbledon-titel te verdedigen en de toenmalige wereldkampioen Ivan Lendl in straight sets te verslaan.
Je gaat geen ei breken met de portie die je hebt
En zo had Boom Boom (een bijnaam die hij verdiende door zijn snelle opslag) Becker aangekondigd dat hij hier zou blijven in de tenniskringen. Interessant is echter dat Becker in zijn jeugd geen geweldige opslag had. Het was zijn jeugdcoach Boris Breskvar die een belangrijke rol speelde bij het verbouwen van zijn service.
Tijdens een van de oefensessies, toen Becker zijn tienerjaren nog niet had bereikt, was de coach zo ongelukkig met zijn opslag dat hij zei Je gaat geen ei breken met de portie die je hebt . Het is een eerbetoon aan Beckers vastberadenheid en harde werk dat hij zijn service zo sterk kon veranderen dat de wereld hem op een dag zou herkennen aan zijn service.
Veel meer dan alleen Wimbledon
Gezien de hoeveelheid succes die hij heeft gehad op de Wimbledon-kampioenschappen, wordt Becker vaak alleen geassocieerd met SW19, dat hij als zijn tweede thuis noemt. Maar het zou oneerlijk zijn voor zijn carrière als we zijn andere prestaties op de tennisbaan niet vermelden.
ufc 241 gratis livestream
Naast zijn drie Wimbledon-titels heeft Becker twee Australian Open-titels en één US Open-titel op zijn naam staan. Hij speelde ook een belangrijke rol bij het winnen van de Davis Cup voor West-Duitsland in 1988 en 1989.
Becker bereikte de nr. 1 positie in het enkelspel in 1991. Dit was ook het jaar waarin hij zijn eerste Australian Open-titel won door Ivan Lendl te verslaan. Hij had nog een paar Grand Slam-titels kunnen winnen als zijn rivaal Stefan Edberg er niet was geweest.
De rivaliteit tussen Becker en Edberg
Becker en Edberg ontmoetten elkaar 35 keer tussen 1984 en 1986, en hoewel Becker de algemene onderlinge score leidde met 25-10, behaalde Edberg 75% succes over hem in Grand Slams en won hij drie van hun vier ontmoetingen in Majors. De twee speelden van 1988 tot 1990 drie opeenvolgende Wimbledon-finales.
Hun rivaliteit was voor de tennis romantici. Roger Federer had na zijn Wimbledon-finale van 2009 gezegd dat de rivaliteit tussen Becker en Edberg in de finales van Wimbledon zijn inspiratiebron was om te kiezen voor tennis boven voetbal.
De twee supersterren van eind jaren 80 en begin jaren 90 zetten hun tennisrivaliteit voort, bijna 20 jaar nadat ze elkaar voor het laatst op een tennisbaan ontmoetten, in de vorm van coaching. Edberg nam de rol van Federer's coach op zich, terwijl Becker momenteel dienst doet als coach van Federer's rivaal Novak Djokovic.
waar je de ondergang kunt zien
Terugkomend op de carrière van Becker, voor een man die op 18-jarige leeftijd twee Wimbledon-titels had, lijkt een carrière van drie Wimbledon-titels en zes Grand Slams in totaal misschien een beetje een teleurstelling. En Becker heeft toegegeven in zijn boek - Wimbledon van Boris Becker – dat hij ook een deel van die teleurstelling deelt.
Maar als je bedenkt dat in zeven jaar tijd zes Wimbledon-finales zijn gehaald, is dat toch niet zo'n slechte rentree. Wat betreft een plaats in de all-time lijst van Grand Slam-winnaars, staat Becker in de top 30 samen met zijn rivaal Edberg (die ook zes Grand Slam-titels won).
Als Wimbledon niet was, waar zou ik dan anders zijn?
Becker ging uiteindelijk met pensioen in 1999, een jaar waarin nog twee beroemde mensen - Boris Jeltsin en Nelson Mandela - aftreden als respectievelijk de presidenten van Rusland en Zuid-Afrika. Tegenwoordig coacht hij Djokovic nog steeds en is hij ook een zakenman.
Hij woont in Wimbledon, een plek die hem van een jongen uit Leimen een ster maakte. Ik weet zeker dat Becker zelf zou zeggen: waar zou ik anders zijn?
